Het NMK Survival werd op 21 september 2016 gehouden op het bijna gloednieuwe survivalparcours van FlevOnice in Biddinghuizen. Na een succesvolle try-out (vorig jaar) en mislukkingen bij de civiele wedstrijd in Gendringen, een nieuwe kans op de Sportkalender. Met 200 deelnemers komt het nog niet in de buurt van de extreem populaire edities in Veenhuizen, maar wel met veel podiumplaatsen voor LO/Sportpersoneel. Alle LO/Sportcollega’s kregen dezelfde twee vragen en de antwoorden zijn samengevoegd in onderstaand artikel. Vraag 1a: Wat vond je in zijn algemeenheid van de hindernissen en het parcours? 1b Welke hindernis vond je het meest opvallend? Vraag 2: Hoe verliep jouw persoonlijke wedstrijd?
Mark Ekkel (2e cat S 1:02:43): “1a: Als NMK Survival stond het op de kalender, echter naar mijn persoonlijke mening was het een obstacle/mudrun +. Dat deed verder niks af aan het leuke parcours dat was gerealiseerd door de PMK. De hindernissen bestonden uit een vast parcours van FlevOnice aangevuld met extra “survival” hindernissen om tot een parcours van 12 km te komen. Vanuit mijn eigen survival achtergrond sprekend was dit geen “echte” survivalrun zoals je die bij de Survivalbond tegenkomt. Een leuk obstaclerun parcours waar ook wel uitdagende hindernissen in zaten, ze waren alleen minder technisch dan bij een survivalrun. (Voorbeeld: zo was er wel een combinatie hindernis, echter deze was voor een deel ingekort.)
1b: De wateroversteek met reddingsvest. Dit was met vest wellicht gevaarlijker dan zonder. Het bestond uit een aantal drijvende balken waar je vanuit het water overheen moest. Mede door het vest, dat vooral een belemmering was voor het zicht en bewegingsvrijheid, werd het voor mij een memorabele hindernis en een grappig verhaal voor in de koffiekamer.”
2: “Het was een mooie dag en de temperatuur was prima voor een dag met een hoop water en modder. We waren vanuit de LTK met een ploeg vertrokken, waarbij we gingen strijden voor mogelijk individuele prijzen en CLAS Bokaal punten. Er waren vooraf 320 deelnemers ingeschreven echter deze waren niet allemaal afgereisd naar Biddinghuizen, deels zonder afmelding dat was wel jammer.
Ik zat in de 2e startgroep van de S klasse en startte om 11:50. In mijn start vak zat de sld1 Smid die uitkwam voor het team van de JWF. Wij hadden ons in het begin van het parcours al snel losgeweekt en hebben kop over kop het tempo lekker hoog gehouden. In de mud trenches moest er toch een beetje teamwork plaatsvinden om de erg gladde hellingen te trotseren. Mááár, dat was na deze hindernis dan ook weer snel verleden tijd. De water oversteek die met reddingsvest moest plaatsvinden zorgde voor een grappig tafereel want deze belemmerde de deelnemer meer dan het hem hielp. Met het vest voor het hoofd werden al ploeterend water obstakels genomen. Het laatste deel van het parcours liep wederom over het bestaande parcours van FlevOnice. Deze zat vol met modderbakken en hellingen die er voor zorgden dat wij als moddermonsters de laatste kilometers gingen afleggen. Hier kon ik mijn concurrent afschudden en enige afstand creëren. Aangekomen bij de container hindernissen stond de adj Jan Bult mij al op te wachten. Hij meldde mij dat ik op een goede tijd afstevende en door zijn coaching en motivatie gaf ik nog even extra gas. Uiteindelijk resulteerde dit in een 2 de plek die mij 8sec voor het brons hield. “Bedankt nog, Jan”.
Marcel van Panhuis (2e cat V1 1:06:04): “1: Ik vond de hindernissen creatief gevonden maar absoluut niet zwaar, waardoor het naar mijn gevoel eerder een Mud Run werd i.p.v. een Survivalrun. De opvallendste hindernis vond ik die drama modderpoelen waar je bijna niet uitkwam, allemaal spekglad en niet zwaar maar meer frustrerend. Nadeel erbij is dat je zoveel ellende in je ogen krijgt dat je een gedeelte van de run bezig bent om weer scherp zicht te krijgen.
2: “Ha, Die was gaaf, Michiel Twigt was te snel weg dus die heb ik bewust laten lopen want die gaat echt te snel. Zelf was ik verwikkeld in een leuke strijd met ongeveer 5 anderen, soms liep ik als derde dan weer als tweede en daarna weer als derde. Het was behoorlijk spannend. Op de laatste hindernis ben ik de nummer twee voorbij gegaan en werd ik tweede op 8 sec voorsprong op de nummer drie!”
Niek van Gils (1e cat V2 1:04:17): “1a: Wanneer je kijkt naar de hindernissen dan zouden er zeker een stuk of 10 goed passen in een reguliere survivalrun. Het parcours in Biddinghuizen leent zich meer voor een Obstacle-run. Neemt niet weg dat je ook op dit parcours lekker los kunt gaan.
