Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

WAAR ZIJN ZE GEBLEVEN, ONZE OUD-COLLEGA'S?

INTERVIEW MET RICHARD VAN DER MEULEN

Door Paul Lindeboom

Na het verzenden van de laatste Nieuwsbrief van 2021, reageert Richard van der Meulen om ons te informeren over een echt leuk interview in een Friese krant. De op dat moment 75-jarige oud-sportinstructeur is een voorbeeld voor veel leeftijdsgenoten vanwege zijn immer enthousiaste sportlessen aan ouderen. In het interview - klik hiervoor op de bovenstaande foto - kun je al veel lezen over Richard’s militaire carrière. Ik stelde hem nog een aantal vragen, o.a. over zijn jeugdige woonadres (jarenlang de illustere finishplek van de Elfstedentocht), zijn voetbalcarrière (ik verneem van een oud-collega dat hij nog gespeeld heeft bij voormalige eredivisieclub Veendam) zijn opleiding tot sportinstructeur en zijn leukste functies.  

Leeuwarden

Ik ben geboren op 25.12.1946 in Leeuwarden op het Vliet, en 3 maanden later verhuisd naar het Oldehoofsterkerkhof 34 - in de volksmond bekend als de Witte kousenbuurt (en van de befaamde Leeuwarder boterkoek) die redelijk bekend stond als een ruige volksbuurt. Het gezin bestond uit 14 kinderen waarvan er 3 op zeer jonge leeftijd overleden zijn en wij met 11 overbleven. Op dit moment zijn er nog 3 in leven: nog 2 zussen en ik.

  • elfstedentocht 1956
  • elfstedentocht 1963
  • Leeuwarden Oldehoofsterkerkhof 1963
  • Scheve toren Leeuwarden

Het oude Hoofsterkerkhof was het plein voor de opgeheven, een scheve nooit afgemaakte vuurtoren. Bij die toren bevind zich ook de Prinsentuin wat de officiële finishplaats is van de Friese 11 Stedentocht. Deze finishplaats was prachtig, je kon mooi op de scheve hellingen staan van het park met een prachtig uitzicht op de finish.

Als 8- en 10-jarige heb ik daar de finish mee mogen maken, dat was in 1954 en 1956 waar in ‘54 Jeen van den Berg won en in ‘56 zij met zijn vijven over de streep kwamen (hierdoor werd er voor deze editie geen winnaar aangewezen, red.), Jeen van den Berg werd toen 6e, hij had wat pech gehad onderweg.

In 1956 stond ik op nog geen 20m van de streep toen 2 mannen de dikte van het ijs gingen opmeten, ik hoor de een nog aan de ander vragen “hoe dik is het?” en hij antwoordde: “1 meter en 5 cm”.

In die tijd was er nog geen TV, alleen maar mensen met een transistorradiootje. In 1963 was de eindstreep op de Grote Wielen, een plas net voorbij Leeuwarden. Veel sneeuw en -19 gr. Het ijs deinde erover door de mensenmassa, levensgevaarlijk. Reinier Paping was de eerste. De laatste 2 tochten waren vergeleken met deze 3 tochten recreatietochten.

Veendam en de LO&Sportschool (SMLO)

Mijn voetbalverleden was niet zo geweldig. Bij Veendam nooit gespeeld en niet verder gebracht tot hoofdklasse Steenwijk.

Mijn opleiding tot sportinstructeur heb ik gedaan in Hooghalen in klas D. De namen weet ik nog: Cdt Hoedelmans, Dh Oldenburg, Ter Haar, Westra, Scheepmaker de zwemman, Piet Paul, Piet Leering, Piet de Boer, Jan Maas, Wil Philippen, Roy Bottse, Desi Bouterse en Kees Meijll in de officiersklas. (Na de publicatie op Facebook meldt Kees Meijll dat Piet Leering niet in de D-klas zat maar wel Arthur Vaessen en Huub van Gulik (en ook nog mannen van de KMAR en Politie, red.)

Desi Bouterse werd later de grote leider van Suriname. Leuke vent, kon goed hardlopen, basketballen en kaarten (toepen). Tijdens de zwemlessen in het Helpmanbad in Groningen vond hij het leuk om onder de douche te gaan pissen zodat we met zijn allen in zijn zeik stonden, hij had altijd zo’n grote groene zwembroek aan. Daarna geplaatst op de JPK in Havelte, de laatste jaren met Herman Woesthuis, geweldige man.

  • Hooghalen D-E klas
  • image2
  • image3
  • Ben ik nw
  • Dagelijks werk nw
  • Jpk 1 nw
  • Koude cross met Herman Woesthuis nw
  • Zeilen met Marc Bakker nw

Havelte en Nieuw-Milligen

Op een donderdag kwam de kazcdt bij ons en vertelde dat het vernieuwde sportcomplex niet door ging,….wij balen. Vrijdagochtend om kwart voor 8 kwam plotseling binnen de generaal Couzy. Hij vroeg: ”hoe gaat het hier?” Voordat Herman Woesthuis kon antwoorden, zei ik “slecht”. Couzy vroeg hoe ik dat bedoelde en ik zei wat de kazcdt ons verteld had. “Gelul”, zei hij “geld genoeg”.

Maandagochtend om kwart voor 8 ging de telefoon. De staf. “Het nieuwe sportcomplex gaat wel door.”

Mijn laatste plaatsing was Nieuw-Milligen, een leuke tijd met Hans verstappen en Remco Zekering. Twee mannen uit Twente, kampioenen in het te laat komen.

Op dinsdag zwaaide ik af, ik dacht nog even een boodschapje te gaan doen in Apeldoorn. Kwam ik terug, mocht ik de kazerne niet meer op, was al uitgeschreven. Moest ik mijn collega bellen om er weer op te komen. Zo snel kan het gaan.”

Publicatiedatum: 17 januari 2022