Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

BOKSHISTORIE BINNEN DE LANDMACHT:
GER VAN DEN BERG EN HANS VAN DER KAADEN

Door Paul Lindeboom

Hans vd Kaaden in actie in geb Y. Let op de namen van cursisten op de bokshandschoenen.

Het is een willekeurige woensdagochtend in januari. Bij toeval komt een gesprek met een LO&Sport-collega (50+) op de boksserie terecht, en stelt direct dat ik dan contact op moet nemen met Ger van den Berg, want “…die deed aan boksen vroeger”. Uiteraard direct in de mail geklommen richting Zuid-Limburg en krijg als eerste reactie: “Beste Paul, boksen was in mijn vorig leven, doe daar niks meer, mee geef alleen nog weerbaarheidstraining bij sommige gemeenten.” Gelukkig kan ik daarna in een plezierig telefonisch onderhoud Ger toch overhalen om dagelijks via de Facebookmessenger een vraag te stellen.

Hierbij de eerste vraag, Ger: hoe oud was je toen je met boksen in aanraking kwam en wat was de trigger/aanleiding om deze sport te gaan doen?
“Ben op latere leeftijd met boksen begonnen. Ben begonnen met zwemmen en Judo vond ik te zacht: netjes vasthouden, netjes neerleggen. Boksen vond ik veel leuker, werd er rustig van (ook al kreeg ik op mijn gezicht) en ik kreeg respect als ik het goed deed. Had in die tijd snelle handjes en een lange reach, goed man. Kreeg door het boksen zelfs respect op het Cios. Ik heb uiteindelijk 2 jaar gebokst maar later toch voor Basketbal gekozen, ze waren blij met mij want had door het boksen goed voetenwerk en snelle handjes in de verdediging gekregen.”

Wat voor jongen was jij in je jeugd: makkelijk, kort lontje, agressief of verlegen?
“In mijn jeugd had ik best een kort lontje. Ik groeide op in een Indo buurt, je moest je laten gelden anders liepen ze ook letterlijk over je heen.”

Wat kun je je van de bokstrainingen op het CIOS herinneren? En wat weet je nog van je allereerste bokspartij (eventueel sparringswedstrijd) en tegenstander?
“We kregen les van ome Jan, dat was de Judo trainer van onze grote Judoka Anton Geesink. Hij gaf ook Boksen op het Cios Sittard, vond ik een pracht kerel: streng, je moest inzet tonen en opgeven was geen optie want je moest er examen in doen. Wilde je er in die tijd iets mee, dan moest je in eigentijd bokswedstrijden doen. Sparren onderling tijdens de lessen werd elke training gedaan. Het aantal trainingen per week weet ik niet meer, heb te veel klappen op mijn hoofd gehad, ha ha.”

Heb je civiel (in je eigen tijd) geen wedstrijden gedaan? Zo nee, dan gaan we direct door naar de volgende vraag. Zo ja, wat weet je nog van die partij? Over welke jaren hebben we het eigenlijk, dat je op het Cios zat?
“Heb in Aken (Duitsland) gebokst en in Meersen. In Duitsland heb ik op mijn knieën gezeten, verloren dus, maar ook een paar gewonnen. Het Cios was in 1976.”

Hoe kwam je er toe om in Aken te gaan boksen? Wat kun je je van die allereerste wedstrijd herinneren?
Aken ligt bij mij dicht in de buurt, kon daar gewoon boksen voor mijn licentie. Moest een aantal wedstrijden gedaan hebben. Kon dat daar doen en heb daar een wijze les geleerd: je doet het zelf, je bent zelf verantwoordelijk voor wat je laat zien of niet. Ik ging met veel zelfvertrouwen erin, die eerste keer, en ik dacht zeker dat ik van dat Duitsertje zou winnen. Ik was groter, had een langere reach en was wat zwaarder. Maar ja, met pijn in mijn ribben was ik blij dat ik naar huis gereden werd. Kwam er achter dat je in een individuele sport alleen maar naar je zelf kunt kijken en dat deed letterlijk en figuurlijk pijn. Ik was om deze sport echt goed te doen te gek van een paar biertjes voor een gulden en vier cent. Elke donderdag in Sittard.”

In die tijd leefde je dus nog niet echt voor je sport? Werd dat na die pijnlijke ribben al wat anders en ging je serieuzer leven en sporten?
“Yep, dat is het mooie van boksen: het wordt gewoon afgestraft, letterlijk. Heb hier veel aan gehad tijdens mijn carrière als Basketballer. Je hebt het in eigen hand, meer doen dan een ander zal resultaat op leveren.”

