Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 


WAAR ZIJN ZE GEBLEVEN, ONZE OUDE COLLEGA'S?
AFLEVERING MET DONALD BERNER

Door: Paul Lindeboom

De redactie werd getrokken door een Facebookbericht over het naderen van de allerlaatste kickbokswedstrijd van Donald Berner, een jaar of zeven, acht geleden LO/Sportinstructeur bij o.a. de Dumoulinkazerne en de KVOK.
Het interview dat Richard Wichhart toentertijd met Donald voor de Zandloper hield stond nog helder voor de geest, net als een aantal plezierige gesprekken die ik met hem voerde over sport in het algemeen. Waarbij het bijna altijd wel uitkwam op sportitems als doorzettings- en incasseringsvermogen en fysiek zware trainingen.
Tijdens de hernieuwde contacten met Donald bleek het niet strikt noodzakelijk om zelfstandig een interview met Donald te houden, omdat er vanwege zijn afscheidswedstrijd een mooi interview in de Gooi- en Eemlander verscheen.  Laten we die eerst maar eens lezen.

HILVERSUM - Kickbokser Donald Berner (41) uit Bussum won in twintig jaar meer dan vijftig wedstrijden en veroverde nationale en mondiale titels. De voormalig voetballer van SDO knokt zondag tijdens het vechtsportgala in Hilversum zijn laatste partij. Hij snakt naar het eind.

Nog één keer winnen voor eigen publiek. Berner geeft het eerlijk toe: hij worstelt voor zijn laatste partij met tegenstrijdige gevoelens. Hij krijgt de kans voor eigen publiek de tegenstander die hem een paar maanden geleden versloeg een ’pak rammel’ te geven. Dan is het eindelijk klaar, na twintig jaar knokken, toewijding en doorzetten.

Hij won als middengewicht kickbokser 52 van zijn 72 wedstrijden, waaronder de wereldtitel in 2010. Het beeld van een onverschrokken knokker contrasteert met de vriendelijke verschijning die ontspannen nipt aan een kop thee, in zijn woning aan de rand van het centrum van Bussum.

Rustig
,,Ik ben een rustige jongen’’, vertelt hij. Liefde voor de sport hield hem in de ring. Alleen, in de aanloop naar zijn laatste wedstrijd steekt onzekerheid de kop op. Wat als het niet lukt? Die vraag maakt zijn afscheidspartij tot de moeilijkste in zijn loopbaan. Hij voelt zich niet meer onoverwinnelijk, zoals in het verleden. ,,Toch gaan de oogkleppen op: ik wil die laatste partij koste wat het kost winnen.’’

Berner vergelijkt kickboksen met het leven zelf. ,,Niemand gaat zonder kleerscheuren door het leven. Je krijgt teleurstellingen en tegenslagen te verwerken. Ga je bij de pakken neerzitten en de handdoek in de ring gooien? Of, incasseer je, bijt je op je tanden en krabbel je weer op? Om het beste uit jezelf te halen. Kickboksen is een harde leerschool.’’

Klappen
Berner, die bij Van Hellemond Sport traint, groeide op in de Hilversumse Meent. Hij zat op het Vitus College en later het Goois Lyceum. De kickbokser voetbalde in die tijd bij SDO. Hij bereikte als tiener het eerste elftal, destijds onder leiding van Ronald Heerschop. Waarom de switch naar kickboksen? Zelfverdediging, zegt Berner. ,,In de tweede klas van de middelbare school kreeg ik het aan de stok met oudere jongens. Ik kreeg klappen, op mijn neus en oog. Dat overkomt me in de toekomst niet meer, dacht ik.’’

Berner meldde zich aan bij sportschool Verhoef in Huizen. Hij stapte later over naar Mejiro Gym in Amsterdam en sparde met bekende vechtsporters als Remy Bonjasky en Peter Aerts. ,,Soms zat ik op zondag bij SDO in de kleedkamer met dikke schenen, van een kickbokspartij een dag eerder. Dan wil je liever niet het veld in. Ik stond rechtsbuiten. Naar mijn idee kreeg ik te weinig aanvoer; ik kon niet laten zien wat ik in mijn mars had. Met kickboksen wel. De eerste keer dat ik een tik kreeg, dacht ik: wauw, die doet pijn. Even slikken en weer doorgaan. Iedere partij krijg je klappen, de tegenstander wil je een kopje kleiner maken. Je lichaam doet pijn. Meer niet.’’

