Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

HOE GROEN IS HET GRAS BIJ DE BUREN?
DEEL 3: JOHAN VEENSTRA

Door Wil Maaswinkel


 

Veel LO&Sport collega's dienen hun volledige diensttijd bij de LO&Sport. Sommigen dienen korter en vinden/zoeken daarna hun geluk buiten de LO&Sport. Er zijn er ook die bij andere eenheden gaan werken. Het is vaak leuk en leerzaam om over dat werken bij andere eenheden iets te horen. Ook collega's die niet meer in de LO&Sport werken blijven deel van de "LO&Sport familie"!

Deze keer interviewen we Johan Veenstra in de rubriek "Hoe groen is het gras bij de buren". Johan werkt momenteel op de KMS, maar volgt volgend jaar onze huidige stafadjudant Jan Welling op. Mooie kans om Johan Veenstra beter te leren kennen.

1. Johan, hoe ben je in de LO&Sport beland?

Krachtsportfan

Net als de meeste collega’s heb ik in mijn jeugd veel gesport. Een van de ‘dingen’ die ik deed was krachtsport. Een eigen sportschool beginnen is in die periode mijn ultieme droom. Na enige tijd rondkijken naar diverse opleidingen kom ik tot de conclusie dat het CIOS in Heerenveen precies biedt wat ik zoek; een opleiding met als hoofdkeuze richting ‘Sportschoolhouder’. Echter was er van vanzelfsprekendheid geen sprake dat je kon beginnen op het CIOS. Enkele honderden aanmeldingen per jaar met maar een beperkt aantal opleidingsplaatsen. Dus moest ik deelnemen aan een niveaumeting.

Johan op de Dienstvakdag in actie tegen 'armwrestler' Meindert Nentjens

Back-up Defensie

Voor mij was wedden op 1 paard geen optie. Ik wilde een back-up hebben, mocht ik niet geselecteerd worden voor het CIOS. Mijn back-up werd Defensie. Samen met een maat van mij hadden wij ons aangemeld bij de Banenwinkel KL. Dat verliep voorspoedig. Alle aanstellingspapieren had ik al binnen. Het was de bedoeling dat ik groepscommandant werd bij de infanterie, echter kwam het goede nieuws dat ik mocht starten op het CIOS. De aanstelling bij Defensie werd geannuleerd. Die van mijn maat ook want hij zakte voor zijn middelbare schoolexamen…..

Start op de KMS

Na het afronden van het CIOS was een eigen sportschool beginnen buiten de mogelijkheden geraakt. Ik heb een bepaald idee hoe een sportschool eruit moet zien. In mijn visie is het echt een beleving waar je een dagje uit van maakt; sporten, hapje eten, sauna o.i.d. Echter was dat idee financieel voor mij niet haalbaar. Het ging om bedragen van miljoenen guldens toentertijd. Ook op dat moment had ik een plan B; ‘terug’ naar Defensie maar dan als LO&Sportinstructeur. Daarvan verliep de selectieprocedure succesvol. Direct na het behalen van mijn diploma van het CIOS kon ik in ’98 beginnen op de KMS. Aansluitend aan de KMS de VTO in Amersfoort gedaan om in februari ’99 te beginnen bij de LO&Sportgroep van Lpl Seedorf.

2. Johan, waar heb je gewerkt? Welke belangrijke lessen heb je geleerd?

Supertijd Seedorf

Zoals eerder beschreven, ben ik begonnen in Seedorf. Super tijd!! Ongekende cohesie binnen de LO&Sportgroep. In die jaren ook de verdieping gezocht in de specialisaties WOH en MZV. Na een aantal jaar wilde ik wel ‘terug’ naar Nederland, echter door mijn specialisaties kreeg ik het verzoek om wegens organisatiebelang in Seedorf te blijven. Dit was natuurlijk geen straf….In Seedorf werd ik al getriggerd door o.a. kap Theo Vonk om het beste uit mezelf te halen. Tot aan sluiting van de kazerne heb ik uiteindelijk daar gewerkt. Het mooiste van mijn periode in Seedorf is dat ik daar Manuela leerde kennen met wie ik tot op de dag van vandaag gelukkig getrouwd ben.

