Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 


INTERVIEW MET ADVENTURE RACER JACO BRAS

Door : Paul Lindeboom  

Sinds wanneer ben je besmet geraakt met het Adventure Race virus en op welke wijze is deze bacterie in jouw bloedbaan beland?

Jaco: “In 2010 was ik chef d’equipe van de CIOR sportploeg en zag dat de oudere steeds vaker pijntjes kregen en blessures. De trainingen op de hiba werden voor sommige te veel, maar het oriënteren ging daar en tegen super. We hadden elk jaar ook met Pinksteren een trainingsweekend met de families in Duitsland op de camping Auenland (60km onder Winterberg), de eigenaar van de camping is een lid van de CIOR sportploeg en oud-commando. Deze oriëntering was altijd vrij pittig maar was voor de belasting toch anders dan de Hiba. Vervolgens was er een oud-commando, Winfried Bats, die een Adventure Race organiseerde in het Harz-gebergte (Duitsland): een non-stop 40 uurs race. We hebben Winfried uitgenodigd en mede door zijn enthousiaste verhaal stonden wij aan de start van onze eerst Adventure Race en meteen een 40 uurs. Die eerste keer stond ik samen met Hans van Dommelen en Olaf Petersen, een mooi drietal. We wilden gewoon goed finishen, we hebben die 40 uur veel afgezien en veel geleerd, maar we bleven enthousiast. Hoe mooi is het om in teamverband, in de natuur, je weg vinden naar checkpoints? Voor mij komen twee passies bij elkaar: natuur en sport. Het voordeel van Adventure Race is dat je ook in de trainingen veel kan afwisselen. Kanoën, fietsen, lopen, skeeleren en klimmen.”

    



Variatie genoeg

in de natuur

Wat was de hevigste aanval van dit Adventure Race virus?

Jaco: “Het virus zat in het bloed en de oude CIOR-ploeg werd Adventure Racing Team Leopard. Elk jaar werden wel enkele korte 12 uurs tot wat langere (24-40 uur) wedstrijden gedaan. Zo schreef ik me samen met Hans in op een race in Zweden. Het was in het gebied waar ik al regelmatig de vakantie door bracht. In dat gebied, Varmland (provincie in Zweden), heeft een Nederlander een camping met een mountainbike winkel. Dit was vlakbij de wedstrijd, dus we hadden met hem het transport van vliegveld naar camping geregeld en hij had ook twee (gloednieuwe) mountainbikes ter beschikking gesteld. Een 40 uurs race waar we een half jaar naar toegeleefd hebben, samen de natuur in en 40 uur knallen. In een klein dorpje in Zweden, Torsby, was de start met ongeveer 150 deelnemers en de sfeer was super. Na een klein loopje moesten we gaan skeeleren. Iets wat we veel geoefend hadden, op die mooie, vlakke fietspaden in Nederland. Hier was het alleen iets anders: het was op een langlauf baan, mooi asfalt maar wel berg op en ook berg af. Bij een afdaling ging het dan ook behoorlijk mis, Hans miste een bocht en ging hard onderuit en kwam net voor wat rotsen tot stilstand. Ik was afgeleid en wilde stoppen, dat is ook gelukt alleen niet op de meest gezonde manier. Met een behoorlijke val sloegen mijn knie en kin open op het asfalt. Een gapend gat betekende einde wedstrijd. De 40 uurs race werd een 1,5 uurs race en bezoek aan het ziekenhuis.
     

 

 

Buitenmens

Krachtmens

Maar er zijn ook mooie momenten. Afgelopen jaar hebben we de NK Adventure Race mogen organiseren. De trainings oriëntering is uitgegroeid tot een mooie Adventure Race wedstrijd, een 6 uurs, 12 uurs en 24 uurs race in een. Een wedstrijd die wij met 6 personen van het team elk jaar neerzetten.”

Welke gevolgen heeft het Adventure Race virus na die tijd aangericht? Hoe besmettelijk is dit virus?

Jaco: “Bij de CIOR en het Adventure Race team zie je dat mensen een doel zetten en daar naar toe leven. Het is die bekende stok achter de deur om bezig te blijven. Dit fenomeen is voor ons trainers niet vreemd, maar heel veel mensen trainen en houden het niet vol en stoppen. Ik vond dat jammer en heb toen Move to Adventure opgericht, een bedrijf dat mensen traint naar een fysiek doel. Zo geef ik individuele- en small groep trainingen, organiseer workshops, travel en events. Ook dit is weer ontstaan door zaken samen te voegen: het vak, de hobby reizen, natuur en het runnen van een bedrijf. Stil zitten is tenslotte geen optie. 

Het is mooi om mensen in beweging te krijgen. Het is nog mooier als mensen dingen bereiken die ze niet voor mogelijk hadden gehouden. De Viking runs en Mud masters van tegenwoordig zijn natuurlijk leuke evenementen om naar toe te werken. Ook met 8 personen met een kayak door de Biesbosch is iets wat ik graag op een zondagochtend organiseer. Maar ik ga nog een stapje verder, binnenkort ga ik met mensen naar Zuid-Afrika en ga daar een Backpack trail lopen in het Krugerpark. Lopen in een big five gebied waar je ook je tentje opzet en moet gaan slapen. Het gebrul van de leeuw en de angst van die olifant die toch hopelijk wel het tentje laat staan. Mensen die het alleen niet durven, maar met een goede voorbereiding en verzorging gaan ze het avontuur aan.”

Bestaat er risico dat er meer personen gevaar lopen om dit Adventure Race virus op te lopen?

Jaco: “Maar ook dichtbij huis zijn er leuke Adventure Race avonturen. Zo was er afgelopen zondag 6 september een mini Adventure Race in de Biesbosch. Een evenement dat samen is georganiseerd met de gemeente om mensen in de natuur te krijgen. Een mooi evenement ook voor beginners, dus we hebben met wat mensen daar naar toe getraind. Zes uur lang buiten in de natuur bewegen, mooier kun je het niet krijgen.

Ook organiseren wij in 2016 weer de Auenland Adventure Race. Een wedstrijd met voor ieder wat wils: beginners (6 uur), challengers (12 uur) en masters (24 uur). Er zijn in de LO/Sportorganisatie meerdere collega’s die aan Adventure Race doen. Die hebben ook al ontdekt dat het meer is dan alleen maar fysiek. Durf jij de uitdaging aan en zie ik je op de Auenland Adventure Race in juni 2016?”