Het digitale museum als broertje van de Traditiekamer krijgt vanaf nu echt vorm. Nadat we eerst Jacob Ensing daarvoor hadden ingevlogen –Jacob vond het werken achter de computer toch maar niets en leverde daarna een zinvolle bijdrage aan de Sportcommissie – en Ton de Vaan sterke interesse toonde in een bijbaantje als vrijwilliger – een veelvuldige rit van Nijmegen naar Amersfoort zag Ton uiteindelijk toch als een te grote kostenpost -, is uiteindelijk Raymond Bernard onze enige echte ‘conservator’ en komt vanaf 01 januari zelfs voor een half jaar formeel onder contract. Met een interview als logisch gevolg.

Militaire loopbaan
Als eerste wil ik beginnen over mijn militaire carrière vóórdat ik bij LO&Sportorganisatie KL terecht kwam.
Op 14 september 1971 ben ik als dienstplichtig soldaat opgekomen voor mijn AMO op de Isabellakazerne in Den Bosch. Ik behoorde tot de lichting 71-5, die als eerste hun haar mochten laten groeien, al zou je dat nu niet meer zeggen als je mij ziet. Op deze kazerne werd ook personeel opgeleid t.b.v. de Suriname-compagnie. Suriname werd pas in 1975 zelfstandig.
Na mijn opleiding werd ik als soldaat handlanger (A00X0) geplaatst bij 121 Gemengde Intendance Aanvullingsplaats Compagnie te Ermelo. Samen met 146 Werktroepencompagnie (de Buffels) en 116 CADI-compagnie vormden wij het 103 Aanvullingsplaats- bataljon.
Na 10 maanden besloot ik een contract te tekenen als KVV-onderofficier (kortverbandvrijwilliger) voor 4 jaar en de mogelijkheid om deze nog met 2 jaar te verlengen. Hiervoor werd ik opgeleid tot Sgt algemeen/beheerder (A00X0/H11B0/H11J0) bij de Technische Dienst. De opleiding werd gegeven op de Kromhoutkazerne te Utrecht en de Genmaj van Heutszkazerne in Kampen (dependance van het OCMA te Middelburg). Deze opleidingen duurden van juli t/m oktober 1972.

Hierna werd ik geplaatst in Den Haag bij de Dienst Opperofficier Personeel KL (DOOPKL), Afdeling Individueel Carrière- en Plaatsingsbeleid, Bureau II TD/GN/VBDD. Hier verzorgde ik voor bureau TD de administratieve zaken t.a.v. overplaatsingen en loopbaan-opleidingen van personeel van de TD. Dus veel typewerk, zoals beschikkingen en telegrammen. Computers hadden we nog niet, hooguit tekstverwerkers.
Maar het leven en de cultuur binnen Defensie beviel zo goed, dat ik besloot een rekest in te dienen voor overgang in beroepsdienst. Hiervoor moest ik langs mijn administratieve commandant, zijnde de C-Bcie van het Korpscommando Mindef.

En wie kom ik daar voor het eerst tegen???......Ja hoor, Joop Klinkenberg. En laat ook hij nou net een rekest hebben ingediend voor overgang in beroepsdienst.

En zo zijn hij en ik in september 1975 op de Van Hornekazerne begonnen aan de opleiding tot beroepsonderofficier aan de KMS in Weert. Omdat wij reeds enige jaren dienst hadden gedaan, kregen wij 9 maanden opleidingstijd verkorting van het militaire deel. Dus 3 maanden KMS en 15 maanden wapen- of dienstvakschool.

Joop ging naar de infanterie en dus naar ErmeLO&Harderwijk, en ik naar de technische dienst en dus de Kromhoutkazerne. Een opleiding tot sgt alg/beh - A00X0/H11B0/H11J0. Een deel van de opleiding werd gegeven in Bussum.
Met Hoofd bur II TD in Den Haag had ik vooraf afgesproken dat ik na mijn opleiding een plaatsing in Duitsland wel ambieerde. Maar hij drong wel heel erg aan op een terugkomst op mijn oude functie in Den Haag, omdat mijn opvolger er nogal een administratieve puinhoop van had gemaakt. Dus ik op 1 november 1977 toch weer terug naar Den Haag op mijn oude functie.

