De redactie gaat door op de ingeslagen weg om de slechts hier en daar wat ingekorte speech die onze Cdt Lkol Pieter van der Peet afgelopen zondag 12 nov. tot de afzwaaiende Peter Sturkenboom richtte. Dat werd niet alleen op een bijzonder tijdstip gevierd, zondag was geen schrijffout, maar ook de lokatie was atypisch: donkerbruin café De Veluwe in Ermelo. Ook de speech die de uitgenodigde Rob Jansen uitsprak, nemen we onderstaand nagenoeg integraal op. Maar we beginnen, net als zondag, met de speech van Pieter.

Start van een lange loopbaan
Het invullen van de bon uit de Veronica-gids was het begin van jouw loopbaan als onderofficier bij defensie. Op 4 januari 1982 startte je op de Koninklijke Militaire School in Weert om onderofficier bij het wapen der Infanterie te worden.

Jouw eerste plaatsing als infanterist was op de Jan van Schaffelaerkazerne in Ermelo. Je vond dit best wel een spannende functie. Je moest instructie geven aan dienstplichtigen die vanwege hun studie uitstel van dienstplicht hadden gehad. Stond je daar als jong broekie voor een aantal wetenschappers…
Tijdens jouw eerste plaatsing kwam je al in aanraking met de Militaire-5-kamp ploeg. In 1985 zat je in de ploeg, dit stopte echter vanwege een breuk in jouw voet.

In de periode 1986-1991 werd je geplaats bij het 41e Pantser Infanterie Bataljon. De plek waar jij ook onze collega Fred Jansen ontmoette.
In deze periode (1988) kwam je opnieuw in de 5-kamp-ploeg die destijds geleid werd door Rob Jansen.
In 1991 kreeg je de kans om als infanterist te solliciteren als Sportinstructeur. Uiteraard moest je daarvoor ook een selectie ondergaan. Wat mooi was, is dat jij tijdens de selectie van Huub van Gulik extra aandacht aan jouw zwemtechniek moest geven. Jouw eerste zwemproef had je dan ook niet gehaald. Mooi weetje is dat Peter op dat moment Militair Wereld Kampioen was op het onderdeel zwemhindernisbaan van de Militaire5-kamp. Dat geeft maar aan dat je niet zomaar militair sportinstructeur kan worden ;).
Je kwam in de defensieklas op het Opleidingscentrum Lichamelijke Oefening. Jouw instructeurs in die tijd: Juust Breinburg, Jacques Wouters, Teun Vis, Berry Bodelier en Stas Szamrowicz. De laatste 4 maanden kwam je bij CIOS-collega’s in de C-klas met o.a. Oscar Prins, Esther Wijffels, Anthony Scheepers en Ruud Lenferink.

En dan… in 1993 kon je aan de bak als Sportinstructeur in Ermelo. Je werkte daar met o.a. Henk Buimer en Gert Ruitenberg. Jij bracht militaire kennis in, zij brachten jou sportinstructeurs kennis bij. Je hebt daar nieuwe inzichten gekregen t.a.v. onze rol voor de operationele taak maar ook voor ontspanning.
Ermelo werd opgevolgd door het Opleidings Centrum Medisch Geneeskundige Dienst, de oude naam voor het Opleidings en Trainings Centrum waar Kol Jeroen Hulst nu Commandant is.

Binnen de LO&Sportorganisatie waren er destijds sombere loopbaanvooruitzichten. Je kwam dan ook op een 2-sprong te staan. Je wilde Algemeen Militair Verpleegkundige worden of naar de Koninklijke Marechaussee. Uiteindelijk werd het dat laatste.

KMAR
In 1998 werd je Opper-Wachtmeester op het OTC-KMAR. Je werkte daar als algemeen sportinstructeur en had veel contact met onze organisatie.

STAF KMAR
Daarna kwam je op de staf te werken als Staf-coördinator Grens Verleggende Activiteiten. En met Grenzen verleggen heb jij wel wat ervaring…. Wat dat betreft ben je een echte materie-deskundige… 

IBT BSB
Daarna volgt een hele lange periode als Instructeur Integrale
Beroepsvaardigheden Training (IBT) bij de Brigade Speciale Beveiligingsopdrachten (BSB). Deze eenheid met professionals moest natuurlijk heel goed getraind worden. Je hebt hier een hele mooie tijd gehad.