Sportgroep
DSC_0018
Seedorf 015

Zeven waarde(n) volle jaren op de LOSS

De JWF in Assen is mijn volgende stop. Ook daar een mooie tijd gehad maar in het begin wel erg moeten wennen aan de ‘Nederlandse’ mentaliteit. Waar in Seedorf de laatste les van 16:30u tot 17:20u was, stonden er nu al collega’s om 16:15u klaar met de rugzak op om naar huis te gaan. Na een aantal jaren in Assen werd ik daar sergeant-majoor, HI van cluster School Noord. Dat vond ik lastig... ‘Ineens’ ben ik verantwoordelijk voor de begeleiding van de jongere collega’s. Vanuit mijn hulpvraag die ondersteund werd door onder andere C-LO&Sgp JWF, maj Ham, ben ik gaan oriënteren op de LOSS bij de VTO-1 - de huidige VTO Sgt LO&Sport). Dit om goed beeld te krijgen hoe de jongere collega’s opgeleid worden om daar tijdens de begeleiding verder op in te kunnen steken. Dit liep echter wederom anders. De wereld van opleidingen heeft mij helemaal binnen gezogen. Het was de bedoeling dat ik voor de duur van een VTO in Amersfoort ge’ttwd (tijdelijk tewerkgesteld) zou worden maar de werkelijkheid werd anders. Van mijn kant zag ik echt grote ontwikkelmogelijkheden voor mezelf en dat in combinatie met de vraag van de LOSS of ik wilde blijven, resulteerde in het feit dat ik bijna 7 jaar op de LOSS heb ‘rondgehangen’. Ik ben zeer dankbaar voor die periode. In een fantastisch team heb ik mezelf daar ontzettend mogen ontwikkelen. Werelds!! De collega’s ben ik zeer dankbaar voor de ontwikkelmogelijkheden en hun bijdrage daaraan. Ik ga geen namen noemen want ongetwijfeld ga ik dan iemand vergeten of andere mensen daarmee te kort doen. Het mooie van een functie op de LOSS is, dat ik alle collega’s van de LO&Sportorganisatie daar voorbij heb zien komen. Ik heb het geluk gehad dat ik aan alle opleidingen die de LOSS verzorgt meerdere keren mijn bijdrage heb mogen leveren. Of het nu gaat om de specialistische opleidingen; van IKT tot CR / TWOH, van basisinstructeur MZV tot kerninstructeur MZV, of om alle vaktechnische opleidingen voor zowel onderofficieren als officieren, tot diverse jaarlijkse bijscholingen, ik  heb ik ze allemaal gedaan. Super uitdagend!

Johan linksonder (zittend) als docent op de LOSS


Terug in de praktijk van Havelte en door naar de SVVO

Na 7 jaar LOSS werd ik ook geacht om de LOSS te verlaten. Dit met pijn in mijn hart…. De toenmalige Schooladjudant van de School Verder Vorming Onderoffieren (SVVO), aoo Van Boxtel, kende ik nog van mijn periode in Seedorf. Wanneer hij vraagt of ik voor ‘hem’ wil komen werken, sta ik daar positief tegenover. Echter, het was in een periode waarin de LO&Sportorg personeelstechnisch in krapte zat. Dat ik de organisatie ging verlaten, was geen optie en zodoende werd ik geplaatst op de LO&Sportgroep JPK. Ik begreep dondersgoed dat ik daar door een enkeling met argusogen werd bekeken. ‘Johan van de LOSS’ komt hier ‘even laten zien hoe het moet…’ In de jaren daarvoor op de LOSS heb ik diverse malen verteld hoe de LO&Sportorganisatie tegen opleiden en trainen aankijkt. Voor mijn gevoel was dat idee echter snel verdwenen.
Op de zijlijn loopt in die periode ook nog het traject om stafadjudant te worden. Na een aantal selectiestappen te hebben doorlopen, komt er een ontwikkeladvies vanuit Bureau MD. Het ontwikkeladvies voor mij was met name dat ik breder moet oriënteren dan alleen de LO&Sportorganisatie. Het voorstel van bureau MD was om op de SVVO te gaan werken. Daar komen alle wapens en dienstvakken voorbij, waardoor er een breed beeld ontstaat bij het ‘wat’ en ‘hoe’ van diverse operationele eenheden. Kom ik toch nog terecht waar ik graag heen wilde. Dat resulteert er wel in dat ik maar kort, 9 mnd, in Havelte heb rondgelopen. Dat vond ik wel jammer…. Met de LO&Sportgroep waren wij een weg ingeslagen waarin ik maar kort mijn bijdrage heb kunnen leveren. Dat geeft wel gemengde gevoelens.