Raymond met Joop Klinkenberg op de Dienstvakdag 2022 (met op de voorgrond Kay Bosscha)

Langzaam in de richting van LO&Sport
Goed te weten dat ik op dat moment nog rookte. Gelukkig niet zoveel hoor: slechts een pakje zware shag per dag (50-60 peuken)!!! Dat zou ik met de huidige prijs (€20,- per pakje = €600,- p.mnd) niet eens meer kunnen betalen.
Maar waar ik het meest van schrok, was dat ik een Coopertest verloor van een collega: hij liep 1850 meter en ik 1800. Voor onze leeftijdscategorie was 2400 meter voldoende. En dat terwijl ik nog geen 2 jaar daarvoor nog 2600 meter had gelopen bij de intest op de KMS.

Ik besloot weer meer te gaan hardlopen en na een week of drie dacht ik “Nu ga ik hardlopen voor mijn conditie, maar waarom blijf ik roken? Dus “WEG DIE PEUK!!”. Maar ik had het tegen niemand gezegd, dus mij (ex-)vrouw vroeg aan mij: “Koop jij zelf shag?”. Ik: “Nee, hoezo?”.  Zij: “Nou, er liggen 7 pakjes shag in de kast”. Ik had niet tegen haar gezegd dat ik gestopt was met roken, maar zij rookte zelf zoveel dat ze niet in de gaten had dat ik gestopt was met roken en kocht trouw nog elke dag een pakje zware shag voor mij.

Zodoende ben ik dus ook weer meer gaan sporten. Ook werd in die periode besloten de categorie instructeur alg bij de Technische Dienst op te heffen omdat er te weinig uitloopfuncties waren in de rang sergeant-majoor (b.v. CSM bij een Oplcie op het OCTD of bij een Herstelcompagnie). Omdat veel van de sergeanten(1) reeds op beheerdersfuncties waren geplaatst bij de diverse herstel- en  munitiedepotcompagniën, werd besloten deze categorie om te scholen naar Sgt beheerder bij het Dienstvak der Intendance (tegenwoordig Logistiek). Een aantal instructeurs kreeg ook de mogelijkheid om omgeschoold te worden naar een andere categorie binnen de TD (b.v. automonteur of munitietechnicus) of over te gaan naar een ander wapen/dienstvak (b.v. Cav, Inf of MA).                             Zo zaten collega’s zoals Wim van Breugel, Co van de Griek en Richard Doeve (toen nog geen sportinstructeur) bij mij in de omscholingsklas.
Maar door het vele sporten en omgang met de sportinstructeurs van de sportgroep in Den Haag begon ik ook steeds meer de neiging te krijgen om mij om te laten scholen naar LO&Sportinstructeur.

Intern ben ik in november 1980 nog overgeplaatst naar her Bureau Algemene Functies, waarbij ik samen op één kamer kwam te werken met de heer Karel Weijel. Hij deed de administratie voor het bureau BBC (Brevetfunctionarissen en Bijzondere Categoriën). Hieronder vielen o.a. generaals, Koninklijke Marechaussee én sportinstructeurs.

Hier speelde zich ook een jaarlijks terugkerend drama af, namelijk de selectie voor sgtn1 die al dan niet als SM konden doorgaan in de LO&sportganisatie óf terug moesten keren naar hun oorspronkelijke wapen/dienstvak. Bekend slachtoffer hiervan was o.a. Haico Scharn (deelnemer aan de Olympische Spelen in München 1972). Vanaf de jaarklas 1980 werd het aantal aan te nemen sgtn1 reeds afgestemd op de bevorderingsmogelijkheid tot sergeant-majoor binnen de LO&S-organisatie 10 jaar later (bevorderingscyclus 4/10/10) en werd deze selectie toen afgeschaft. Haico werd later geplaatst bij de Sie TGTF waar lkol Bertina toen de scepter zwaaide.
In de jaarklas 1980 zaten o.a. Richard Doeve en Anja Adan.  Zij was de eerste vrouwelijke militair die werd toegelaten tot de opleiding sportinstructeur. Helaas besloot zij met de opleiding te stoppen omdat zij die toch te zwaar vond. Zij werd toen in november 1980 op mijn functie geplaatst bij Bureau TD/DPKL.