Uitzending
In deze BSB-periode ging je in 2011 in een Beveiligingstaak voor de NL Ambassade naar Irak.
Weer Ermelo

IMG_0050

IMG_0167

IMG_0174

LO&Sport
Vanaf juli 2019 kwam je terug bij het vertrouwde Dienstvak LO&Sport van de Landmacht. Wij waren blij dat je ons weer kwam versterken bij de Generaal Spoorkazerne in Ermelo..
De hoogtepunten in zijn carrière?
Dat is voor Peter heel moeilijk kiezen. Hij kijkt terug op een mooie dynamische tijd. Hij is dankbaar voor de collega’s die hij ontmoet heeft. Voor de mensen die zich op Peter hebben aangepast, zegt hij sorry…. ;)
Wat anderen nog over jou zeiden
Peter, aan de ene kant de Senior van een sportgroep, aan de andere kant een grote “ouwehoer”, altijd in voor een geintje.
Peter in de eerste MZV opleiding olv Eelco Wisman.
Het was geen pretje tegen hem te sparren. Niet alleen zijn lange armen en benen maakten het moeilijk, ook zijn soms “emotioneel” vechten kon zorgen voor rake klappen bij de ontvanger. Op de ene of andere manier gaat er bij MZV een knopje bij jou om en komt dat Utrechtse jochie weer in jou boven. Zo heeft Nico Spierenburg ook al eens een elleboog op zijn ogen gekregen tijdens een eenzijdige pauze bij het sparren.
Ik had al verteld dat je je op de staf bezig hield met Grensverleggende Activiteiten. Volgens mij heb je o.a. tijdens de 5-kamp redelijk vaak geëxperimenteerd met Grens verleggende/overschrijdende Activiteiten
Zo rouleert er een foto op de nek van Franz Joseph in Wiener Neustadt…
Ik ben blij dat ik geen Chef de Mission van de 5-kamp-ploeg was… Ook snap ik wel dat de KMAR jou graag wilde hebben. Immers met boeven vang je boeven.

Peter is een jochie uit Utrecht, natuurlijk een liefhebber van voetbal en dan vooral zijn cluppie; FC Utrecht. Een jongen van de straat, opgegroeid in Utrecht (Lunetten) met een kort lontje maar met een hart van goud. Als Peter vindt dat iets onrechtvaardig of niet eerlijk is, dan knalt hij er direct in.
Meerdere mensen zijn tegen jouw gevoel van rechtvaardigheid opgelopen. Aan de andere kant is Peter ook de verzorger.
Zowel voor zijn eigen team als voor andere teams.
Niet alleen de eigen ploeg liet zich graag behandelen door Peter, hij werd ook vaak benaderd door buitenlandse ploegen die geen verzorger hadden. Hij deed dit graag en werkte dan lang en hard voor iedereen die het nodig had.  Vaak werd hij bedankt met geschreven briefjes en kleine attenties die dan weer een plaats kregen in het vijfkamphonk.

Toekomstplannen?
Peter is al stiekem aan het ‘verburgelijken’…
Daarnaast zorgt hij o.a. ook voor zijn schoonmoeder.
Het belangrijkste doel is natuurlijk gezond blijven en lang dienen en genieten als opa en oma. Daarnaast staat er op de wenslijst van Peter en Petra om een keer naar Indonesië (Java) te gaan. Hier liggen de roots van de moeder van Petra.
Ik wil jou bedanken voor alles wat je voor defensie en de LO&Sportorganisatie hebt gedaan. Het ga je heel erg goed!

