BOKSHISTORIE BINNEN DE LANDMACHT
INTERVIEW MET JACK JEEKEL

Intro door Wil Maaswinkel: “Jack heeft denk ik in de militaire boksploeg gezeten begin jaren zestig, met als hoofdtrainer ‘echte’ Rotterdammer Ome Rinus Krijger (luchtmacht), en verder Joop Mercij (luchtmacht) en Gerard van Dongen (landmacht) ‘echte’ Amsterdammer. Dit was een uniek trio, een tekenaar zou bij het zien van Ome Rinus zijn tekenpotlood aflikken! (Rinus is in zijn nadagen nog bokscoach geweest van de Indonesisch boksploeg.)

Dit trio gaf boksen als gastdocent in 1965 op de SMLO. Jack moest, toen hij net militair kampioen was, als wachtcommandant een cel in waar een amokmaker aan het slopen was geslagen. Toen Jack samen met de aanzienlijk langere OKP naar binnen ging, viel de amokmaker Jack aan maar die gaf hem een hoek of directe zodat de amokmaker buiten gevecht werd gesteld! Daarbij brak Jack zijn hand (op 4 plekken, red.). Na veel geharrewar werd het geen dienstongeval omdat hij geen opdracht had om die amokmaker neer te slaan. Het document dat hem die beslissing meedeelde heb ik gelezen. Vraag eens of hij dat document nog heeft, mooi voor de Traditiekamer.”

Jack’s eigen herinneringen aan het boksen
Ergens begin februari zoek ik Jack Jeekel op in zijn woonplaats Nunspeet en heb een zeer geanimeerd gesprek met deze ingetogen sportfanaat. Jack is al 84 en is net thuis gekomen van het leiden van een fitnesstraining in Harderwijk.
Het interview gaat overigens niet alleen over het boksen, Jack is ook nog bekend vanwege zijn badmintoncarrière en het krijgen van een legpenning.

Ome Rinus
Met Ome Rinus kon ik het niet vinden, want hij vond dat ik een lucky punch had en dat zei hij ook elke keer tegen mij.
Daarnaast, ik had een paar jongens in Duitsland getraind maar die moesten hier een wedstrijd boksen. Ik wilde dat combineren met een bezoek aan mijn moeder in Den Haag, maar moest een dag eerder terug komen van Ome Rinus. Zou te weinig verlof hebben, volgens hem.
Bleek dat ik ineens dat ik die dag eerder tegen iemand moest boksen. Maar hij was meer dan 60kg, zwaarder dan ik. En langer. Niet zo moeilijk, ik ben veel kleiner.
Gerard van Dongen stond bij dat laatste gevecht bij mij in de hoek. Vroeg aan hem wat is dat voor een jongen, jij hebt ‘m getraind. Volgens Gerard moest die nog 1 partij winnen, dan mocht hij in Dld een belangrijke wedstrijd boksen. Fraaie actie van Ome Rinus….

Ik vroeg daarna aan Gerard wat ik moest doen. Hij zei niet veel, alleen maar “Peer ‘m neer. Peer ‘m neer.” Dat deed ik dan ook. Ome Rinus boos, want die knul mocht zes weken lang niet boksen.

Ruud Kuitems
Ik ben met boksen begonnen toen ik in Vught zat, bij een onderdeel van de infanterie. Op het sportburo zat Ruud Kuitems, een van de bokstrainers van Ome Rinus. Ik bokste in die tijd af en toe een beetje. In Indië al - ik ben geboren in 1933, Bandung (Java), ben als verstekeling naar Nederland gekomen (kon de reis niet betalen en wilde daar weg, was jong en zat alleen maar met macho mannen.) Je moest leren vechten om in zo’n mannengemeenschap ‘te overleven’ – maar deed geen bokswedstrijden, alleen maar  onderling.
Ik kwam veel in de sporthal en kreeg van hem een keer bokshandschoenen. Ruud gaf de gebruikelijke trainingen op de bokszak, touwtje springen, schaduwboksen, etc. Heb toen n.a.v. zijn enthousiasme deelgenomen aan het NMK Boksen in Breda, in 1958 of zoiets. Moest twee wedstrijden doen en werd prompt bokskampioen (lichtgewicht) van de Landmacht. Kan mij van de wedstrijden zelf en mijn tegenstanders niet veel meer herinneren.
Nog wel wat civiele wedstrijden daarna gedaan, maar al snel gestopt want vond dat ik er helemaal voor moest leven en dat wilde ik niet. Ik ben wel boksinstructeur geworden toen ik later sportinstructeur was geworden.

