Nicky Verhoeven is een van onze aanstormende talenten, zeker met de finish van een (zwem)hiba of crossloop in het zicht. Nicky is een van de militairen die via een opleiding bij het NCOI de kans krijgen om versneld (in 2 jaar tijd) een MBO-4 diploma coördinator sportinstructie, training en coaching te behalen. Is daarnaast ook lid van de Militaire Vijfkamp Equipe en was in het laatste deel van deze zomervakantie zeer actief in Ecuador. Een sportieve kennismaking met deze genist en stagiair van de LO&Sportgroep BRK in Vught.
Ervaring
Ik zit nu 2 jaar bij de ploeg en heb vorig jaar mijn eerste WK in Oostenrijk mee mogen maken. Hier was ik nog onervaren en legde teveel druk op mijzelf waardoor de prestaties niet top waren en ik moeizaam met de spanning om kon gaan. Gelukkig haalde ik wel ruim de eis van 4750 punten.
Door de punten van het WK in Oostenrijk mee te nemen en met de trainers te evalueren heb ik een plan voor mijzelf opgesteld waaraan ik moet gaan werken. Door veel en goed te trainen zowel mentaal als fysiek ben ik beter geworden op alle onderdelen. Door verschillende trainingsaanpakken van onze trainers ben ik beter om kunnen gaan met situaties, omstandigheden en heb ik meer vertrouwen gekregen. Ook door ervaring op te doen in kwalificatiewedstrijden ben ik een betere atleet geworden.
Ik heb mijzelf op veel fronten positief ontwikkeld, zowel als persoon als atleet.
De laatste voorbereidingen
Op 29 Juli 2017 vertrokken we met het team naar Ecuador. Na een jaar lang gedisciplineerd trainen was het eindelijk zover. Het WK Militaire Vijfkamp stond op het punt te gaan beginnen.
Nadat ik ruimschoots de kwalificatie-eis van 4750 punten had behaald in Duitsland, Noorwegen en Oostenrijk mocht ik mij gaan voorbereiden op het WK. Dit begon al de week ervoor met het aanpassen van het slaap- en eetschema. Dit om het tijdsverschil van 7 uur op te vangen en een jetlag te voorkomen.
Na een lange reis arriveerden we op de marinekazerne in Salinas. Een mooie accommodatie waar we op de training dag alle onderdelen konden verkennen. Nadat de wapencheck was uitgevoerd, maakten we ons klaar voor de hindernisbaan, zwemhindernisbaan en het werpen. De trainingen verliepen goed en we creëerden met het team de juiste feeling om goede prestaties neer te gaan zetten.
Het WK Vijfkamp
Maandag startten we met schieten op 300m. De laatste tijd ging dit zeer goed! Maar op een WK is dit geen garantie. Spanning, zenuwen, denken: alles speelt mee. Ik had door mijn hartslag continu beweging in mijn wapen en kreeg deze er niet uit. Daardoor verliep het schieten niet zo goed als ik had gehoopt. Toch schoot ik redelijk. Alhoewel ik met inschieten moeizaam op het doel kwam produceerde ik met mijn Langzaam Vuur toch 90/100. Waarna ik met Snel Vuur 85/100 schoot. Een voldoende eindresultaat, maar je hoopt toch op betere resultaten net als in de training.
Dinsdag stond de hindernisbaan op het programma. Door een knieblessure had ik niet de ideale voorbereiding die ik voor ogen had maar door voldoende rust kon ik toch vol zelfvertrouwen aan de start verschijnen. Mijn PR staat op 2:42 en ik wist hier een nette 2:44 te lopen! Een resultaat waar ik zeer tevreden mee was.
Woensdag was het zwemmen aan de beurt. Een onderdeel wat steeds beter gaat. Mijn PR was 29.2 sec. En door een sterke en goede baan te zwemmen werd dit 28.8. Een van de doelen die ik dit jaar had, was onder de 29sec. te zwemmen en dat lukte! Al het harde werk betaalde zich op het juiste moment uit! Als mannenteam zwommen we allemaal bijzonder goed! De PR’s werden gesloopt.
Donderdag mochten we ons gereed maken om te werpen. Een onderdeel waar ik normaal gesproken zeer sterk op ben, vooral omdat ik met een redelijke verteworp hier aardig wat punten mee kan binnenslepen. Alles voelde goed en ik was klaar om ook hier een top resultaat neer te gaan zetten. Dit was helaas niet het geval. Ik gooide vaak net iets te diep in de ring waardoor ik 6 halven produceerde. Met een verteworp van 58m kon ik de pijn opvangen. Een grote teleurstelling voor mijzelf. Maar ook dit is vijfkamp: na een glorie moment kan het zijn dat je minder presteert op het volgende onderdeel. Ook dan moet je mentaal jezelf weer bij elkaar rapen, het aan de kant zetten en je gereed maken voor het volgende onderdeel. Dit was niet makkelijk want ik verwachtte veel van mij zelf.
