Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

VAN BOKSBAL NAAR VOETBAL
INTERVIEW MET PATRICK DE RONDE

Door Paul Lindeboom

Patrick in 2007 op uitzending

Flink wat jaren geleden kwam ik de instructeursruimte van de LO&Sportgroep RVS (Oirschot) ingelopen. Ik zie ‘m nog zo zitten, links in de hoek, want zijn postuur maakte direct indruk. Groot en fors gebouwd, en flink ontwikkelde armspieren. Geen sportschoolspieren, een geoefend oog ziet dat. Pas later in Amersfoort hoorde ik dat Patrick de Ronde bokser was.
Vorig jaar was ik bij de LO&Sportgroep BRK in Vught. In de koffiekamer tref ik ineens Patrick aan en uit het gesprek vang ik op dat hij iets met voetbal doet. Ook toevallig: we zijn net gestopt met de serie over boksen en willen een korte serie opstarten met het oog op het WK Voetbal. Een overgangsinterview.


Patrick, de eerste vraag is om jou te introduceren bij de oudjes (van voor jouw tijd) en de jonkies (na jouw vertrek). Kun je in het kort aangeven wat je bij LO&Sport gedaan hebt en wat je als je hoogtepunt(en) ziet?
In 1998 begonnen bij de LO&Sportorganisatie, waarbij ik toen geplaatst ben in Oirschot. Na een aantal jaren een keer de ECO geprobeerd die ik niet heb afgerond. Daarna plaatsing in Breda op de Seeligkazerne, uitstap naar OTC Genie te Vught om vervolgens weer in Oirschot aan de slag te gaan. Hoogtepunten destijds uitzending 2001 Bosnië en 2007 Deh Rawod, Afghanistan. Die laatste uitzending is toch wel een hoogtepunt in defensie tijd geweest, zowel positief als het zelfstandig handelen op de base, als met een rot gevoel de organisatie verlaten na collega's daar te zijn verloren. Tevens hoogtepunt was deelname aan de militaire boksploeg. En het mogen volgens van prachtige cursussen destijds, waar ik nu nog steeds voordeel van heb, gezien de kennis die ik in deze prachtige organisatie heb mogen opdoen.

Militaire boksploeg? Hoe kwam je daar zo in verzeild en wat kun je daar over vertellen?
In verzeild geraakt was via via, diens naam weet ik even niet meer zo, de trainer was toen Hennie Mandemakers, en de meest bekende bokser die meedeed was Hüsnü Kocabas. (Toeval: o
p 5 juli geeft Hüsnü een boksworkshop op Sportcentrum Papendal, geïnitieerd vanuit de Ontwikkelacademie van Michel van Dongen, red.) We trainden meestal op de Van Ghentkazerne te Rotterdam. Qua wedstrijden was er niks, dat was een periode dat er niks werd georganiseerd en ik dus alleen wedstrijden bokste van uit de vereniging.

Kun je voordat ik je iets over je bokscarrière ga vragen eerst proberen uit te leggen hoe je er toe komt om een sport te gaan bedrijven waarbij je flink in elkaar geslagen kan worden? Wat daar de aantrekkingskracht van is?
Ik ben begonnen met boksen toen ik 12 was. Na een jaar veel trainen, ben ik op mijn dertiende begonnen met wedstrijden. Voor het boksen deed ik aan voetbal. Ik heb in totaal 18 jaar aan wedstrijden gedaan met als hoogtepunt de Nederlandse jeugdselectie. Wat mij erg aantrok aan boksen was in beginsel het feit van ‘the noble art of self defence’. In een team sport gaf men elkaar vaak de schuld bij het maken van een cruciale fout en kon dat gevolgen hebben voor bv de opstelling in de wedstrijden daarna, helaas. Bij het boksen was er één iemand die je de schuld kon geven (als die er was) en dat was jezelf. Buiten dat feit, is het een sport waarbij je ontzettend veel trainingsarbeid moet leveren om tot een bepaalde prestatie te komen. En daarbij is het een sport die fysiek en mentaal veel van een mens vraagt, dat trok me aan. En aangezien het er tijdens een wedstrijd erg tactisch aan toegaat sprak ook dat me ontzettend aan.

Ik wil toch eerst nog even terug naar je opmerking over trainen met Hüsnü Kocabas. Hij was weliswaar lichter gebouwd dan jij (60kg) maar wel meervoudig Nederlands kampioen. Wat kun je je herinneren van die sparringswedstrijden?
Wij sparden niet tot nauwelijks i.v.m. gewichtsverschil. Toen ik bokste was ik 91 kg.