Jack Jeekel toernooi
“Of ik goed was in badminton? Ach, je begint gewoon en het ging wel lekker. Gold eigenlijk voor alles wat ik met plezier deed. Ik was beweeglijk en snel, maar geen bijzonder goede badmintonner en deze sport was bij defensie nog niet zo populair als in latere jaren. In mijn jeugd ook nooit gespeeld, materiaal was er ook niet.
In Nunspeet ben ik in 1981 (of zoiets) begonnen met het organiseren van toernooien en dat sloeg zo aan dat het later zelfs omgedoopt werd tot het Jack Jeekel toernooi. Dat was niet omdat ik zo populair was of kampioen, maar denk dat het komt doordat de badmintontoernooien zo druk bezet werden (later ook in ’t Harde en ook op de Sportkalender terecht gekomen). Acht poules van zes personen en mijn opzet was dat iedereen zo lang mogelijk aan het spelen was en niet na verlies naar huis gingen.”

Jack vind alweer dat hij teveel in positief daglicht komt te staan. “Als je dit gaat publiceren, dan moet je wel vermelden dat het de laatste jaren uitstekend georganiseerd werd door Ed Hagebeek (adj. administrateur), ik was toen slechts bezoeker en in de pauze verzorgde ik een nasi-maaltijd. Was wel typerend voor die tijd.
Het Jack Jeekel toernooi staat nu niet meer op de Sportkalender maar wordt nog steeds georganiseerd voor (oud-)defensiepersoneel.

REACTIE EN HERINNERING PIET LEERING

".....Het tweede was: demo touwklimmen: Jack klom met voorwaarts gestrekt en gehoekte benen alleen met de armen omhoog naar het plafond. Niemand van ons kon dit!
Het derde wat ik me herinner was: samen met Appie Wijnen speelde ik dubbel: blank tegen indo's badminton. Jeugd tegen oud. De dubbel speler van Jack was ook een oude indo en adjudant: Piet van Wieringen. Slechts met de grootste moeite kon de jeugd winnen."

Legpenning
“Jeetje. Waarom ik die gekregen heb?” Na lang nadenken: “Vanwege de periode 1965-1991. De legpenning werd aan mij uitgereikt bij mijn afscheid in 1991, toen ik met FLO ging, door commandant Lkol Jaap de Groot. Een van de dingen zal wel geweest zijn dat ik een voorbeeld was voor andere of een goede begeleider van personeel. Denk ik. Dat komt tenminste iedere keer terug in eerdere tevredenheidsbetuigingen.”
Jack kijkt bijna angstig en zegt voor de tweede keer in korte tijd: “Maak het alsjeblieft niet te dik.”

Ik probeer de bescheidenheid bij Jack weg te nemen door te stellen dat er niet zoveel legpenningen uitgedeeld zijn, en dat die selecte groep dus echt wel bijzondere personen uit de LO&Sportorganisatie waren en die niet zomaar kregen. Jack vult dan nog maar aan: “was laatst in Elburg en oud-sportinstructeur Dirk Segers kwam ik tegen. Hoorde ‘m zeggen tegen iemand uit de winkel: “dat was mijn beste commandant.”. Daar was ik toch wel trots op. Mijn mensen waren tevreden met mij als commandant en ik ging niet strijken met hun eer. Als iemand iets had georganiseerd vond ik dat het terecht moest komen bij degene die met de organisatie belast was en niet bij de commandant.”

REACTIE EN HERINNERING ALEXANDER KEULEMANS (EEN VAN JACK's SPORTINSTRUCTEURS)
"Ja haha, DE KAPITEIN. Markante Indische - met snor - Jack Jeekel met z’n trouwe, onafscheidelijke en lieve Maltezer hond genaamd Mischa, die hij altijd meenam naar het sportburo van de GWK in Nunspeet. 

Was een geweldig mooie tijd 1987-1988, mijn eerste functie als LO&S  instr (adj Dirk Zeegers Kmar, en SMI Hemmo Kerkhof) zaten boven, wij instrs (w.o. Richard Borecki) beneden. Er stond daar in de koffiekamer een groot aquarium met tropische vissen. Vanwege de vele onderlinge uitdagingen en weddenschappen die we onderling aangingen (incl te laat komen) mochten deze mooie vissen  - omdat het onze neusgaten uitkwam- g:)) af en toe meesmullen... Op de vrijdagmiddag rond 15.30u zei Jack zoiets als ‘mannen het is vanaf nu werkmansborrel met toestemming van de kazernecommandant’ , kwam het kratje Heineken tevoorschijn en toasten we met z'n allen op onze koningin."

BD Adj Hemmo Kerkhof 2e van rechts. BD KMar Adj Dirk Zeegers 3e van rechts. Voormalig KVV sgt nu KLU Adj LO&S Dick Beverdam 4e van rechts. Jack zit uiterst rechts, met naast hem Richard Borecki. Alexander Keulemans links helemaal achteraan.

Maak het niet te groot
Vlak voordat ik naar huis ga, heb ik samen met Jack nog wat mooie oude foto’s bekeken en toen zat het interview er op. Drie keer raden wat Jack tegen mij zei bij het uitlaten….