Vrijdag stond de 8 km Cross voor ons klaar. We hebben het parcours in het begin van de week verkend en wisten daardoor dat dit niet gemakkelijk zou worden. Het was aan de kust, het was warm en er stond aardig wat wind. Niet ideaal maar ook hier moet je mee omgaan. Nadat ik de teleurstelling van het werpen omgezet had in agressie voor het lopen, ging ik van start. Ik heb voor de race een plan gemaakt met km tijden waar ik me aan ging houden. Ik moest onder de 29 minuten lopen voor een top resultaat. Ik kwam de eerste ronde op 4km door in 14:25 minuten, ik lag netjes op schema en wist dat ik in staat was mijn doel te bereiken. Maar bij km 5/6 kwam de spreekwoordelijke man met de hamer. Ik kon het tempo in het zand niet vasthouden maar wist mijzelf te herstellen in de laatste 2 km. Met een flinke eindsprint van 300m wist ik 28:57 te lopen. Weer een PR en doel van dit jaar bereikt. Dit resulteerde ook in een PR puntentotaal.
Als Nederlands team hebben we de A-status weer behaald. En een zeer mooi resultaat neer weten te zetten qua puntentotaal, wat al jaren niet meer behaald is.
Ecuador was een unieke en mooie ervaring met een mooi team! Vier mannen die allemaal dezelfde mindset hadden en met trots hun land vertegenwoordigden.
Organisatie
De organisatie in Ecuador was redelijk tot goed georganiseerd. Op het begin was het met vervoer nogal dramatisch omdat ze daar niet zo'n luxe hebben qua goede voertuigen. Daarom moest zelfs een bus aangeduwd worden.
Verder was de legering niet echt top. We sliepen met 4 heren op een kamer van nog geen 20 vierkante meter. Waar de douche en wc bij in zaten. Dit was dus veel accepteren van elkaar gedurende de week, haha.
De organisatie van de af te leggen onderdelen was top. De wapencheck was streng. Onze wapens kwamen niet door de weaponcheck, omdat deze te hoog waren volgens de organisatie. Het bleek dat zij het schietreglement hanteerden en niet het military pentathlon reglement.
Nadat onze trainers en chef d'équipe dit hadden opgelost, konden we vol goede moed aan het WK beginnen.
Alles was strak weg gezet en je moest ook echt op tijd zijn, anders kreeg je een penalty van 50 punten. Sommige landen hebben dit mogen ervaren. Al was het maar 5 seconden. Te laat is te laat.
Verder was alles top geregeld. Een zeer goed verzorgd WK waarin eventuele kleinigheidjes direct opgelost werden door de organisatie. In de estafette (het 6e onderdeel en tevens indrukwekkende koningsstuk) was een Noor die zijn achillespees afscheurde, nog geen 28 uur later was hij al in Noorwegen om geopereerd te worden. Hij werd direct afgevoerd.
Een land wat geen luxe heeft maar alles wel tot in de puntjes goed geregeld had!
De organisatie was altijd behulpzaam, vrolijk en enthousiast, wat het een prettig WK maakte.
Zelfreflectie
Vooral het stukje durf en zelfvertrouwen (op bijvoorbeeld de hindernisbaan en zwemhindernisbaan) ontbrak in 2016. In 2017 is dit goed ontwikkeld en kon ik alles eruit halen. Ik kon beter met de druk omgaan en stelde mijzelf realistische doelen.
De doelen die ik mijzelf aan het begin van het nieuwe seizoen heb gesteld, heb ik ruimschoots gehaald en heb grote sprongen vooruit gemaakt. Voor nu goede resultaten en vertrouwen in mijn kunnen.
Elke wedstrijd heb ik nog 3 Pr's weten te behalen. Er zit dus nog zeer veel progressie in en ik weet dat er nog veel meer in zit! Ik zit immers pas 2 jaar bij de ploeg.
De druk tijdens een WK is natuurlijk wel iets groter dan bij de kwalificatie wedstrijden. Je wil jezelf op internationaal niveau laten zien, zowel als individu en als team. Het hele jaar heb je keihard gewerkt om alles samen te laten vallen in deze week. Dit hebben we gelukkig ook gedaan, zowel individueel en als team. We hebben de A-status weer en een eindscore behaald die al jaren niet meer behaald was.
Van vijfkampatleet naar LO&Sportinstructeur
Nu wordt het even herstellen, het lichaam wat rust geven en focussen op de laatste loodjes van de Sport & Bewegen opleiding. Waarna ik mij kan focussen op de weg die bewandeld moet worden om deel uit te mogen gaan maken van de LO&S organisatie als sportinstructeur.
Via deze weg wil ik iedereen bedanken die mij en ons aangemoedigd, gesteund en geholpen hebben.
Publicatiedatum: 11 augustus 2017