Een inmiddels gebruikelijke methode: hieronder gebruiken we de slechts hier en daar wat ingekorte speech die onze Cdt Lkol Pieter van der Peet vlak voor het kerstverlof tot de afzwaaiende SM Jacob Ensing richtte. Dat werd gedaan op de Bernhardkazerne, de laatste kazerne waar Jacob werkzaam was.
"Wens …… voor zijn afscheid, Jacob wil het graag kleinschalig houden met een beperkt aantal collega’s en een hapje en drankje in de Traditiekamer waar ook onze veel te vroeg overleden William Frieling mee kan kijken vanuit de vitrine in deze kamer.
Loopbaan
William was namelijk jouw eerste collega toen jij in 1991 bij de Koninklijke Landmacht kwam werken. Hij was zeker ook jouw mentor. Dat was op de locatie Schalkhaar, de plaats waar jij destijds ook bent gaan wonen. Je had aan William een hele goede mentor, hij was een bijzonder mens en collega.
De eenheid die daar zat was het 13e PantserInfanterie Bataljon (Fuseliers). Zij gingen het kader leveren voor de nieuw te ontwikkelen Luchtmobiele Brigade in Schaarsbergen.
Na deze functie landde jij op de Detmerskazerne in Eefden. Hier zaten de Infanterie Beveiligings Compagnien van het Regiment Van Heutsz (428 en 448 IBC). Het is binnen defensie geen geheim dat dit redelijke boefjes konden zijn. Jij vond het geweldig om Sportlessen aan hen te geven. Een beetje ‘stoempen’ vonden ze mooi. Je herinnerde je nog een les met stammen en touwen. Al het personeel en het materieel moest over het kanaal komen. De groep stuurde 1 zwemmer met touw, er werd een lijn gespannen tussen 2 bomen. Toen vervolgens de groeps-sergeant als eerst halverwege de touwoverspanning lag, was de groep niet te beroerd om het touw flink rond te slingeren. Het gevolg: de Sgt vloog 5 meter door de lucht en landde in het kanaal. Een ander gevolg was dat niemand meer op het touw ging en iedereen zwemmend naar de overkant ging. ‘Vonden de mannen mooi….’
In 1994 vertrok je naar de Oranjekazerne in Schaarsbergen. Je zou hier nog meer functies vervullen. Je kwam in het cluster voor het 12e Bataljon en na 3 weken was je al op jouw eerste oefening naar, ik meen, Egypte. Berry Manders was daar jouw HI en Nico Spierenburg was plv Hoofd Instructeur, 2 markante collega’s. Je had hier eigenlijk de mooiste periode uit jouw loopbaan. In mei ‘95 behaalde jij jouw rode baret. Er waren mooie oefeningen zoals bijvoorbeeld de oefening Maple Flag met de Luchtverdediging van de Luchtmobiele Brigade. Je hebt vanuit hier ook een kano geregeld/geritseld voor de LO&Sportgroep, die staat er nog steeds en fungeert als plantenbak. Weet dat alles hier in de Traditiekamer is geteld, dus geen trofeeën meenemen naar Schaarsbergen ;)
In 1999 ging je als LO&Sportinstructeur op uitzending naar Bosnië met het 12e Bataljon. In totaal zaten er op 3 plekken ook 3 LO&Sportinstructeurs (William Frieling en Leon Kluitenberg waren jouw mede-collega’s daar). Jullie waren daar een mooi trio. De uitzending was voor jou een heel bijzonder moment in jouw loopbaan. Jij zat zelf in Knesovo, een Bosnisch/Servisch gebied waar het best wel vijandig kon zijn.
De Oranjekazerne werd opgevolgd door de buren (van Kamp Koningsweg Noord) waar het 11e Bataljon zat. Je werkte daar o.a. met Bert Wennekes, Ton Wessel en Peter Vriezema.
