Maandagavond 18 december 2023 werd ik door Nico Spreij gebeld. Hij vertelde dat onze LO&Sportcollega Willem Kemps was overleden.
Nico was bij Willem op bezoek in het ziekenhuis en was al verontrust over de manier waarop Willem met allerlei apparatuur werd ondersteund. En nu dus het bericht dat Willem was overleden.

Willem was niet alleen een collega LO&Sportofficier maar ook een golfmaatje van Nico, die hij wekelijks zag. Het had Nico hard geraakt.
Voor mij was het ook onverwacht. Ik zag hem voor het laatst op de LO&Sport Golfdag 2022 in Vianen. Willem was in mijn ogen weinig veranderd: hij was nog steeds de vlotte, vitale, vrolijke en energieke Willem die lang  voor de LO&Sport werkte.

Willem verliet in 1994 Defensie, werd Sportleider met specialisatie hockey bij de Universiteit Utrecht en begon een eigen sportadviesbureau dat zeer actief was in de hockeywereld.

Willem vertelde tijdens  de Golfdag aan Paul Lindeboom dat hij Majoor was geweest en vervroegd Defensie had verlaten en nooit een seconde spijt had gehad.

Om bij het overlijden van Willem wat herinneringen te delen, hebben we Paul Vlieks - zijn vriend en beste (dienst)maatje - gevraagd wat over Willem te schrijven. Hieronder de reactie van Paul Vlieks.

Ik ken Wim al bijna een mensenleven lang. Hij en zijn vrouw Miep woonden in hetzelfde appartementencomplex toen wij beiden net getrouwd waren. Het moet zo rond 1966 geweest zijn.
Wim werkte in de Tapijnkazerne, een van de opkomstlokaties van de infanterie. Ik werd na de SROI geplaatst in Oirschot bij de brigade staf compagnie en niet lang daarna werd Wim geplaatst bij het 16 Pantserinfanterie bataljon op dezelfde kazerne.. Vanaf dat moment groeide onze vriendschap en pendelden we niet alleen samen vanuit Oirschot naar Maastricht, maar ook regelmatig naar Eindhoven waar we veel van onze vrije tijd doorbrachten. Dat was reuze gezellig. Soms een beetje verantwoordingsloos als we met teveel drank op weer terugreden naar de kazerne maar gelukkig is dat altijd goed gegaan. Één keer bijna niet toen we werden aangehouden door de politie maar met kunst, vliegwerk en veel overredingskunst toch zonder boete mochten doorrijden naar de kazerne.
Wim was een flamboyante man met een overdosis aan charme en een ontwapenende openheid.

Na een paar jaren ging Wim naar het SMLO in Hooghalen en ik volgde zijn spoor een jaar later. Vervolgens enkele jaren geplaatst als Rayon LO/Sportofficier respectievelijk in Amersfoort en Amsterdam. Na enkele jaren werden we alletwee geselecteerd om de opleiding te volgen aan de Haagse Academie voor Lichamelijke Opvoeding. Wim weer een jaar eerder dan ik. Ook daar bleef onze “relatie” intact.
Gedurende de vele jaren daarna gingen we onze eigen weg maar verloren nooit het contact.

Ik volgde Wim’s carrière binnen de LO/S organisatie en daarbuiten in de hockeywereld.
We werden beide secretaris van de Sportcommissie KL. Nu was ik een keertje de eerste.
Wim was begonnen met golfen en haalde mij later over dit ook te doen. Ik herinner mij nog mijn eerste stappen samen met Wim en Rob Zimmermann. Zij hebben me steeds enthousiaster gemaakt.

Na de grote reorganisatie als gevolg van de val van de Muur hebben we gebruik gemaakt van de regelingen om vervroegd de dienst te verlaten. En natuurlijk Wim weer als eerste. Na ons vertrek uit militaire dienst bleef het contact intact. Wim werkte o.a. bij de hockeyclub Den Bosch en ik woonde er. Samen met oud collega’s regelmatig samen gegolfd en regelmatig samen oude koeien uit de sloot gehaald. Pas een paar maanden geleden was hij bij mij op bezoek en hebben we natuurlijk herinneringen en sterke verhalen opgehaald.
Gisteren hoorde ik dat Wim was overleden. Ik was verbijsterd want Wim leek iemand die het eeuwige leven zou hebben.
Wim: ik en vele anderen zullen je missen: je lach, je charme, je ongebreidelde enthousiasme en Je vriendschap.

Publicatiedatum: 20 december 2023, update 22 december