Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

FACEBOOKINTERVIEW EGBERT RUIJGROK

Door: Paul Lindeboom

 
In je jeugd was je actief in voetbal, als keeper. Was jij een van degene die het minst goed kon voetballen en daarom op goal gezet werd, of werd al snel je talent ontdekt?
Ik heb toen ik op voetbal ging eerst gevoetbald. Toen ik naar de E-tjes ging ben ik op ‘t doel beland, waarom en hoe weet ik niet meer! Wel bleek dat mijn passie te zijn: een individuele sporter binnen een teamsport. Die rol paste mij wel!

Kreeg je in die tijd (of later) ook individuele keeperstrainingen? Zo ja, wat kun je je daarvan herinneren?
In het begin een beetje van de leider en op training afwerken op ‘t doel. Later vanaf de B1 kregen we een aparte keepertrainer. Deze was toen, voor die tijd, al zijn tijd vooruit met veel specifieke oefeningen. Ik trainde met een jongen van een team hoger die later in het betaalde voetbal terecht is gekomen en nu keepertrainer van Ajax is. Beide super fanatiek, dus elke training kleunden we erop! Mooie tijd!
Toen ikzelf het eerste team bereikte, stond de dienstplicht voor de deur en omdat ik mezelf in Roosendaal had aangemeld leek het mij verstandig om weer te gaan voetballen, een keeper moet er eigenlijk elke week kunnen zijn en dat kon ik niet garanderen. Belandde in het tweede team als rechts buiten. In week zes van de commando-opleiding ben ik gestopt nadat ik tijdens een wedstrijd een aardige schop kreeg, waar ik gelukkig niets van overhield. Het leek mij toch verstandig om te stoppen als ik het risico wilde uitsluiten met een blessure de opleiding te moeten staken!
Wel veel gehad aan die slopende keepertrainingen, leren afzien en smerig worden!
 

 

Had je al eerder in je jeugd ervaringen opgedaan waarin je gemerkt hebt dat er een commando in je zat of is dat pas tijdens de keeperstrainingen voor het eerst naar boven gekomen?
Nee, ik wist überhaupt niets van defensie behalve dan toen ik heel klein was met soldaatjes speelde, ha ha. Hoorde pas verhalen van het KCT toen mijn neef daar zat in ’86. Toen leek het me wel wat. Toen het bijna zover was, heb ik een brief gestuurd naar Heerlen met het verzoek om in Roosendaal m'n dienstplicht te vervullen. Neemt niet weg dat het vele sporten in mijn vrije tijd en op het CIOS wel een goede basis was om fysiek en mentaal deze opleiding te volbrengen.

Heb je tijdens de ECO (of later de VCO) geen bijna-knak-moment mee gemaakt?
Die heeft iedereen. Niet toegeven, uiteraard, net zoals iedereen de zwaarste lichting had, ha ha! Maar alle stoere verhalen ten spijt: iedereen heeft in de opleiding een dip, daar is de ECO ook voor bedoelt, punt is: hoe ga je er mee om?! Dat is ook precies wat de instructie groep wil zien! Ik was altijd een beetje kat uit de boom kijkend en had van jongs af aan het misplaatste gevoel dat iedereen beter was en dat ik dat nooit kon of kon bereiken. In de ECO kwam ik erachter dat hoe moeilijker iedereen het had en hoe meer er af vielen, hoe beter ik ging functioneren en hoe sterker ik, voor mijn gevoel dan, werd. Mijn dip kreeg ik pas in de afmattingsweek, toen ik door de extreme regen zoveel blaren kreeg dat ik me alleen op mezelf kon richten, de teleurstelling zat hem niet zozeer in het moeilijk kunnen lopen en de pijn maar meer in het feit dat ik dan anderen niet kon helpen om het einde te halen. Ik had overigens nog nooit blaren gehad, liet me in het laatste weekend thuis overhalen een pedicure te bezoeken, nou daar heb ik behoorlijk spijt van gehad! Toch allemaal goed gekomen en als Best Man de opleiding mogen volbrengen!