Voor een reguliere Survivalrun moet je toch wel bepaalde technische handelingen in huis hebben om hindernissen “makkelijk” te nemen. Een Obstaclerun daarentegen is meer “toegankelijker” voor het grote publiek, maar de hardlopers hadden op dit parcours toch wel wat voordeel t.o.v. de deelnemers die het moeten hebben van technische zware/moeilijke hindernissen.
1b: “Meest opvallende hindernis heb ik eigenlijk niet gehad. Regelmatig door het water en dat was lekker i.v.m. de temperatuur. Maarrrrrr, het had ook 20 graden kouder mogen zijn. Dan komt het nog meer in de buurt van een survival.
2: “Ja, ik heb me weer kunnen opladen dit jaar. Toch weer met een trainingsschema van 10 weken aan de gang gegaan. Veel interval en tempotraining gedaan en minder aan hindernissen gehangen. Ik was gisteren geheel blessurevrij en dat ben ik jarenlang niet geweest. Onze startgroep met V2 ging gelijk snel van start. Maar het was een tempo waar ik veel mee bezig was geweest tijdens de trainingen dus kon dit vrij makkelijk volhouden. Het gat wat ik sloeg was na 2 km bij een sloot waar iedereen voorzichtig te water ging. Ik maakte daar een sprong en stond bijna aan de andere kant. Vervolgens heb ik tot aan de finish denk ik wel 80 keer omgekeken aangezien de nummer 2 en 3 als een harmonica achter me aan bleven zitten. Bij de grote wateroversteek, net over de helft, heb ik nog een keer flink aangezet door me voort te trekken aan de touwen tussen de boeien. Daarna was ik er vrij zeker van dat de winst me niet meer kon ontgaan. En dat gebeurde dus.”
Ronald Poulissen (10e cat V2 1:30:48): “1a: Vond het een loopparcours met obstakels i.p.v. een Survivalrun. Had erg veel weg van de Urban run op de Vredepeel vorig jaar. Ben persoonlijk meer gecharmeerd van de echte survivals waarbij het accent ligt op de hindernissen (technisch) en niet zozeer op het lopen. Opvallend was het ontbreken van de drinkposten terwijl ze wel vermeld waren in het programma (was echt behoefte aan).
1b: De modderhindernissen hebben de meeste indruk achtergelaten (toch een Mudrace? haha). Er was er een, daar zag je de eerste 300 mtr na de hindernis nog niets doordat je met je hoofd onder water (modder) en je gezicht (lees: ogen) vol met modder zaten… We zijn misschien toch te veel verwend door de survivals in Veenhuizen… Misschien moeten we het maar geen survival meer noemen. Door de beknoptheid klinkt het erg negatief dat doet het evenement tekort. Moet mijn verwachtingspatroon gewoon ff bijstellen.”
Michiel Twigt (1e cat V1 1:00:09): “2: Aan de start kreeg ik een goed gevoel toen ik hoorde dat Danny Hagebeek, mijn rivaal, niet aanwezig zou zijn. Ik als eeuwige tweede dacht: “dit wordt mijn dag”, dus …GAS EROP.. Vandaag alles op alles!! Dacht aan twee strijdplannen: of ik doe rustig aan en ga ergens midden op de route gas gegeven, of meteen maximaal op snelheid. Ik kwam er niet echt over uit en dacht “we zien wel….”. Na de start voelde ik me top, had de dag van tevoren rekening gehouden met mijn voeding en na een super ontbijtje voelde ik me onuitputbaar!! Het was dus optie 2 geworden direct gas erop na het start signaal en voelde me top. Na +/- 2 KM keek ik achterom en schrok me kapot omdat ik dacht dat ik verkeerd gelopen was. Dat was niet het geval, gelukkig, maar de afstand op nr. 2 was al groter dan ik me had voorgesteld. Dit heb ik gelukkig de hele route kunnen volhouden en je kon goed zien wat de voorsprong was: doordat de lussen naast elkaar lagen kwam je iedereen weer tegen tijdens de route. Dat is natuurlijk wel een heerlijk gevoel zo’n voorsprong en dat maakt je ook weer sterker in die zin, “hier gaat echt niemand voorbij komen” en ik heb mijn snelheid kunnen behouden. Twee keer had ik het idee dat ik wat kramp ging krijgen in mijn kuit, maar gelukkig bleef dit uit!
Ben blij met het resultaat, zeker omdat ik me niet echt heb voorbereid op deze wedstrijd. Ik heb een nieuw trainingsdoel in november waardoor ik de laatste tijd bezig ben met heel veel krachttraining en weinig lopen. Gelukkig heb ik het kunnen volhouden en ga volgend jaar deze titel zeker verdedigen ; ) “
Naschrift redactie: op www.sportcommissie.nl staan de uitslagen en een mooi fotoalbum.