4 Januari j.l. was het alweer 24 jaar geleden dat we getuige mochten zijn van de 15e Elfstedentocht. Ik mocht in de luxe omstandigheden verkeren om hem zelf te rijden en te finishen! Paul Lindeboom vroeg mij hier wat over te schrijven. Het is lang geleden, maar ik doe mijn best om jullie mee te nemen naar 4 JANUARI 1997.
Even vooraf: ik ben op 24 februari 1951 geboren in Kamperveen, een gehuchtje onder de rook van Kampen. Op 9-jarige leeftijd verhuisde ik met mijn ouders en twee zussen naar Oldebroek, het noordelijkste puntje van de Veluwe. Bekende sporters als o.a. de broers Henri en René Ruitenberg hadden hier hun thuishaven.
De Elfstedengeschiedenis begint voor mij eigenlijk op vrijdag 18 januari 1963. Die dag werd de twaalfde Elfstedentocht verreden. Het werd de meest legendarische ooit. Een slagveld, zoals nog nimmer vertoond. De temperatuur was bij de start – 12 graden!
In die tijd zat ik als 12-jarige op de Gereformeerde Lagere School in Oldebroek. Onze leraar, destijds bovenmeester genoemd, was dhr. Van der Heide. Een man, groot en lang van stuk, streng en rechtvaardig, maar iemand met een liefde voor sport.
Op die vrijdag 18 januari 1963, mochten we met z’n allen als zesde klas lagere school, weinig mensen hadden toen nog maar TV, de Elfstedentocht volgen via de TV van bovenmeester van der Heide in zijn huiskamer. Wat een dag en wat een belevenis, althans voor de meesten van ons! Op mij heeft die dag een onuitwisbare indruk gemaakt. Toen ik later thuiskwam heb ik, in overleg met mijn ouders, de mogelijkheden onderzocht om, zo snel als mogelijk, lid te worden van de Elfstedenvereniging! Wanneer dit geweest is weet ik niet meer, maar wel op heel korte termijn!
Dit heeft geresulteerd dat ik inmiddels de trotse bezitter ben van 3 Elfstedenkruisjes!!
Nu terug naar 4 januari 1997, de laatst gereden Elfstedentocht. Ik had als voorbereiding weinig schaatskilometers gemaakt. Dit mede omdat er nog weinig toertochten waren georganiseerd, toen voorzitter Henk Kroes van de Elfstedenvereniging de vijftiende tocht aankondigde: “It giet oan”.
Zaterdag 4 januari was het zover! Samen met mijn zwager zijn we vroeg in de morgen met de trein vertrokken richting Leeuwarden. Vanwege mijn jarenlange lidmaatschap mocht ik al om 05.30u starten. Het eerste gedeelte richting Sneek in het donker. Maar door de met verlichting vele boerentractoren in de weilanden was het goed te doen! Wel goed opletten natuurlijk, maar met de gedachte dat het zienderogen lichter werd gingen we op weg naar Sneek. Daar, om 07.32u, de eerste stempelpost. Tot aan Harlingen weinig of geen tegenslagen of oponthoud!
Vanaf Harlingen begint het eigenlijk pas met een flinke koude oostenwind tegen en lichte tot matige vorst. Het moeilijkste gedeelte via Franeker, Bartlehiem over de Dokkumer Ee naar Dokkum.
Als je Dokkum haalt dan finish je ook op de Bonkevaart. Toch!?!
Maar nadat ik voor Dokkum al kampte met rugproblemen, sloeg het noodlot toe. Omdat ik al niet meer zo stabiel was, kwam ik in een flinke scheur terecht en viel. Dit was ongeveer 5 km voor Dokkum. De val had weinig lichamelijke gevolgen. Wel een kapotte schaats. Het linker ijzer had op één bevestigingspunt losgelaten.
Wat nu? Ik kon mij nog maar heel langzaam over het ijs bewegen.
In Dokkum aangekomen hebben we besloten dat mijn zwager voor z’n eigen kansen zou gaan. Hij ging voor zijn 1e Elfstedenkruisje. Ik was tenslotte al in het bezit van 2 Elfstedenkruisjes (1985 en 1986).
Vanaf Dokkum om 20.00u met nog 24 kilometer te gaan naar de finish op de Bonkevaart. Met de wind in de rug, dacht ik, moet toch lukken ondanks de kapotte schaats.!
Deze laatste 24 kilometer zal ik nooit vergeten. Maar gedragen en aangemoedigd door het vele publiek heb ik eigenlijk niet meer gedacht aan opgeven. Na het passeren van Oudkerk, het laatste plaatsje voor de Bonkevaart, stond het voor mij vast: “Ik ga Finishen”. Om 21.30u mocht ik onder luid gejuich en applaus van publiek, kinderen en familie over de finish glijden! Nog ruimschoots op tijd voor de tijdslimiet! Wat een moment!
Een 3e Elfstedenkruisje rijker en mijn zwager dolgelukkig met zijn 1e Elfstedenkruisje!
Henk Schoonhoven
Oud mdw. Logistiek LO&sport
PMK Wezep.
P.S.Misschien leuk om te vermelden. De foto met ingelijste Elfstedenkruisjes heb ik te danken aan Anne Bouma. In mijn tijd op de PMK zag hij mijn kruisjes los in een bureaulade liggen. Als echte Fries kon hij dat niet aanzien. Ze hangen nu bij mij in de huiskamer. Met dank aan Anne!
Publicatiedatum: 15 januari 2021