Je bent later nog wel Boksinstructeur bij de Landmacht geworden. Van wie kreeg je de lessen en weet je nog of er verschillen waren tussen de civiele trainingen en die bij de KL?
“Hans van der Kaaden. Verschil: het overbrengen van technieken waar je naar moet kijken om de ander beter te maken.”

Hans vd Kaaden is het boksen nog steeds niet verleerd en slaat zijn concurrent Hein vd Made in elkaar.


Ik loop van mijn buro in kamer 127 naar kamer 122 waar Hans op dat moment nog werkzaam is als Hoofd van de sectie OTK en we stappen hiermee van het interview met Ger naadloos over naar Hans van der Kaaden, met de vraag wat hij zich van Ger kan herinneren. -“Ik kan mij herinneren dat Ger door een aantal collega’s ontweken werd als er ‘Sparren’ (Spelboksen) op het programma stond. Zijn enorme gestalte en grote handen boezemde sommigen van de cursisten een bepaalde vorm van angst in. Dat staat mij nog goed voor ogen!”) -
Tijdens het geven van het antwoord op die vraag ontstaat er een kort gesprek over de bokslessen op het OCLO, meldt Hans dat hij nog een mooie groepsfoto van een bokscursus heeft en komt spontaan naar boven drijven dat Hans als een van de bokstrainers een belangrijke bijdrage wil leveren aan de militaire boksgeschiedenis.

HANS VAN DER KAADEN EN DE MILITAIRE BOKSSPORT

“Tijdens mijn studie aan de Haagse Academie voor Lichamelijke Opvoeding moest er een keuze gemaakt worden voor de specialisatie in een vechtsport (Judo of Boksen). Aangezien ik in mijn jeugd al de judosport bedreven had, leek het mij wel leuk om mij te specialiseren in het Boksen.

In 1982, na het behalen van mijn ALO diploma, moest ik mijn dienstplicht vervullen. Ik werd in Ossendrecht (OCLO) opgeleid tot dienstplichtig LO&Sportinstructeur en mocht na mijn opleiding blijven werken als instructeur op het OCLO.

Hier kwam ik de Elnt Teun Minke tegen die mij op basis van mijn boks specialisatie vroeg of ik het leuk vond om wat lesjes te geven bij de opleiding Trainer Coach van de Nederlandse Boks Bond (NBB). Het ging om wat lesjes: Anatomie, Fysiologie, Trainingsleer en Onderlinge instructie.
Dat beviel me erg goed waarbij de cursus van de NBB van vrijdag avond tot en met zaterdag middag gedurende 1½ jaar plaats vond in het Sportstudie centrum van de KNVB in Den Bosch (Stadion de Vliert).

Nadat ik dit een paar jaar gedaan had, trad ik toe tot de Commissie Opleidingen (CO) van de NBB. Hier maakten Teun Minke en de ‘oud’ Bondscoach van de NBB: Stan van de Driessche ook deel van uit. In 1990 werd er vanuit de CO van de NBB een opleiding verzorgd voor de LO&Sportorganisatie die plaats vond op de KMA te Breda.

Ik had wel mijn specialisatie Boksen van de ALO maar was niet in het bezit van het diploma ‘Trainer Coach van de NBB’ (ook wel genoemd: TraCo Ne Bo Bo).

Het bestuur van de NBB wilde des tijds graag dat ik het diploma ‘TraCo Ne Bo Bo’ ook behaalde dus heb ik naast het geven van wat lessen bij de opleiding ook de examens afgelegd en slaagde ik ook voor dat Diploma.

Bokscursus op de KMA met heel veel bekende (oud-) collega's.

Veel bekende ‘oud’ en oudere collega’s namen deel aan deze cursus op de KMA: Ger vd Berg, Gert Borneman, Berry Manders, Ron Kaag, Berry van Moorsel, Toon Berkers, Jan Haak, Louwie Sanna, Theo Hunck, Anton Koteris, Julius Breinburg, Ab Agterbos, Andre van Dommelen, Albert Rietman, Anthony de Miranda, Fred Timmermans en Hans van der Kaaden.

Na de cursus op de KMA is ook Berry Manders toegetreden tot de CO NBB en heeft hij bij verschillende opleidingen ook een bijdrage geleverd.

Een mooie periode waarin met veel plezier een bijdrage is geleverd aan de opleiding van bekwame TraCo Ne Bo Bo’s.”

Publicatiedatum: 30 mei 2018

De overige artikelen in de serie over het Militair Boksen:
- Muhammad Ali
- Jack Jeekel
-
Gerard van Dongen