Duidelijk. Dan nu wel door naar je bokscarrière. Wat zie je als je mooiste wedstrijd of prestatie als bokser?
Ik heb veel partijen gebokst, met als resultaat 6x kampioen Zuid-Holland (!),1x Noord-Holland en twee keer 2e van Nederland. Eén partij die altijd is bij gebleven, was een partij tijdens de Zuid-Hollandse kampioenschappen waar ik lichamelijk ziek was en zwaar onder mijn gewicht. Ik stond in de finale, had niks tegen mijn trainer gezegd en ben door het fanatisme toch de ring in gestapt. De 1e ronde had ik het echt super zwaar waarbij ik na het eerste einde tegen mijn trainer zei: “wat er ook gebeurd, je gooit niet de handdoek”. Uiteindelijk wist ik die partij met 2-1 te winnen.

Patrick in zijn jonge jaren aan het sparren met Arnold Vanderlijde.


Vanuit betrouwbare bron heb ik vernomen dat je de begeleiding op je genomen hebt van 'een topsportdame in het boksen'. Kun en mag je hierover wat vertellen? Was dat overigens altijd al wel je bedoeling om trainer te worden?
Helaas kloppen die bronnen niet:) maar de intentie is om altijd betrokken te blijven binnen het vakgebied trainer/coach, ook na mijn periode bij de sportorganisatie.

Voordat we op het voetballen inzoomen, ook uit betrouwbare bron vernomen dat jij criminelen vervoert. Kun je iets algemeens over dat werk vertellen en wat je eventueel aan je bokservaring hebt gehad? Of is je faam al voldoende om ze als zoete makke schapen te vervoeren?
Ja, afgelopen jaren ben ik bezig geweest met het vervoer van gedetineerden. De organisatie heet de Dienst Vervoer en Ondersteuning en binnen deze tak van vervoer heb je verschillende gradaties van vervoer, afhankelijk wat het risico profiel is van de gedetineerden. Qua boksen heb ik nog nooit iets hoeven toe te passen binnen dit werk. En momenteel zit ik in een traject voor docentschap binnen deze organisatie, waarbij ik nu word opgeleid tot vuurwapendocent.

Interessante job, Patrick. Wat ook interessant is, is dat je ook nog actief aan het voetballen bent. En met een paar bekende collega's. Kun je wat over deze totaal andere sport dan boksen vertellen?
De afgelopen paar jaar speelde ik in het veteranenelftal van een voetbalclub uit Eersel, EFC. We speelden 2 x 35 min, en in die speelminuten kon ik me helemaal geven qua lopen en fysieke inspanning. Ik stond dan wel in de spits, maat probeerde voor elke bal te gaan. Niet de snelste en zeker niet de beste speler maar probeerde er wel alles uit te halen in die wedstrijd met regelmatig een doelpuntje mee pikken. De bekenden waar jij op doelt, zijn natuurlijk Niels van Woerkum en Dennis Gorree. Twee zeer gewaarde oud-collega's en uitstekende voetballers.

Voordat je ging boksen deed je ook al aan voetbal. Stond je toen ook in de spits? Nog prijzen gepakt of was je bij voetbal niet zo getalenteerd als bij boksen?
Ik kon een leuk balletje trappen maaarrrrr niks noemenswaardig. En toen heb ik elke positie wel gehad binnen het team, van keeper tot spits.

In je fotoalbums (op FB) zie ik heel veel foto's die met Feyenoord te maken hebben. Er straalt een zekere adoratie vanaf. Gezonde ziekte of fikse verslaving?
Nee, een verslaving is het zeker niet, maar een gezonde ziekte. Ik ben geboren en getogen in Rotterdam, dan groei je vanzelf in de voorkeur en passie van de club uit Rotterdam. De interesse in het Nederlands voetbal neemt steeds meer af, en voornamelijk het niveau ten opzichte van de grote buitenlandse clubs, daar waar het geld zit en men aan het scouten is in bv Nederland en hier de talenten weghaalt voordat ze echt kunnen doorgroeien qua ontwikkeling, en daardoor de passie lijkt het wel verdwijnt en de interesse voor het grote geld steeds meer toe neemt.

Neem aan dat je toch wel gaat kijken naar het WK Voetbal. Durf je het aan om te voorspellen welke twee landen de finale gaan halen? En welke speler gaat excelleren?
Ik ga zeker proberen een hoop wedstrijden te volgen. Gevoelsmatig denk ik Duitsland en Frankrijk en de sterspeler Griezman. Het Duitse degelijke sterke voetbal, Frankrijk heeft een aantal jaar geleden een jong team gemaakt met veel goede individuele spelers. Denk dat zij dit jaar voor de verrassing gaan zorgen.

Publicatiedatum: 02 juni 2018