De naam van Frank Maas hebben we in de afleveringen met Richard Sorée en Rob Zimmermann al langs zien komen, maar was desondanks voor de redactie toch een nog onbeschreven blad en totaal onbekend. Tot dinsdag 5 december jl. want toen kwam Frank naar Amersfoort om liever een persoonlijk interview te ondergaan dan op afstand digitaal de eerder toegezonden vragen te beantwoorden. Frank ‘schrijft niet graag in de ik-vorm’. Dit karaktertrekje blijkt de redactie goed te bevallen, want tijdens de gezamenlijke lunch bij Paresto, waar zijn vroegere pupil Richard Sorée ook bij aanschuift, en het aansluitende interview blijkt Frank Maas een plezierige gesprekspartner wat tot onderstaande uitkomst leidde.
Tijd als LO&Sportinstructeur
Frank is in september 1976 in Amersfoort op de Juliana v Stolbergkazerne opgekomen voor zijn opleiding (OCMGD). Op de keuring was ik overigens al gepinpoint als sportinstructeur vanwege mijn CIOS-diploma. Ben als KVV-er er in gegaan.
Heeft hij nog herinneringen? “Memorabel was dat ik nog heb les gegeven aan een artsenklas en ik had een weddenschap met een vrij stevige leerling die bij de verteworp vroeg of hij echt zo ver mocht gooien als hij kon? Die gooide zijn oefenhandgranaat dus op de openbare weg. Het liep goed af!!” Zijn eerste functie als sportinstructeur was op de KMS in Weert. Zijn binnenkomst bij de commandant (Duyndam) staat Frank ook nog helder voor de geest. “Duyndam zei: ‘Je bent KVV-er: wat kom je doen? We hebben hier alleen maar beroeps. En daarbij: we hebben al iemand met de letters MA op het rooster.’ Aan het eind van het ‘gesprek’ mocht ik toch blijven. De KMS in Weert was van 1977- 1981 (en het laatste jaar onder Kapitein Wil Maaswinkel).”
Frank heeft als sportinstructeur, net als onze Cdt Pieter van der Peet die tijdens het interview even binnen komt en van Frank direct een warme omhelzing ontvangt, bij de twee grootste krijgsmachtdelen gewerkt. Zijn tijd bij de KL? “Leerzaam. Hoge kwaliteit, want altijd 2 instructeurs op een les. Goeie opleiding en ook vervolgopleiding. Ik stapte over naar de KLU, na een tip van Kap Bouwmeester (chef d’equipe handbal) om beroeps te worden. De KLU definiëren? Veel eigen inbreng. Minder autoritair. Minder lang opleiding (KMS 1,5 jaar, KLu maar 3 maanden). Ik heb hier gediend tot bijna mijn FLO-leeftijd en ben overgestapt als docent Sport en Bewegen in Eindhoven. Totaal andere wereld. Hartstikke leuk. Hier 14 jaar lang gewerkt tot mijn pensioenleeftijd van 67 jaar.”
Handbal: van keeper naar hoofdtrainer en assistent-trainer
Handbal deed Frank vanaf de leeftijd van 10 jaar via een leraar van de lagere school. (Vanuit huis werd dit niet gestimuleerd, zijn vader had een sigarettenwinkel en wilde het liefst dat Frank dat later overnam.) Gestart bij PIUS X, een kleine club in Eindhoven, in 1976 over naar PSV. En dat leidde tot aardige successen: “In maart 1973 wonnen we het Nederlands clubkampioenschap met Pius X. Ik was Keeper! En best een talentvolle keeper. Bij PSV vier jaar lang top van NL gespeeld. Beste resultaat was tweede van NL en het spelen voor de Europacup.
