In 2015 toog ik naar het Brabantse Chaam, waar ik met Arian van Helden had afgesproken voor een interview. Reden was zijn op hand zijnde emigratie middels een mega fietsexpeditie richting Zuid-Korea, waarbij de precieze eindbestemming nog niet bekend was. Om dat avontuur tegemoet te gaan, hadden hij en zijn toenmalige vrouw huis en haard verkocht, hun banen opgezegd en tijdelijk ingetrokken bij zijn schoonouders. 
Anno 2024 lijkt de geschiedenis zich te herhalen, want Arian heeft de rust in zijn reet met het stijgen der jaren nog niet gekregen. Hij benaderde de redactie om zijn verhaal te mogen vertellen. Gezien zijn schrijftalent was het antwoord naar Portugal al bijna verstuurd voordat de vraag in de mailbox zat.

Hallo, lieve mensen,

Sta mij toe te beginnen met een citaat uit het laatste artikel waarin ik van de redacteur mocht schrijven over de verhuizing van Engeland naar Portugal.

“Omdat hij daar voorlopig blijft, presenteren we hieronder de slotaflevering” – Paul L.

*Spoiler alert*. We blijven niet.

In aflevering 10 van GrenzeLO&S lichtte ik al een beetje de tip van de sluier op, omdat het zaadje van wat ik hieronder ga schrijven al geplant was. De slotaflevering had dus een open einde en onlangs heb ik Paul gevraagd of ik een trailer van ons volgende avontuur met jullie mag delen.
Vanaf maart 2024 kiezen we ervoor om huisloos te zijn en te voet de omgeving op de derde rots vanaf de zon te verkennen. We gaan over het Iberisch schiereiland voor onbepaalde tijd de zon tegemoet.
Tot vertrek zijn we druk met het kwijtraken van het merendeel van onze bezittingen en alleen een aantal dozen met boeken, ‘écht belangrijke’ prullaria en een handje vol kleren zal in opslag gaan.

Minimaliseren
De keuze om het meeste weg te doen in plaats van op te slaan, heeft onder andere te maken met hoe we ons leven in willen richting na de reis, namelijk met zo min mogelijk rommel. Maar ook met een hele eenvoudige verhuizing naar ons volgende stekkie.
Dit proces van minimaliseren is aardig interessant en ik heb al een aantal keren ervaren dat dit veel makkelijker gezegd is dan gedaan. Voor mij zijn daar twee redenen voor: de monetaire waarde en iets wat ik maar even ‘de wet van de vermeerde moeite’ noem. Ik vind het best lastig om spullen die in mijn hoofd nog een bepaalde waarde hebben te verkopen voor een kwartje vijfennegentig. En niet eens zo zeer om de waarde op zich, maar meer om het idee dat het verdiende geld gebruikt zou kunnen worden om langer onze passie te bevruchten. Daarnaast ging het meeste van wat nu weg is, al een decennium mee over de wereld, omdat het ‘misschien nog wel een keer van pas zou kunnen komen’. De acceptatie dat ik het ook tien jaar geleden weg had kunnen flikkeren komt met wat weerstand.

Budget
Veel mensen vragen zich af hoe zoiets gefinancierd wordt. Een reis voor onbepaalde tijd heeft uiteraard geen onbepaald budget en wat doe je aan het einde van je bankrekening? We hebben wat ideeën, maar alle antwoorden op deze vraag hebben we nog niet. We hebben echter vertrouwen dat er iets op ons pad komt wat helpt.
Er is door ons een budget aan de kant gezet, waarvan een bepaald percentage gebruikt wordt voor de aanschaf van noodzakelijke dingen. Ook hier het bewustzijn aangaande minimaliseren, want er zijn zoveel ‘handige’ dingen. ‘Nice’ en ‘need to have’ van elkaar scheiden heeft dus de aandacht. Niet op de laatste plaats om niet het startbudget te verteren.
De drie onderwerpen waar alle keuzes onder vallen zijn ‘leven en overleven’, ‘transport’ en ‘inkomsten’. ‘Leven en overleven’ is grotendeels afgedekt. De tent, de ‘keuken’, eerste hulp, kleding, hygiëne en entertainment. Het meeste is al in ons bezit. Ik zoek alleen nog een spijkermat waar de kinderen op kunnen zitten wanneer ze Netflixen. Dat houdt de ‘screentime’ lekker kort. Iemand?
Het is niet leuk om met ‘leven en overleven’ en de kinderen op je rug te lopen, dus alles wat we mee gaan nemen gaat op een trailer en in een wandelwagen. Eind november deden we een zelfbedachte 24-uurs fundraiser om voor de wandelwagen te sparen. Die is inmiddels aangeschaft en houdt het hopelijk een tijdje vol door het binnenland van de wereld.
Voor ‘inkomsten’ hebben we wat tools aan moeten schaffen voor ‘content creation’, een van de dingen waar we ons op richten als inkomstenbron.