SVVO “in de jas van opleider”

Hier op de SVVO zit ik weer prima op mijn plaats. Het opleiden van collega-onderofficieren bevalt mij prima. Als LO&Sportinstructeur heb je diverse rollen zoals trainer (geven van trainingslessen), organisator (bv sportdagen), controleur (bv DCP en FIT) en begeleider (uitvoeren van individuele programma’s). Opleider is er daar ook een van. De ‘jas’ van opleider zit mij het lekkerst. Het is leuk en dankbaar werk wanneer je collega’s iets mee kunt geven waar ze zowel op professioneel als ook prive vlak iets mee kunnen. Vanuit feedback van cursisten, collega’s en leidinggevende blijkt dat ik het vak van opleider ook uitstekend beheers.

Levensles: “ga de uitdaging aan”

Uit bovenstaande heb je kunnen lezen dat ik het overal naar mijn zin heb. Uiteindelijk bepaal je zelf je eigen werkvreugde. Mijn grootste leercurve heb ik gemaakt in Amersfoort op de LOSS. Ik adviseer collega’s dan ook om die stap te maken. Het is inderdaad spannend wanneer je voor het eerst ‘les’ gaat geven aan je eigen, zeer kritische, collega’s. Echter, je groeit er ook enorm. In het begin heb je ‘buikpijn’, loopt het zweet je dik over de rug en onder de oksels maar ik heb het als enorm dankbaar werk ervaren. Ik wil dan ook gelijk van de gelegenheid gebruik maken om via deze weg collega’s uit te dagen. Stap eens uit je comfortzone, denk eens serieus na over een functie op de LOSS. Het is enorm dankbaar werk en het levert jou ook persoonlijke groei op. Wie durft de uitdaging aan te gaan?

“Showing the flag”

Op de vraag wat ik geleerd heb, is dat LO&Sport’ers heel makkelijk zijn in het aanpassen aan hun omgeving. Voorbeelden daarvan zijn er genoeg. Het grote aantal dienstvakkers (actief en oudgediende) dat nu buiten de LO&Sportorg werkzaam is en de sgt(1)’n die aflopen jaren gesteund hebben op de SIVO. Overal doen wij het goed. Daar ligt echt onze kracht. Daarnaast dien je, door buiten de LO&Sportorg te werken, de organisatie: “Showing the Flag”. Laten zien dat wij meer kunnen dan slechts ‘een bal uitgeven’. Ambassadeur zijn voor en van de LO&Sportorganisatie. Een van de eerste opmerkingen die ik hier kreeg van een collega instructeur op de SVVO, was dat het lesgeven hier echt wel iets anders is dan een bal uitgeven. Dat impliceert voor mij dat er nog een hoop werk aan de winkel is om te laten zien dat de LO&Sport zoveel meer is dan de vereniging van de sportdagen.    

3. Wat doe je momenteel op de KMS? Wat kan de LO&Sport van de KMS leren en wat kan de KMS leren van de LO&Sport?

Super afwisselend

Momenteel werk ik als instructeur op de SVVO. Hoe ik hier terecht ben gekomen heb ik hierboven al beschreven. Ik ben begonnen als instructeur van Primaire Vorming (PV). Samen met een collega instructeur, aooi Gerrit Duijts, ben ik verantwoordelijk geweest voor de implementatie van Mentor ECOD in de PV. Een zeer leerzaam proces waarbij je met grote spelers zoals ECOD, KIOT (afd Kennis en Innovatie voor Opleiden en Training van het LWC) en EC KMS om de tafel zit. Uiteindelijk heeft het geresulteerd in een mooi produkt. Een produkt dat ten grondslag ligt aan de nota ‘Intrekken nota mentoren CLAS’.
Sinds begin van dit jaar ben ik instructeur van de Secundaire Vorming (SV). Dit met de dezelfde opdracht: implementeer Mentor ECOD in de bestaande SV-opleiding. Vanaf 2021 gaat de SVVO daar een try-out mee draaien. Hoofdzakelijk bestaan mijn taken uit lesgeven en begeleiden van cursisten. Vakken waarin lesgegeven wordt zijn o
.a. leiderschap, communicatie en commandovoering. Een opleiding duurt 7,5 week en in die periode staat persoonlijke groei bovenaan. Kennis en vaardigheden zijn ondergeschikt. ‘Wat wil jij leren?’ i.p.v. ‘Dit moet je leren!’ Gedurende die weken ben ik instructeur / coach / begeleider / supervisor/ reflecteur. Super afwisselend!