Vanwege deze status werd ik geselecteerd voor de militaire equipe. Maar heb niet lang als speler gefunctioneerd. Bouwmeester zei: “jij moet trainer worden”, toen ik een keer een training overgenomen had (vanwege de afwezigheid van trainer Ernst van Sonsbeek, hij was destijds KL sportinstructeur in de militaire gevangenis in Nieuwersluis). Sjors Röttger was toen speler, werd later assistent-trainer en trainer, en was ambitieuzer dan ik en toen hebben we onder Rob Zimmermann (chef d’equipe vanaf 1990) geluidloos de rollen omgedraaid en werd ik assistent-trainer. Van 1978 tot 1990 ben ik hoofdtrainer geweest, maar mijn rol op de achtergrond en dan meer observeren beviel me goed.”
Kap Bouwmeester
In het historisch uitdiepen van het militaire handbal mag een passage, gewijd aan sportofficier Kap Lou Bouwmeester, niet ontbreken. Dat was best een markante sportofficier, want ging (in zijn carrière) zijn eigen gang!! LO en Sport commandanten vonden dat niet prettig en werkzaam. Bouwmeester liet zijn instructeurs dan ook de SHELL (Smoel Houden En Laten Lullen) vlag hangen als er buitenstaanders onaangekondigd op bezoek kwamen…...
Bouwmeester was anti-autoritair en altijd tegen heilige huisjes aan het schoppen. Tegendraads. Had bijv. een hond (boxer) en nam die mee naar het werk. Later hadden ook de 4 sportinstructeurs allemaal een Deense Dog in het sportgebouw rondlopen.
Toch beoordeelde Frank Lou Bouwmeester als Chef d ‘equipe behoorlijk positief: “hij gaf ons alle vrijheden omdat wij ‘verstand van handbal hebben en ik niet’. Wilde altijd iets educatiefs doen buiten de handbaltrainingen om. Het werkte positief op de prestaties van het team.”
Deze passage afsluitend nog een markant detail: er mocht geen water op de bank in een bidon staan. Zijn stelling was dat water uit de kraan kwam en nergens anders vandaan. Best een bijzondere sportofficier!
Hoogtepunt
Frank kon als keeper goed penalty’s stoppen. Maar dat vond hij bij nader inzien toch geen hoogtepunt. Wat dan wel? “Dat was toch meer het in de groep zitten. Met de jongens omgaan. Peter Janssen was zo fanatiek dat hij snel tegen tijdstraffen opliep. Hij had een bewonderenswaardige inzet!! Maar een schat van een jongen. Heerlijk om dat in goeie banen proberen te leiden.
Andere hoogtepunten waren deelname aan de Europacup als keeper. Als (assistent-)trainer deelname aan negen WK’s met het militair team. Nigeria sprong daar uit. Mede vanwege de mentale voorbereiding die we uitgevoerd hebben. (Vanwege de verwachte randverschijnselen, lange reis, slecht eten.) De vriendschap onderling die er was, zowel met de spelers als met de leiding (Rob Zimmerman en zijn trouwe supporter/ echtgenote Truus), verzorger Ad van der Linden en Sjors Röttger.”
Keeperstrainer
Naast assistent-trainer was Frank ook keeperstrainer, logisch omdat hij natuurlijk zelf ook keeper was. Maar ook door bijv. iemand als Sjors Röttger: “Hé Maas, doe jij de keepers maar want dat is ander volk.” De bezielende training en coaching van Frank bleek te werken. “Ik had wel eredivisie keepers in het team, maar niet de top. Maar zij stegen wel allemaal boven zichzelf uit. Leerden veel van elkaar, we hadden prachtige faciliteiten om te trainen en buiten het handbal ontwikkelden zij zichzelf ook goed. Een en een is drie.”
Publicatiedatum: 08 december 2023
In de serie 'Handbalhistorie' verschenen eerder al de volgende artikelen:
aflevering 00 : de kick-off
aflevering 01 : Richard Sorée
aflevering 03 : Rob Zimmermann
Onze andere website (Veteranenvereniging):
Video Fit for Action 2022: