AFSCHEID VAN RUUD RAIJER

Het zit erop…….., ik mag wel zeggen dat ik een fantastische tijd heb gehad. Het was een periode vol dynamiek, beleving, ontwikkeling, verrassingen, kameraadschap, etc. Bijna 30 jaar ben ik werkzaam geweest bij de KL Sportorganisatie. Voor mijn gevoel integer, loyaal en betrokken, met een corps esprit gevoel, vreemd dit los te moeten laten. Een nieuwe fase is begonnen.

Het begon in de 80-tiger jaren, economisch ging het slecht. Er was weinig werk en een tijd van onzekerheid. Ben weer een opleiding gaan volgen en na mijn CIOS heb ik 2 jaar in de burgermaatschappij gepionierd. Vervolgens gesolliciteerd op de KMS te Weert. Na enkele vage vragen en de belofte, aan het AAC, mijn ‘matje’ af te knippen - deze haardracht was destijds heel gewoon - mocht ik in sept 1988 beginnen met de opleiding.

Op mijn 29e was dat nog net mogelijk. Ik was de oudste van de lichting, er werd op je gelet. En, zeker niet makkelijk, op die leeftijd was ik een militair groentje. Inmiddels gekneed en gevormd door de maatschappij, maar militaire discipline en autoritair leiderschap was enigszins nieuw. Een totaal nieuwe wereld, een andere cultuur, mijn leven zou voorgoed veranderen. Alles wat krom was moest eerst rond en toen recht.

Ik kwam in het 1e Pel B-gp van de C-cie. De B-gp was een gemêleerd groepje van ex-dienstplichtigen en KVV-ers. We hadden vele velddiensten met vooral regen, we groeiden naar elkaar toe. Oefening ‘Pas aan’ was zo’n cultuurschok voor mij, stoppen was geen optie, buiten de ‘poort’ was geen werk. Uiteindelijk heeft het me gevormd in discipline, aanpassen, samenwerken en het bekende zacv.

Hoogtepunten waren de hechte kameraadschap, het sport evenement Parcours Militair, waar we best ever werden, maar ook de gevechtsopleiding in Roosendaal.
Op zondagavond melden in DT op ‘Boer Backs’. Zodra je met 1 voet binnen de poort stond, kreeg je een rondleiding in DT in looppas met een pluba op je nek en een weekendtas in je hand. Ruim 1 uur, ik was goed naar de klote. Ongezekerd klimmen en kippen de nek breken, fysiek en mentaal mijn grenzen verleggen. Door goed samenwerken, elkaar motiveren en stimuleren was het een mooie ervaren. Ik ging me steeds meer militair voelen.

Na 1 jaar KMS volgden 7 maanden OCLO in Ossendrecht, onze vto1-opleiding. Samen met mijn vakbroeders sport bedrijven, dat is wat ik echt wilde. Met mijn lichtingsgenoten, René Dekkers, Ton Neppelenbroek, Lieuwe Wobbema, Hans Wakelkamp, William Verploegen, Cor den Daas, Frank Brocks, Henk Schreiber, Gaby Reichwein en Adri Carabain waren we de C-klas. Een ervaren groep, ik heb er veel van geleerd. Verder was er een D/F-klas en een G-klas met onze C, Lkol Jan van den Dool, in opleiding. Opleiders destijds waren Elnt Wim Roest, Elnt Hans van der Kaaden en Sm Teun Vis. Enkele hoogtepunten waren de eindoefening in de Biesbosch, GVA-oefening in Siedlinghausen, het vele sporten en Palmbiertjes met grenadine en nootjes tijdens de toetsweken.

In maart 1990 volgde mijn 1e plaatsing op de KMA-Breda, een prima leeromgeving. Ik heb er vooral veel les gegeven en het cadetten voetbalteam getraind met als resultaten KL-en NMKampioen. Met name Hennie Kennis en Lion de Frel waren een soort van PLM-er voor mij. Een hoogtepunt was m.n. het teamuitje: een voettocht naar de top van de Zugspitze in Z-Dld.
Door de wisselende werklocaties van opleidingen en paraat, de diverse functies van lesgever, HI en P&P heb ik me goed kunnen ontwikkelen. Ik moest vooral mijn rugzak vullen om me kansrijk te kunnen maken voor mijn verdere loopbaan.

Na de KMA volgden het Piroc in Veldhoven, de tijd van invoering Couzy-test en einde dienstplicht. Het was een kleine sportgroep waar je alle voorkomende werkzaamheden deed. We hadden een super toffe groep met Piet de Boer, Ger van den Berg, René van Berlo, Herold Dat en later John Labes.