“Groen denken” en flexibiliteit in doen en denken

Van de KMS kunnen wij het ‘groene denken’ leren. Opdrachtgerichte commandovoering. Vertellen wat je verwacht i.p.v. hoe. Daarbij de verantwoordelijkheden neerleggen bij de juiste functionarissen, mensen in hun rol zetten en aanspreken op hun verantwoordelijkheden. Dit klinkt vervelend maar is het zeker niet. Het geeft meer vorm aan de hiërarchische organisatie. Tenslotte zijn wij een militaire organisatie, LO&Sportorganisatie KL. Daarentegen kan de KMS leren van de flexibiliteit van de LO&Sportorg. De KMS zit als instituut met redelijk vaste denkpatronen. In mijn beleving is de LO&Sport sneller in staat om aan te sluiten bij nieuwe ontwikkelingen. 

4. Wat zou je nog graag doen in volgende functies?

De organisatie dienen door iets terug te geven

Mijn volgende functie wordt stafadjudant van de LO&Sportorganisatie. Een mooie functie met diverse uitdagingen zoals de huidige stafadjudant, Jan Welling, ook heeft beschreven in zijn artikel in Zandloper 03-2020. De reden dat ik stafadjudant wil worden, is het feit dat ik graag iets wil teruggeven aan de organisatie die mij veel heeft gegeven. Ik ben de LO&Sportorg o.a. dankbaar voor alle ruimte die ik gehad heb om mezelf te ontwikkelen. In mijn volgende functie hoop ik de organisatie iets terug te kunnen geven. Dat ‘iets’ klinkt nog wazig maar dat komt omdat ik voor mezelf nog een beeld aan het vormen ben wat het teruggeven precies is en hoe ik dat dan wil doen. In latere stukken ga ik daar ongetwijfeld nog op terug komen.


De toekomst zal het leren
 

Daarnaast besef ik ook dat het de laatste functie binnen de LO&Sportorg voor mij is. Na de functie van stafadjudant ga ik de LO&Sportorganisatie weer verlaten om door te gaan als ‘onderofficier naast de commandant’ in een andere hoedanigheid. Waar dat gaat zijn is nog onbekend. Mijn focus ligt nu eerst bij de LO&Sportorganisatie. Het feit dat ik de organisatie dan weer verlaat is, zoals ik eerder heb beschreven, voor mij ook een prima manier om te LO&Sportorganisatie te dienen. Eén om over na te denken is dan ook: ‘Ik werk voor mijn commandant maar ik dien de organisatie’.

Gezien mijn leeftijd verwacht ik dat er nog een periode van een kleine 20 jaar overbrugd moet worden voor ik met FLO mag. Er gaan dus nog wel een aantal functies volgen. Mijn kracht ligt in het O&iT. Dat is het speelveld waar ik mij de rest van mijn loopbaan (een officier heeft een carrière en een onderofficier een loopbaan) in wil begeven. De dienst verlaten als KMS-adjudant maakt de cirkel voor mij wel rond. Afsluiten waar het ooit begon.

Zover is het echter nog laaaannnnnggggg niet. Eerst de volgende stap; stafadjudant LO&Sport. Ik kijk er echt naar uit om er samen met al het personeel een mooie periode in de geschiedenis van de LO&Sport van te maken!   

Publicatiedatum: 16 december 2020

In de serie Groener Gras verschenen eerder al de volgende artikelen:
aflevering 00 : de kick-off
aflevering 01 :
Arjan Kreeft
aflevering 02 : Lieuwe Wobbema