WAAR ZIJN ZE GEBLEVEN, ONZE OUD-COLLEGA'S?
(EU)GENE SAVELKOUL (deel 1)

Door Paul Lindeboom

Na Amanda Dekker, Evelien Kroot, Claudia van Kleeff, Lisa Keuken, Ruben Hensels, Olav de Ruiter en het eerste deel van de laatste VTO Sgt is het nu weer eens tijd om een oudere collega in the spotlights te zetten. En passant gaan we daarmee ook een stukje LO&Sport geschiedenis belichten, want we gaan terug naar de tijd dat we i.p.v. 2 Regio’s ‘in de lijn’ nog meerdere Rayon’s hadden, waaronder Rayon Limburg. Een van de bewindvoerders van de misschien wel populairste Nederlandse provincie was Gène Savelkoul. Voordat we een interview met hem gaan houden, hebben we bij een paar iets mindere oudjes – Gène is inmiddels al 85 – alvast wat licht over hem opgestoken.

Herinneringen van Wil Maaswinkel

“Ik heb vooral in de 10 jaar (1980-1990) dat ik Hfd sie LO&S was op de KMS (de LO&Sport viel in die tijd (nog) niet onder de LO&Sportorganisatie, net als nu op KMA) met Eugene samengewerkt. In die tijd had je een generatie LO&Sportofficieren die eigen koninkrijkjes hadden. Sommigen probeerden daar gesloten bastions van te maken! Eugene deed dat zeker niet. Met mijn voorganger op de KMS, Kees Duyndam, had hij geen goede relatie. Dat lag zeker niet aan Eugene maar meer aan arrogantie en een tekort aan flexibiliteit van Kees!

Eugene regelde alles dat hij kon in Limburg (vooral Sport) en betrok daarbij ook de Belgen uit Eupen, buitenlanders die in Maastricht gelegerd waren en Duitsers en de Engelsen die gelegerd waren net over de grens met Limburg! Eugene was de meest internationaal gerichte Sportofficier!
Eén van de activiteiten was een zeer succesvolle jaarlijkse Crosscompetitie. Waar Engelsen, Duitsers,  Belgen en Nederlanders aan deelnamen. Lopen op vrijdag, iedere kazerne een keer gastheer. Lopen, douchen, drinken en eten! Rik van Trigt en Nico Spierenburg zullen zich die uitstapjes met een bus vollopers van de KMS op vrijdag beslist nog herinneren!
Ook op andere activiteiten was Eugene actief. Zelf heb ik nog deelgenomen aan een tenniscursus.

Eugene had een uitgebreid Limburgs netwerk. Ik herinner me nog een uitje waarbij we de hele dag te gast waren op een boot op de Maas met Sportofficieren. Door Eugene georganiseerd, mogelijk gemaakt door een ontgrindingsbedrijf!
Vermeldingswaardig is ook de uitreiking tijdens de jaarlijkse LO&Sportofficieren dag door Eugene van de ezel en de uil! Zijn toespraak was anekdotisch/satirisch en komisch. Zo werd dat niet altijd ervaren door degene die de Ezel kreeg en ook de Uil voelde zich weleens in zijn hemd gezet! Als ik het me goed herinner, is het later verboden!

Eugene had met name met een paar van zijn oudere onderofficieren een bijna familiale band.”

Herinneringen van Bart Smits

“Gène Savelkoul.. Ja, dat is een hele interessante oud-collega voor een interview. Hoe komt dat zo? Eerst hoe wij elkaar hebben leren kennen.
Ik werd in 1982 overgeplaatst van het OCI in Harderwijk naar de rijschool in Blerick/Venlo. Gène was daar Rayon-officier. In die tijd moest ik mij daar eerst melden en dat was in een heel statig gebouw aan de Godsweerdersingel, hartje Roermond. Het Rayonbureau telde volgens mij toen drie medewerkers. Maar Gène weet dat waarschijnlijk nog allemaal veel beter met alle namen erbij. Hij heeft altijd een heel goed geheugen gehad. Dat bleek ook uit de manier hoe hij met zijn personeel omging. Hij haalde uit een gewoon gesprek, niet met directe vragen, jouw interesses en ontwikkelwensen. Gène is duidelijk een mensen-mens. 

"Het zuiden" kreeg wel eens kritiek vanuit de staf. Niet hardop, maar je hoorde dat wel. Wat doen ze daar eigenlijk? Ze kregen nl. niet veel informatie uit het zuiden. Dat was naar mijn mening omdat Gène zorgde dat alles daar op rolletjes liep. Daarbij moet gezegd zijn dat er geen grote kazernes waren en geen ingewikkelde opleidingen. Hij had ook de beschikking over goed personeel. Ik noem een Joep Bekkers en Pierre Keunen. Twee heel verschillende collega's maar zij runden hun sportbureau op een manier dat er nooit klachten waren en alleen maar complimenten. Dan heb je het als Rayon-officier natuurlijk ook makkelijker.
Er werd ook wel eens gezegd; "die Savelkoul regelt van alles en nog wat waarbij de vraag is of het wel effectief is". Dat klopte ook, maar ik benadruk dat hij nooit iets voor zichzelf of een klein gezelschap regelde maar al zijn personeel werd hierin betrokken. Bijvoorbeeld contacten met buitenlandse sportinstructeurs. De Engelse en Duitse collega's. Daar hadden wij regelmatig een (sport)ontmoeting mee. Maar indirect was dat heel belangrijk. Je kreeg een bredere visie en hiermee was Gène de voorloper op internationale contacten.  