 

Is het op enig moment nog een keus geweest om operationeel commando te worden i.p.v. LO/Sportinstructeur? Of was direct al bekend dat je voor LO/Sport ging kiezen gezien je CIOS?
Ik zat in de 104 na de opleiding. Na een maand of vier in de compagnie hoorde ik dat ze op het sportbureau een plekje hadden. Wat daar zat, was wel een leuk clubje dus mezelf aangemeld! Na eerst nog een oefening met de 104 ben ik toen aansluitend ingestroomd op het OCLO, die lichting was inmiddels al een maand aan de gang. Na mijn Kvv-periode wilde ik naar de KMS maar dat was precies in de overgang van een dienstplichtig naar een beroeps leger. Er was toen een overschot en helaas geen opleidingsplaats vrij. Toen nog even overwogen om weer naar de compagnie te gaan maar de tijd ging zo snel, voor ik ‘t wist zat ik thuis. Wel ruim 6 jaar een fantastische tijd gehad! In 2000 ben ik weer teruggekomen, dat was weer een apart verhaal!!!


Voordat we dat "aparte verhaal" aansnijden: wat heb je in die tussentijd thuis gedaan?
Mijn neef, die ook bij het KCT had gezeten, had een bedrijfje in de stofafzuig installatie montage. Dat heb ik een half jaartje met hem samen gedaan terwijl we tegelijkertijd een outdoor bedrijf zijn gestart. Toen dat een beetje ging draaien, zijn we dat full time gaan doen. Je had begin ‘90 de survival hype waarop we met zijn meegelift. Om te beginnen in de Eifel (Nideggen, wel bekend) en later omgeving Bomal (ook bekend!). Later kwamen we in contact met de Haagse Politie en via dat contact hebben we ME trainingen gegeven in het Bos/Duingebied van Landgoed Duinrell. Toen kwamen we op het idee om dat ook voor bedrijven te doen, hoefden ze niet helemaal met de bus naar de Ardennen!
    


 


Green Adventures promo

 

Green Adventures activiteit

Lekker een middagje buiten leuke activiteiten doen en daarna een etentje. Dit heb ik een paar jaar gedaan, inclusief 3 jaar een outdoor winkel in Wassenaar. Op een gegeven moment kwam ik in contact met Rini IJzelenberg die mij vroeg of ik geen zin had om terug te komen?! Dat trok me eigenlijk wel, dus ik naar Den Haag voor een gesprek voor herintreders. En voor ik het wist zat ik op de tijdelijke kazerne in Bergen Op Zoom. Rolde er eigenlijk vanzelf weer in. Moest nog naar de KMS voor INI-9 (voor herintreders), zou volgens mij 10 weken duren maar ik kreeg een instructeur die ik zelf had opgeleid bij het KCT! Hij zei dat INI-9 vooral geënt was op les- en leiding geven; ‘en volgens mij ken jij dat wel!’ Dus eind van de week stond ik bij buro IDU (in-, door- en uitstroom). Had mijn handtekening gelukkig voor de volgende vraag al op uitstroom formulier gezet. Die majoor vroeg: ‘welke lichting ben je?’ Ik zei ‘88/5!’ Hij: ‘nee, welke KMS lichting?’ Ik: ‘Dat heb ik nooit gedaan!’ En weg was ik, ha ha. Bij mijn weten was ik de enige beroeps zonder ooit op de KMS te hebben gezeten! Kon ik wel gelijk lekker aan de slag met de dingen die ik leuk vond!

Is het ook zo'n bijzonder verhaal hoe je uiteindelijk bij de LO/Sportgroep EVN terecht bent gekomen?
Nee, ik zat direct bij deze sportgroep na mijn terugkomst. Alleen door de verbouwing in Roosendaal zat het KCT tijdelijk in Bergen op Zoom. Wat voor mij wel bijzonder was, is dat ik twee hele andere fases heb meegemaakt. De eerste periode was nog dienstplichtig waar je eigenlijk veel deed voor de eigen opleiding (lessen voor de Vooropleiding en ECO) en sport lessen voor de Compagnie die toen nog bestond uit alleen de 104. Met als hoofdtaak ‘Stay behind’ rond de Oost-Duitse grens. Verder veel lessen aan eenheden die meededen aan de oefening Pantserstorm van het KCT en opleiding KMS, KMA en toen nog OCOSD. (Ik realiseer me nu ineens dat het bijna op een boek begint te lijken met al die verhalen!) In dezelfde periode verzorgden wij (sportbureau KCT) nog alle GVA's binnen de KL, overal waar iets op hoogte werd gedaan moesten wij naar toe.