Vervolgens de RvS in Oirschot, een hele grote sportgroep en voor het eerst paraat, dit was het echte leger. Ik werd ingedeeld bij cluster ZE, 13 Hrstl, 13 Bevo en 13 Gnk, dit vergde veel inlevingsvermogen en aanpakgedrag bij het lesgeven. Kennis mogen maken met grote KL-sportorganisaties en ondersteunende oefeningen. Uiteindelijk 1998 ben ik op uitzending geweest naar Bosnië-Knesevo SFOR5 samen met Ed Jansens en Jeroen Stoter. Een hoogtepunt, totaal zelfstandig of in samenwerking met Ed en Jeroen. We organiseerden vele activiteiten, Bridge to Bridge Run, Koudweertraining, GVA-klimmen, toernooien, bergreddingscrs voor Gnk, etc. Je kon je mogelijkheden volledig benutten.

Daarna OK te Schaarsbergen, de Vakol was voor mij een bijzondere uitdaging. Ik wilde mijn fysieke en mentale grenzen opzoeken. Ik was inmiddels 40 jaar en goed in conditie. Mijn buddy was een Engelsman met SAS achtergrond. In week 2 kwam Rini IJzelenberg erbij, ik was in goed gezelschap. Samen met Ruud Lenferink en Pier Niermeijer liep ik de poort binnen in dec 1999.

Vervolgens de KMS te Weert. Een van mijn mooiste ervaringen was de samenwerking met de opleidingsCie en -Pels. Het implementeren van het Lo/Ft document, de afstemming fysieke belasting, ondersteunende oefeningen en het ‘klantencontact’ vond ik prachtig. Daarvoor kreeg ik veel waardering van de Cie.
Verder nog OTCRij in Oirschot, dat was trekken aan een dood paard. Bij het kader was niet iedereen sportminnend. Uiteindelijk toch voorelkaar gekregen om Kadersport van de grond te krijgen.
Het laatste half jaar heb ik afgerond op de BRK in Vught in het kader van ‘Langer doorwerken’ na mijn FLO-datum. Alex Keulemans gaf mij de mogelijkheid de P&P stoel in te vullen tot 30 sept. Thnx mate.

In die hele periode ben ik voornamelijk bezig geweest mijzelf te ontwikkelen. Ik was me bewust, doordat ik al ouder was en weinig dienstjaren had, dat ik een inhaalslag moest maken. Die rugzak vullen heb ik gedaan door opleidingen te volgen; de gebruikelijke carrière opleidingen, Kliminstr, GVA-duikinstr, Langlaufinstr, Alpine ski-instr, MZV-instr, Instr TSF, SRI en nog enkele instructeurs opleidingen. Daarnaast ben ik zoveel mogelijk werkzaam geweest met deze specialisaties. Verreweg de meeste waren klimoefeningen. Deze vonden plaats in Duitsland Nidegge, Siedlinghausen, België Marche-les-Dames, Nederland Z-Limburg en diverse objecten. Als duikinstructeur zaten we vooral in Zeeland, Grevelingen en als ski instr in Duitsland Sauerland, Frankrijk Les Deux Alpes en Noorwegen Voss. Daarnaast natuurlijk op kazernes tijdens opleidingen, ik heb hier enorm van genoten. Collega’s waarmee ik deze oefeningen gedaan heb, komen steeds weer terug. Ik heb veel van hen geleerd en ben ze daar dankbaar voor. Ik noem niemand want dan vergeet ik namen.

Daarnaast zijn er vele organisaties/activiteiten/ondersteuningen geweest, groot en klein, waar ik veel van opgestoken heb. Ook heb ik zelf mogen organiseren, zoals de KL estafette Cross, regio cross, sportactiviteiten, etc. Nogmaals, het was een fantastische tijd waarin ik mezelf heb kunnen ontwikkelen.
Een dieptepunt was een sterfgeval van een jonge 27-jarige militair tijdens mijn sportles. Een hartstilstand was de oorzaak. Na 45’ reanimatie was er geen redding meer mogelijk.

De laatste 5 jaren waren zwaar. Een chronische achillespeesblessure zorgde voor veel problemen, een P&P functie werd mijn deel, niet helemaal mijn ding. Momenteel word ik op het MRC in Doorn behandeld. Door de reorganisatie ontstond er veel onduidelijkheid en onzekerheid. Voor mij was er geen perspectief meer, mijn ambitie was de ‘eindstreep’ halen. Deze laatste move zat er niet in. Het voelde deprimerend en frustrerend tegelijk, gelukkig heb ik het kunnen afsluiten. Deze laatste periode zal de ‘toon’ niet zetten.

Voor de toekomst heb ik een opleiding fietsmecanicien gevolgd. Ik hoop mijn eigen werkplaatsje te kunnen starten met een eigen agenda en een bescheiden klantenkring. Verder hoop ik met een 40+ groep buitensport te bedrijven. Verdere mogelijkheden hier zijn toerisme en logistiek, de tijd zal het leren.

Ik wil nogmaals zeggen dat ik een fantastische tijd heb gehad, veel mensen heb leren kennen. Prima heb samengewerkt en veel plezier heb gehad. Bedankt voor alles en ik wens iedereen veel gezondheid, geluk en plezier in zijn verdere loopbaan.

Het gaat jullie goed, tot any when, any where.

Publicatiedatum: 25 oktober