Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 


INTERVIEW MET MARIEN VAN DEN EIJNDEN

De LO&Sport Dienstvakmars zal dit jaar voor de tweede maal live in uitvoering worden gebracht. Op verzoek van Marien van den Eijnden zal dat op 03 november gebeuren als hij het commandantschap op zich neemt van het CMICO (Civiel en Militair Interactie Commando), waarmee er een tweede jonge overste van ons dienstvak een zelfstandige eenheid aanvoert. Eerder dit jaar zoemde Marien’s naam nog rond als mogelijke opvolger van Jan van den Dool, waarmee er reden genoeg is om Marien te interviewen, deze keer interactief via medewerking van diverse oud-collega’s van Marien.  

Vraag Hein van der Made: Ik ken Marien als een teambuilder. Wat gaat hij doen met zijn ervaringen vanuit de LO&Sport om dit gevoel op te wekken binnen het CMICO?

Marien: “Ik ga vooral proberen zoveel mogelijk mezelf te blijven. Dicht bij jezelf blijven is wat ik altijd ben blijven doen. Zowel binnen de LO&Sportorganisatie (ongeacht of dit binnen de LO&Sportgroepen, -Regio of -Staf was) als ook tijdens m'n uitzendingen, opleiding aan de HDV en de diverse functies daarna. Kortom, ook bij 1CMICo zal dat mijn aanpak zijn. Uiteindelijk is teambuilding gewoon mensenwerk; gelukkig lopen die ook bij het 1 CMICo rond.....”

2003: Marien als Chef d'equipe/trainer CIOR (hiba training)

Vraag Ronald Hagénus: Welk voor hem belangrijkste leermoment/-ervaring uit zijn periode binnen de LO&Sport heeft hij zich dusdanig eigen gemaakt dat hij deze in zijn huidige functie(s) nog steeds gebruikt? En waarom is dit zo waardevol gebleken?

Marien: “Er is niet een belangrijkste leermoment of ervaring. Daar is het werk binnen de LO&Sportorganisatie te divers voor en de omgeving waar binnen we werken te verschillend. Van C-LO&Sportgroep op een OTC, brigade, initiële opleiding tot aan regio, district, staf en uitzending. Wat de ervaring is die in al die verschillende omgevingen is bijgebleven, is het gemak waarmee we (ja, nadrukkelijk ‘we’ want ik bemerkte het niet alleen bij mezelf, maar zag het vooral bij enorm veel toppers om me heen) ons aanpassen aan de omgeving. Het staat vast niet in het competentie woordenboek maar ik noem het maar "Kameleon-vaardigheid". Dat is blijkbaar iets wat ik me eigen heb gemaakt en nu nog steeds gebruik. Ongeacht of je dan in een HDV omgeving, ST CLAS, Defensiestaf of Tunis uitzending omgeving beland. Volgens mij komt het uiteindelijk weer terug op wat ik eerder heb aangegeven: het blijft mensenwerk. Dat is overigens een eigenschap die wel heel veel LO&Sport collega's hebben. Ik ga bewust geen namen noemen want dan ga je altijd mensen vergeten of te kort doen, maar iedereen van ons kent de voorbeelden uit z'n naaste omgeving. Zeker weten!”

2009: HQ KFOR met de toenmalige staatssecretaris op bezoek (Jack de Vries)

Vraag Wil Maaswinkel: Marien heb je enig idee wat je nu zou zijn als er geen dienstplicht geweest was?

Marien: “Directeur van een school of non-profit organisatie. Ik heb gemerkt dat het omgaan met mensen hetgeen is dat mij inspireert. Als opgeleid docent LO zou ik zeker zijn begonnen als gymleraar op een school, zoals ik ook als LO&Sportinstructeur ben begonnen. Vervolgens heb ik gemerkt dat het leiding geven aan een team, en daarna richting het bestuurlijke niveau, hetgeen is dat me inspireert. Daar zou ik dus ook zeker naar op zoek zijn gegaan in de civiele maatschappij. Vandaar het antwoord om directeur van een school of non-profit organisatie te worden.”

Vraag Arnold Hofsté: Op welke wijze zou jij jouw collega commandanten/HDV-ers willen overtuigen van de professionele ondersteuning die de LO&Sportorganisatie hen kan bieden, maar waarvan te weinig gebruik wordt gemaakt door Cn op alle niveau’s binnen CLAS. (Deze overtuiging zou moeten leiden tot een daadwerkelijke structurele ost van alle eenheden binnen de KL door onze organisatie.)

Marien: “Ik hoef die commandanten en/of collega HDV-ers niet te overtuigen. Daar hebben we namelijk meer dan 250 toppers voor; dat zijn jullie als professionals. Dat is ook de enige manier om blijvend de Cn te overtuigen van de bijdrage die de LO&Sportorganisatie aan de Gereedstelling van individuen en eenheden kan geven. In hoeverre er te weinig gebruik van gemaakt wordt, weet ik niet. De enige signalen die ik hoor, is dat er continue spanning zit op de capaciteit die de LO&Sportorganisatie heeft ten opzichte van de klantvraag. De overtuiging is er, zeker bij de brigade en OTC eenheden, echt wel. De uitdaging zit in de beperkte capaciteit binnen de huidige (formatie) randvoorwaarden. Dat zal de uitdaging zijn om als LO&Sportorganisatie blijvend de hoge kwaliteit te blijven leveren zoals jullie dat nu al doen. Stilstaan is geen optie, blijvend op zoek naar net dat verdere stapje in de professionaliteit, afgestemd op de eisen van de eenheden.”

2016: soort diplomatieke functie ergens in een "langdurige" meeting (uitzending Tunis)

Vraag redactie: Lange tijd leek jij voorbestemd om de opvolger te worden van Jan van den Dool als C-LO&Sportorganisatie. In hoeverre acht jij die kans nog aanwezig na je komende functie en hoezeer gaat het je aan het hart als je die droombaan bij ons moet mislopen?

Marien: “Laten we heel reëel zijn, hoe zeer het me ook aan mijn hart gaat. De kans in de huidige setting is vrijwel nul dat ik als C-LO&Sportorganisatie zal terug keren. Na een commandanten functie ligt het niet in de lijn der verwachting dat je daar een tweede commandanten functie achteraan draait. Ik heb echter ook geleerd om nooit "nooit" te zeggen, de toekomst zal het leren. Het gaat me namelijk zeker aan het hart. Na 20 jaar LO&Sportorganisatie is en blijft dit toch altijd een soort familie gevoel geven. Iedere keer dat ik bijvoorbeeld weer op dagen als de Dienstvak Dag verschijn, keert dat gevoel onmiddellijk terug. Dat zal niet veranderen.” 

2009: Marien als Chef d'Equipe van de volleybal ploeg (WK Brazilië)

Vraag redactie: Hoe sportief ben je de laatste jaren zelf nog?

Marien: “Ik ben altijd blijven bewegen, maar de laatste jaren niet meer in competitieverband. ‘Ontspanning door inspanning’ is het devies. Zeker de laatste jaren in diverse stafomgevingen is ‘mentaal luchten’ op z'n tijd de beste remedie. Ik train nog steeds 3-4 keer in de week, vaak in de pauzes tussen de middag. De ene keer een loopje, dan K&C maar steeds vaker core stability vormen. Tsja, het six packje zit overigens wel steeds meer verstopt maar ik voel me nog steeds jonger dan m'n kalender aangeeft. Dat is ook heel wat waard...”