Fantastisch. Uiteindelijk is hier ook de basis gelegd voor de GVA's en het hele klimmen binnen de LO/S, met name Pim Cornellissen en Piet Paul hebben hier een aanzet toe gedaan en is verder uitgewerkt door Jos Hesp. Die hele ontwikkeling heb ik als jonge sergeant van dicht bij mee mogen maken. Was zelf ook 1 van de eerste Cordelet Verts, mocht helaas als KVV-er niet naar Marche Les Dames (waar toen nog de Rouge opleiding plaatsvond bij de Belgen). Maar heb wel als "hulpinstructeur" bijna alle eerste Vert opleidingen meegelopen. Hier heel wat mensen van de sport voorbij zien komen die later bijna allemaal bij de Kliminstructiegroep LO/S zijn beland. (O.a. Dominicus, Joosen, Klaassen, Dekkers, Borneman, Van Renswouw, Pasman.) Trouwens, nog wel een leuke bijdrage is dat heel wat LO/S beroeps bij mij een leuke tijd hebben gehad met leuke sportlessen in de ECO, ha ha, denk aan: Wisman, Borneman, Van Renswouw, Antens, Janssens, Dekkers, Van Panhuis, Boot, Schoonen en Wessel. Verder nog leuk in die periode was dat Luchtmobiel werd opgericht en wij daar een bijdrage hebben mogen leveren met het opleiden van de eerste lichtingen, kader en generaals. Mooie periode met eindoefeningen in de Eifel. Ook de reclame films voor deze brigade werden door ons gefigureerd. Wist je dat op de kaft van het handboek Vert en Rouge een tekening staat van 4 klimmende personen met een toekijkende instructeur, dat ben ik! Nagetekend door Jos Antens van een foto die gemaakt is onder aan de rots in Nideggen voor de presentatie van het nieuwe camouflage gevechtspak. Zo, nu stop ik over deze periode want als ik alle anekdotes moet gaan vermelden dan moet ik een week vrij nemen! Ha ha.

 

Mooi dat je zelf aangeeft dat we het nu maar eens over het heden moeten hebben. Ik las ergens dat je genomineerd bent met je Outdoorbedrijf. Je bent dus na je actieve LO/Sportperiode net als tussen de 2 KCT-perioden in de Outdoor gebleven?
Toch nog ff kort over de tweede periode, Dit was voor mij mooi omdat ik een vergelijk had met de dienstplichtige periode en toen ik terug kwam een volledig getransformeerde beroeps eenheid. Mooi om te zien hoe alles professioneler was geworden en hoe het hernieuwde optreden met bijbehorende moderne middelen functioneerde. Ook mooi was dat de commando opleiding nog grotendeels hetzelfde in elkaar stak, gewoon nog fysiek mentaal het kaf van het koren scheiden. Die nieuwe situatie bracht voor mij weer een vracht mooie ervaringen, Moest even de Vert opleiding over doen omdat alles verlopen was dus kreeg ik les van instructeurs die ik zelf mede opgeleid had, Jan Joosen, Bert Wennekes, enz, ha ha. Voor de Nederlandse Rouge moest ik eerst een jaar ervaring op gaan doen, ik had geen zin om daar zo lang op te wachten en ging via C-KCT naar Marche Les dames om daar de Belgische Rouge te volgen, hier slaagde ik als beste van de opleiding,, mooi, Hierna werd ik twee jaar vast bij de instructie groep ECO geplaats, fantastisch omdat ik hier niet alleen het sportprogramma verzorgde maar ook meeliep in de groene lessen. Daarna een jaar terug op sportbureau met veel ondersteuning van oefeningen, Na dat jaar werd ik vaste sportinstructeur van de 105 Cie. Ook geweldig, hier kon je met alles mee: Parachute springen in Arizona, Aantal weken op training bij Blackwater in America, Oefening met de Engelsen in Wales en aansluitend ruim een maand de Jungle van Belize in. Mooi man Jungle, daar kunnen ze mij gerust achter laten!