Zo waren wij als sportinstructeurs al in Warendorf geweest voordat men daar bij de staf al van gehoord had. Vrijdagsmiddags, als er geen lessen waren op de rijschool, gingen wij naar de Engelse collega's in Bruggen. Daar werd eerst samen gesport en daarna met een hapje en drankje over ons werk gepraat. Ik heb daar later in mijn 6 jaar op Rheindahlen heel veel profijt van gehad. Ik kende zelfs de namen nog van enkele Engelse collega's die daar werkten. Dat opende veel deuren. Dat was ook de vooruitziende blik van Gène. Maar Gène liep er allemaal niet te koop.. ik durf zelfs te stellen dat Gène zijn tijd vooruit was. Hij investeerde veel in samenwerking en over de "grenzen" kijken. Ook hoe hij met zijn personeel om ging. Ik herinner mij dat ik in de beginperiode geen fijne werkrelatie had met de C-LO/Sportgroep in Blerick, Pierre Keunen. Ik liep zodanig vast dat ik naar Roermond reed om dit uit te leggen aan de Rayon-officier en om hulp vroeg. Hij luisterde heel goed, stelde geen gerichte vragen maar maakte er een breed gesprek van. Aanvankelijk begreep ik dat niet en voelde mij niet goed gehoord. Hij kwam niet met een oplossing en ook niet met het bericht dat hij wel eens met Pierre zou gaan praten. Hij kende Pierre en de situatie, die was ontstaan voordat ik daar kwam werken, natuurlijk wel. Hij stelde voor dat ik het toch nog zou gaan proberen om met Pierre tot een oplossing te komen. Hij gaf mij wel ongemerkt een paar hints waar ik over na kon gaan denken. Met die hints ben ik opnieuw in gesprek gegaan met Pierre en dat pakte heel goed uit. Ik ben erna nog vaak bij Pierre en zijn Door gekomen buiten werktijd. Dat is wat Gène kon bereiken.

Zo wist hij ook precies waar zijn personeel zich in kon, en wilde, ontwikkelen. Hij regelde dat dan weer. Ander voorbeeld; Bart wil jij het NMK Surfen organiseren? Heb jij ooit gesurfd? Antwoord was Ja/Nee. Okè zei hij. Laat mij elke vrijdag weten hoe ver je bent en succes ermee. Als er iets is, kun je bij Pierre en bij mij terecht. Dat was een geweldige ervaring en ontwikkeling voor mij. Niet alleen over het resultaat maar omdat ik die kans kreeg en ook het duwtje kreeg. Hij zag dat ik dat nodig had want er waren ook andere collega's die wel ervaring hadden met surfen. 

De allergrootste verdienste van Gène is ongetwijfeld het skiën bij de KL. Hij is ongetwijfeld de grondlegger geweest. En dat terwijl er jarenlang alleen maar kritiek kwam vanuit de staf. Hij is begonnen met een skiweek te laten organiseren voor gezinnen van militairen die in het buitenland wonen (Rheindahlen). Hiervoor kregen zijn beroeps sportinstructeurs de gelegenheid om een ski-(instructeurs)opleiding te volgen bij de "Gebirgsjager" in Murnau Duitsland. Dit was natuurlijk een buitenkans en kadootje maar we namen er zelf wel uren voor op (de helft) en hebben het altijd zelf betaald en niet gedeclareerd. Het bedrag stelde uiteraard niets voor omdat we op de kazerne sliepen. We aten daar en namen een lunchpakket mee. De skipassen werden door de Duitsers gekocht voor een habbekrats. Vanuit deze ervaring zijn er later nieuwe initiatieven ontstaan vwb het skiën voor militairen.

Als je ziet wat er nu, door veel inspanning van vele collegae, staat aan opleidingen en inzet van optreden in winters gebied met "latten" onder de voeten mag de LO&Sportorg daar trots op zijn. Maar ik blijf erbij dat Gène ongetwijfeld de grondlegger is geweest.   

Ik herinner mij Gène als een commandant die het in zich had dat je zelf over de dingen ging nadenken. Hij daagde je uit, gaf je kansen maar als je er niet voor in was: ook goed. 

Een heel fijn persoon en voor mij een geweldige commandant die mij echt heeft laten ontwikkelen.” 

Publicatiedatum: 17 februari 2021