Zij was een verdienstelijke badmintonner en is jaren achtereen KL- en Mil kampioen geweest. Ook is zij mijn badmintonmaatje geweest en samen hebben we ook diverse Regio- en KL-kampioenschappen gewonnen in de mixed-dubbel. In de jaren ’90 heeft zij de dienst verlaten.
Bij de sollicitatie van de jaarklas 1980 zat ook Teun Vis. Hij viel echter af. Maar omdat Anja de opleiding afbrak, heeft hij een rekest ingediend om een jaar later alsnog tot de sportopleiding te worden toegelaten.
Op 30 en 31 maart 1981 waren de selectiedagen voor mijn jaarklas (1980) en wie kwam ik daar weer tegen? Ja hoor ……………. Joop Klinkenberg. Verder zaten in mijn klas ook Frans Krechting, Jos Bourgondien, Anton Koteris, Bart Smits, Fred Timmermans en …..Teun Vis. Onze klascommandant was Teun Minke.

Bij de LO&Sportschool werden echter ook sportinstructeurs van de KMar, de Rijkspolitie, Douane en PTT opgeleid. Dus die volgden dezelfde opleiding als wij. Eén van de mannen van de Rijkspolitie werkte in de Groep Borssele, waar mijn broer commandant was. Via hun hebben we met de hele klas een rondleiding gehad in de kernenergiecentrale. Heel indrukwekkend.
Helaas gebeurde er tijdens een ouderdag een naar ongeluk bij een tokkelafdaling vanaf het dak van het CV-gebouw, waarbij het touw knapte en Rob Hellendoorn vanaf het dak naar beneden viel en werd afgevoerd met o.a. een ingeklapte long. Wij waren met onze klas in de ochtend nog naar beneden gegaan en hadden het touw na afloop (te?) goed strak gespannen. In de middag was de demo voor ouders/partners van de dienstplichtige klas toen het touw brak. Eén van de dienstplichtigen (Jan Robert) - die op dat moment op het touw lag - viel met zijn bovenbeen op een onderlangs lopend muurtje en brak zijn linker dijbeen. Na mijn opleiding zag ik hem terug op de LO&Sgp Den Haag waar ik toen geplaatst werd.

Na de opleiding werd ik geplaatst bij de LO&Sgp Alexanderkazerne in Den Haag. Vanaf hier zal ik mij beperken tot het overzicht van mijn plaatsingen omdat anders het verhaal te lang wordt.

LO&Sportgroep Den Haag/Alexanderkazerne (met bekende gezichten van prins Willem-Alexander, Arthur Vaessen en Sandra Bakker.

Een aantal leuke herinneringen zijn o.a. de jaarlijkse organisatie van de sportdag voor het personeel van de hofhoudingen van de diverse paleizen van het Koninklijk Huis, waarbij de prijsuitreiking altijd werd gedaan door één van de leden, o.a. Prins Claus, Willem Alexander, etc.
Willem Alexander heb ik in mijn periode op het Instituut Defensie Leergangen nog een aantal keren in de sportles gehad. Hij moest in die jaren – ter voorbereiding op zijn toekomstig koningschap – een aantal modules meedraaien van opleidingen van de Landmacht, Luchtmacht en Marine.