De kern van de beslissing
Het doel is om het leven enorm te simplificeren, weg van voortdurende afleiding, het consumeren en de ‘busy-ness’, zodat we ons kunnen toeleggen op persoonlijke groei en ontwikkeling. (Her)vinden waar onze individuele krachten liggen, maar ook waar we als gezin kunnen groeien. De verhuizing naar Portugal was al een stap in de juiste richting, dus onbewust is dat proces al meer dan twee jaar geleden begonnen. Nu, zo'n drie maanden voor vertrek, komen we steeds dichter bij de kern van wat we hier uit willen halen:
authenticiteit en verbinding met onszelf en met anderen.

Laura is opgevoed als een onafhankelijke vrouw, die van de maatschappij leerde dat ze het ‘allemaal’ kon hebben; een carrière, financiële onafhankelijkheid, kinderen. Niet lang geleden heeft ze haar online coaching business verkocht om zich te richten op de opvoeding van onze twee kinderen en zich voor te bereiden op onze unieke reis. Een van haar focuspunten ligt bij het leren loslaten van de controle over bepaalde zaken. Haar persoonlijke reis als vrouw van middelbare leeftijd beschrijft ze mooi op haar Instagram @authenticmumtraveller. Loslaten betekent mij het vertrouwen geven om sommige zaken aan mij over te laten.

Mijn aandacht moet ik richten op het hervinden van het vertrouwen in mezelf, wat ik door jarenlange negatieve zelfpraat aardig heb afgebroken. Dat vertrouwen is gekoppeld aan heel veel dingen waar ik heel lang over zou kunnen schrijven, maar voor nu gooi ik er deze even in: “Je gedachten worden je woorden, je woorden je acties, je acties je gewoonten en je gewoonten je karakter.”

Om aan dat zelfvertrouwen te werken ga ik het gezicht zijn op onze sociale media kanalen en Youtube. Het avontuur om voor onbepaalde tijd te gaan lopen is op zichzelf voor mij niet zover uit mijn comfortzone (alhoewel er natuurlijk wel bepaalde aspecten zijn, vooral in relatie tot Max en Sofia), maar opdagen in video’s of live-sharing en verwoorden wat er in me omgaat in…ik word er nu al misselijk van. Totaal buiten mijn comfortzone.

“Persoonlijke ontwikkeling”, zei je? “Kun je niet gewoon een cursus doen, ofzo?” Rare vent!

Natuurlijk is het aardig extreem om huis en haard te verkopen en ‘op straat’ te gaan leven, met alle bijkomende ongemakken. We hebben er al een jaar over gelachen, en we staan er beiden goed achter. Ik zou bijna willen zeggen een weloverwogen beslissing, maar dat is maar gedeeltelijk waar. Er zijn veel ‘unknowns’ en sommige komen, eerlijk is eerlijk, wel met angst. Ondanks die angst voor het onbekende en de verlammende vragen in ons hoofd, willen we op middelbare leeftijd, en met twee kleine kinderen, zien wat er aan de ‘andere kant’ is. Voor verreweg de meeste mensen zijn dit ook de show-stoppers om van richting te veranderen, zelfs wanneer hun gevoel zegt dat het een doodlopend spoor is.

Reis jij met ons mee?
We willen jullie meenemen op onze reis en de realiteit van ons leven delen. Dit doen we, zoals gezegd, door verschillende kanalen. Big brother and little sister reality. De loef en lijzijde van de keuze voor eenvoud. De lach én de traan. We zijn allemaal gewend om even dat kiekje van onze bruine benen en een cocktail aan de rand van een azuurblauwe zee te delen met het hardwerkende volk thuis. En dat gaan we zeker ook doen: Laten zien dat reizen en zonder schulden, hypotheek en ‘strings attached' ergens onbezorgd in de zon in het gras liggen heerlijk is. Maar ga nu maar eens vertellen dat je zoon van vier uitdagend gedrag heeft, omdat hij klaar is met het kamperen en nooit meer wil lopen. Of dat je in plaats van één keer per week nog maar één keer per maand ‘bipst’ en hoe dat een relatie verandert. Onszelf zo blootgeven doen we over het algemeen niet, maar ook dat gaan we doen.

Er gaan prachtige levenslessen geleerd worden. We zullen sterk voor ogen moeten houden dat alle vrolijke en verdrietige momenten zullen komen en gaan, zoals wolken aan de hemel. Dat er veel herinneringen zullen vervagen, maar dat datgene wat overblijft de loop van ons leven bepaalt: karakter.

Wat vind jij hier nou van? Wat voor vragen komen er in je op? Ik kijk uit naar wat reacties. 🙏

Als je het leuk zou vinden om ons te volgen of je denkt dat hier inspirerende verhalen en beelden uit voortkomen, kijk dan even naar onderstaande links. Ook met passief volgen help je ons enorm, bijvoorbeeld voor het verkrijgen van sponsors.

www.thevanheldens.com
@thevanheldenshike
Youtube

Met sportieve groet,
Arian

Publicatiedatum: 05 januari 2024