Vervolgens ben je met Berry Manders naar de andere buren van de Oranjekazerne gestart met een nieuwe LO&Sportgroep op Groot Heide Kamp (de oude Luchtmacht Sportzaal van de LETS). Zo ben je tot 2010 op diverse functies in Schaarsbergen geplaatst geweest. Uiteindelijk werd je hier ook Hoofd Instructeur voor de Zelfstandige Eenheden en HI voor de Rode baret opleiding voor kaderleden.
In 2012 werd Schaarsbergen verruild voor Wezep en vervolgens werd WEZEP verruild voor de Begeleidingsgroep Regionale Opleidings Centra.
Na die tijd was voor jou de Oranjekazerne weer een logische keuze. Ik was destijds jouw Regio Commandant. Ik herinner mij dat als ik met jou, als planner, zaken moest doen over steunverleningen dat jij 9 van de 10 keer met een oplossing kwam, je dacht echt mee in oplossingen. Ook herinner ik mij dat ik samen met Robin Francke van jou heb gewonnen met foam-tennis bij mijn werkbezoek in Eibergen. ;)
Luchtmobiel zit in jouw hart. Je vond na verloop van tijd echter niet meer hetzelfde zoals het ‘vroeger’ was. Je zat op een gegeven moment ook niet lekker in jouw vel. Privé ging het niet lekker, dat hakte erin. Je gaf aan dat de ups en downs jou uiteindelijk ook gevormd hebben.
Uiteindelijk verruilde jij de Oranjekazerne in voor de staf in Amersfoort, de plek waar wij vandaag zijn. Na een korte ondersteuning aan Bureau OST, kwam jij terecht bij de Sportcommissie van de KL, de plek waar jij gelukkig weer helemaal tot jouw recht kwam.
Naast jouw werk bij defensie had jij meestal ook nog een andere baan. Je bent bij 7 clubs voetbaltrainer geweest. Je vond dit werk altijd al mooi en het leverde ook nog wat op.
Het leverde niet alleen geld op…. want uiteindelijk heb je via de voetbal ook jouw partner Dunja ontmoet. Zij was destijds verzorger bij DETO Vriezenveen. Nu zitten jullie samen in de staf bij Schalkhaar.
Je gaf aan dat je een dubbel gevoel hebt bij jouw vertrek. Het werk bij de Sportcommissie zorgde ervoor dat jij het jammer vindt dat je weg moet. Zelfs zo erg dat we bijna geen afspraak voor jouw FLO-receptie konden plannen. Daarnaast gaf je ook aan dat het aan de andere kant ook fijn is dat je weg kan.
Wat de Sportcommissie over jou zei:
• Jacob gaat de files richting Amersfoort niet missen.
Je kon regelmatig een telefoontje of bericht verwachten dat hij later was.
• De dames van de BIMS (Linda en Nynke) waren aanvankelijk een beetje sceptisch sinds de komst van Jacob bij de SpoCo KL (ruwe bolster), maaarrrrr er was niemand die hen beter begreep dan Jacob.( M.b.t non-verbale-communicatie en grapjes).
Tegen het einde waren ze onafscheidelijk. Ze gaan hem missen.
• Tijdens de diners met het BIMS waren Jacob zijn ogen groter dan zijn maag. Bestelde altijd teveel spareribs, die hij uiteindelijk weer doorschoof naar een collega.
Als tip aan de organisatie gaf je…
De LO&Sportorganisatie is volgens jou nog steeds heel goed bezig. Je mist wel een beetje de oude tijd als het gaat om saamhorigheid. Het met 4 instructeurs op een groep van 80 man staan en met de gehele Compagnie samen sporten. Belangrijk om het WIJ-gevoel te blijven creëren en daarnaast mee blijven bewegen met de belangrijke ontwikkelingen.
Toekomstplannen?
3 maanden helemaal niets.
Voetbal, assistent-trainer bij Schalkhaar (mooie rol).
Wellicht 2 dagen gaan werken in een sportzaak.
Vakanties naar mooie landen.
Het leven leven, kijken wat er op jouw pad komt..
Daar wens ik jou heel veel plezier bij.
Publicatiedatum: 19 januari 2024