Talent
Zijn moeder vond het helemaal niks. ,,Stop je nu?’’ vroeg ze na elke wedstrijd. Maar Berner merkte vanaf dag één: ik heb talent. Het gaat om techniek, tactiek, uithoudingsvermogen, psychologie, zelfbeheersing en doorzetten. In combinatie met adrenaline, spanning en zenuwen. ,,Opstaan als je neergaat. Doorgaan. Klappen absorberen en ontwijken. Alles aan de kant zetten om in de ring de sterkste te zijn. Iemand knock-out slaan voelt dan als de beloning.’’

Berner behoorde bij zijn bond tot de internationale subtop. In plaats van lucratieve gevechten in Japan, zoals Bonjasky deed, heeft hij altijd gewerkt. Als ’gastheer’ bij café De Doelen, klantmanager en leraar lichamelijk opvoeding op de middelbare school. Berner: ,,Slechts voor een aantal kickboksers is het weggelegd van de sport te leven. Een goed management en wedstrijden op het juiste moment winnen, zijn cruciaal. Dat laatste lukte mij niet.’’

Groeiend
Toch, hij voelt zich dankzij de sport een rijk mens. Vol rust, zelfvertrouwen en zelfbeheersing. ,,De sport had een negatief imago, door allemaal criminelen uit de Amsterdamse onderwereld die kickboksten’’, meldt Berner.

,,Dat beeld bestaat alleen nog bij mensen die de afgelopen tien jaar in een grot hebben geleefd. Het kickboksen is een van de snelst groeiende sporten in Nederland. Op recreatief vlak, de techniek- en cardiotrainingen. Wedstrijden zijn voor een klein gedeelte weggelegd. Kickboksers moeten goed begeleid worden, door gecertificeerde trainers en erkende sportscholen. Dat zorgt voor een verbetering van het imago. NOC NSF helpt de sport beter op poten te zetten. Positieve ontwikkeling, want ik sluit niet uit dat het ooit een olympische sport wordt.’’

Dat maakt Berner niet meer mee. Hij gaat na zijn laatste partij aan de slag bij Van Hellemond Sport in Naarden en Hilversum. Om als kickbokstrainer zijn kennis over te dragen aan talentrijke vechters, als een ambassadeur van de sport."

Nou, geen onaardig interview…. Had ik waarschijnlijk niet veel beter gedaan.
Jullie zijn natuurlijk wel nieuwsgierig geworden naar het verloop van Donald’s laatste wedstrijd. Daar hebben we een 12 minuten durende video van, met eerst beelden van de warming-up in de kleedkamer.  De wedstrijd zelf begint vanaf de negende minuut. De film is helaas slechts te bekijken als je een Facebookaccount hebt. Klik op de onderstaande foto! (Voor degene die geen Facebook heeft, maar wel wil weten hoe het verliep: klik hier.)

De wedstrijd verliep dus niet goed voor Donald en was een zuur afscheid voor een sportman met  zo’n indrukwekkende erelijst. (Doet denken aan de afscheidswedstrijd van Cruijff tegen Bayern München in 1978 (die eindigde in 0-8), Duitse voetballers blijken net zo genadeloos als kickboksers…) Maar hoe gaat het begin februari met Donald?

“Nu twee maanden na mijn wedstrijd ben ik nog herstellende. Het gaat goed met mijn arm. Ik kan er nog niet op steunen maar ik voel ‘m met de dag sterker worden. Na mijn wedstrijd 6 december ben ik de volgende dag gewoon aan het werk gegaan bij de sportschool van Hellemond Sport in Naarden. Mijn werkzaamheden daar zijn; kickbokslessen, fitnessbegeleiding, bootcamp en privé trainingen.
Ja, als je niet kan leven van de sport zul je moeten werken. Daar ligt volgens mij ook het verschil tussen de wereldtop en de subtop. Ik heb altijd gewerkt naast mijn kickbokscarrière.

Nu kan ik me volledig richten op kennisoverdracht, zelf fit blijven en eventueel wat betekenen in de regulatie van vechtsporten in Nederland. Ik ben een van de kickboksers die het LMA diploma, Leraar Martial Arts, heeft mogen ontvangen na jarenlange verdiensten in de sport. Dit diploma is twee jaar geleden in het leven geroepen om zichtbaar te maken wie nu de goede trainers kickboksen zijn op het praktijk -, maatschappelijk - en theoretisch vlak.

Een nieuw leven, een nieuwe start lijkt het wel. Ik heb er heel veel zin in. En wie weet klopt er binnenkort een talent aan die door mij getraind wil worden om de wereld te veroveren. Dat zou ik echt super vinden.”


Klik hier als je het interview van Richard Wichhart in 2007 nog eens wilt terug lezen en lees vanaf bladzijde 26.