Beste Peter,

Wij kennen elkaar nu 35 jaar. In relatie als trainer-atleet, collega’s in de organisatie bij grote toernooien en als vriend.
Ik heb je leren kennen als een bijzonder persoon. Een persoon die:

Kan verrassen. Als trainer verwacht je dat je atleet bij een wedstrijd uit een bepaalde richting komt, je staat bij de finish en kijkt uit naar zijn aankomst over de finish. Hoe groot is dan je verrassing als Peter uit het bos komt sprinten en bijna uit een andere richting de finish nadert. Daarna een stoel 5 meter de lucht in schopt waarbij het fototoestel wat op de stoel lag een nog  grotere hoogte bereikte. Zeer verrassend.

Een persoon die legendarisch is. Zeker als Peter in het Olympisch zwembad van München het wereldrecord bij het zwemmen evenaart. Een uniek moment wat voor altijd in de boeken zal blijven staan.

Een persoon die hilarisch kan zijn. Als  Peter tijdens het zwemmen in de oceaan een zeehond imiteert  komen wij maar o.a. ook de Chinese ploeg niet meer bij van het lachen.

Een persoon die soms onbezonnen is. Ik herinner me nog dat Peter in een zwembad te Ankara in de nok van het stadion klom en zo het water in plonsde. Ik weet de hoogte niet maar het was heel hoog.

Een persoon die soms verbazingwekkend kan zijn. Hij weet meerdere keren een zwembaan perfect in het water te leggen maar op de wedstrijddag was de baan 13 cm langer.

Een persoon die meelevend is. Ik sprak op een reünie iemand, die me vertelde dat toen hij lang in het ziekenhuis lag en daardoor last kreeg van zijn rug, Peter daarna dagelijks langs kwam om zijn rug te masseren of hij regelde iemand anders om zijn rug te masseren.

Een persoon die loyaliteit hoog in zijn vaandel heeft staan. Er is veel te vertellen over Peter en hij is altijd in voor een grap maar als hij niet goed of oneerlijk behandeld wordt, heb je een slechte aan hem. Hij kan niet tegen onrecht en daar zal hij niet vanaf wijken.

Er zijn nog vele verhalen te vertellen maar dat laat ik graag aan anderen over. En we hebben jou bovenal leren kennen als een aimabel persoon waar je gewoon niet kwaad op kan worden.

Het jaartal weet ik niet meer precies maar het was in de periode dat ik nog serieus op schema's aan het trainen was, en op dat moment behoorlijk in wedstrijdconditie stak. De LO&Sportgroep in Ermelo organiseerde nog een aantal wedstrijden in de strijd om de GSK-cup en Sander Poll was degene die belast was met een trio-triathlon in en rond de Zandenplas in Nunspeet.

Ik kreeg lucht van deze wedstrijd en kon op mijn vrije woensdagmiddag mijzelf een prima trainingsprikkel toedienen. Ik reed vergezeld van onze, in die tijd, snelste zwemmer van de vereniging met 2 ATB's achter in de bus. (Het was een off-road triathlon.) ook onze wetsuits maakten deel uit van de wedstrijduitrusting.

Hé, Peter Sturkenboom is er ook. Hij is de startzwemmer in een trio. Omdat hij zonder wetsuit zwemt, ben ik er van overtuigd dat mijn verenigingszwemmer het eerst het water uit zal komen - de afstand weet ik niet meer precies, maar ergens rond de 700-1000 meter -, hij zwemt mede door zijn formidabele kantelkeerpunt in een zwembad ergens rond de 13 minuten op een kilometer. Ik ben van een heel ander niveau maar met een wetsuit kan ik in buitenwater redelijk mee komen. Met Peter sluiten we hier uiteraard direct een weddenschap op af.

De wedstrijd zal later best redelijk verlopen voor ons en indivueel eindigen we tegen de trio's als derde en vijfde, maar het zwemonderdeel is om te janken. Peter neemt van meet af aan met een rustige zwemslag al direct de kop en halverwege, we zwemmen tot de overkant tot het strand en dan weer dezelfde weg terug, is het verschil al enorm. Zonder wetsuit geeft Peter onze wedstrijdzwemmer mét wetsuit geen enkele kans in zijn slipstream mee te gaan en op het eind is het verschil ontluisterend groot. Pas later hoor ik over een of ander wereldrecord dat jarenlang in zijn bezit was. Dat had ik liever eerder al geweten.....

Publicatiedatum: 15 november 2023