Een hele leuk periode was ook het Wereldkampioenschap Militaire Vijfkamp 2002 te Schaarsbergen. Ik had daar de leiding over het wedstrijdsecretariaat met de Oostenrijker Franz Rautner.
Amusant was de afsluitende avond waarbij de Nederlandse ploeg – verkleed en wel – een show gaf met als thema “Kabouter Plop”. De foto zegt voldoende.
Een andere leuke actie was dat ik tijdens deze spelen 50 jaar werd. Toen de cross voorbereid werd, besloot ik met Franz Rautner om een startnummer 50 te maken met de naam Abraham. Toen Rob Jansen de nummers per land ging sorteren, heeft hij wel een halfuur lang gezocht bij welk land die Abraham nou hoorde. Zijn hoofd werd steeds roder. Totdat hij in de gaten kreeg dat hij in de maling genomen werd. Redelijk pissed is hij toen weggelopen, maar kon er later wel om lachen.

Een spannende periode was het begin van de jaren 90. In 1989 viel de Muur in Berlijn en ontstond er een minder gespannen situatie tussen de NAVO en het Warschaupact. Met als gevolg dat de omvang en noodzaak van een groot leger ter discussie stond en dus ook de omvang van de LO&Sportorganisatie. Van iedereen in onze organisatie werd dan ook een profiel gemaakt op basis waarvan men dan later keuzes kon maken van wie er wel of niet in de sport kon blijven. Voor de ouderen onder ons het beruchte LOPRO-verhaal. Gelukkig liep het niet zo’n vaart, want bij de reorganisatie in 1996 kreeg de LO&S-org er personeel bij, waar andere eenheden personeel moesten inleveren. Waarschijnlijk kwam dit omdat wij met de urenregistratie - en later GOAL - konden laten zien waar onze capaciteit in zat; iets wat andere eenheden niet konden. Daarnaast werd ook voor dienstplichtigen de opkomstplicht opgeschort en gingen we over naar een leger met alleen BBT-ers en BOT-ers.

FLO
Op 1 februari 2008 ben ik met FLO gegaan, samen met …….je raadt nooit………ja hoor, JOOP KLINKENBERG!! Aangezien we allebei ook van Indische komaf zijn, stonden we ook wel bekend als de “BLUE DIAMONDS”. We spelen ook allebei gitaar, maar je wilt ons absoluut niet horen zingen!!
Ons afscheid hebben we gevierd bij Dorhout Mees, met als reden dat we op deze golfbaan/schietbaan al in onze vrije tijd assistentie verleenden bij golfclinics en -cursussen. Ook werden hier onze kerninstructeurs golf in de praktijk opgeleid en de examens afgenomen. Het KL-kampioenschap Golf is hier ook een aantal keren georganiseerd.
We zijn hier nog steeds actief om zelf te golfen en te ondersteunen met clinics, maar niet meer zoveel als in het verleden. Dat kan ook niet meer want in het verleden bestond de golfbaan uit 4 volwaardige lussen van 9 holes en 2 lussen van 9 holes par3.
In de jaren 2008 tot 2018 heb ik in de maanden maart t/m november gemiddeld 4 dagen per week gewerkt, maar er zaten ook weken bij van 6 dagen. Daar waren ook dagen bij van 09.00u tot 21.00u. Maar ik heb altijd gezegd “Als het op werken gaat lijken, dan stop ik er mee”. Uiteindelijk was je toch bezig met waar je als sportinstructeur ook mee bezig was en dat is mensen motiveren, technisch beter maken en plezier laten beleven aan deze activiteit.
Nu zijn er nog 9 holes (met 2 verschillende afslagplaatsen per hole) en 84 hectare zonnepanelen (312.148 panelen). Het grootste aaneengesloten veld van Nederland.

Overige Sporten en Interesses
In mijn jonge jaren gevoetbald. Later overgegaan naar badminton tot op landelijk niveau, samen met mijn zoon. Helaas daarmee ook een lelijke knieblessure opgelopen, waar ik ook nu nog last van kan hebben. Aangestoken door adjudant Hans Wedel ook fanatiek gewindsurfd. Ook een versnelde ski-instructeurs-opleiding gekregen van Hennie Huijbregts i.v.m. het kunnen geven van ski-les op Cyprus??? Daarnaast veel gefotografeerd met echte filmrolletjes, later natuurlijk digitaal.

Publicatiedatum: 15 december 2023