Toen ik weer terug kwam op het bureau werd ik toch weer onrustig, op dat moment kreeg ik een baan aangeboden in de persoonsbeveiliging in Brasschaat België. Daar ben ik toen eigenlijk min of meer blind ingestapt. Het de hele dag achtervolgen van bekende Quote 500 personen was achteraf toch niet zo mijn ding, Ik heb toen contact gezocht met degene die mijn oude bedrijf (Green Adventures) had overgenomen. Hij was toevallig op zoek naar een compagnon die los was op de outdoor. zodoende er daar weer bij in gestapt. Dat ging de eerste jaren goed totdat hij zich bezig ging houden met rare praktijken. Afijn, na twee jaar touwtrekken is het tot een rechtszaak gekomen die ik uiteindelijk op alle punten heb gewonnen (leuk om te vermelden was dat mijn advocaat een oud dienstplichtig commando was die ik in de opleiding heb gehad). Nu heb ik het bedrijf samen met mijn vrouw - ook Cios en orthopedagoge - en werk verder met andere samen en met veel stage. Op dit moment draaien we weer lekker en merken dat de crisis weer een beetje achter ons ligt. We verzorgen outdoor evenementen voor bedrijven, scholen, verenigingen, particulieren, We hebben een klimbos en outdoor terrein op Duinrell in Wassenaar, doen ook veel op strand en hebben een complete sporthal ter beschikking ( oude sportaccommodatie van voormalig marine vliegkamp Valkenburg) toch nog een beetje mijn eigen sportbureau, ha ha. We werken ook veel voor trainingbureau's met outdoor als metafoor en de vrouw doet pedagogische begeleidingen en opvoedkundige ondersteuning. Dus een breed scala aan activiteiten. Komend jaar begint ook weer leuk omdat we zijn genomineerd voor de sterkste schakel in de Regio Rijnland, de verkiezing moet in maart plaatsvinden! Oke, weer te lang geluld, groeten en succes met dit extra dikke Kerstnummer!! Ha ha.

 

                                Opdrukken met zijn zoon, ondersteund door een app

Nog ff nabrander om toch de cirkel rond te maken: we zijn begonnen over de voetbal keeper wel nu, mijn zoon (we hebben 1 kind) speelt al 7 jaar bij Ajax als keeper. Zit nu in de C1 en vandaag (donderdag 26 nov, red.) speelt hij zijn eerste officiële interland tegen België met het Nederlands team onder 15, Appel valt niet ver.............

Je dacht toch niet dat ik geen vraag zou stellen over je zoon??? Had willen besluiten met de vraag of jij, met je vormingsachtergrond en mentale KCT-component (en wellicht ook je eigen keepersverleden), nog iets betekent hebt in zijn carrière tot nu toe?
Helaas, gister zijn eerste interland verloren met 3 - 1. Boos, kwaad en teleurgesteld over verlies, dus weer dagen niet te genieten! Gedrevenheid heeft hij zeker van thuis meegekregen. Altijd beter willen, willen leren van fouten (lessons learned) maar zich ook verantwoordelijk voelen voor het team en hier een rol in willen spelen. Wat dat betreft zit ook leiding en lesgeven hem wel in ‘t bloed! Dubbel belast vanuit thuis, zal ik maar zeggen! 

Het leven van een kind bij een profclub vergt veel offers, veel trainen en weinig tijd voor een sociaal leven, dat in combinatie met studie (VWO) is iets waar je alleen aan kunt voldoen als je de juiste mentaliteit hebt. Dit uiteraard met de nodige steun van thuis.

Heb je na het lezen van bovenstaand interview interesse gekregen in het bedrijf van Egbert? Klik dan hier voor nadere info.