Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 
REÜNIE VTO SGT 98-8
Door Bart Steenge

 

In augustus 1998 begonnen we met 20 aspirant LO&Sportinstructeurs op de KMS in Weert aan onze militaire opleiding tot sergeant. 25 jaar later was het de hoogste tijd voor een reünie voor de toppers van toen. Van de 20 personen zijn er nog 7 actief “bij de baas". De rest heeft na een of meerdere functies onze organisatie (moeten) verlaten. Maar gelukkig is iedereen goed terecht gekomen.

Op vrijdag 29 september was het zover. Aan het einde van de middag meldde bijna iedereen zich bij gebouw EA1, het nieuwe klimopslag- en lesgebouw op de BHK. Bijna iedereen, want helaas konden er twee oud-collega’s niet bij zijn. Onder het genot van een welkomstdrankje werden al gauw de eerste herinneringen opgehaald. Wat gaaf om de club na 25 jaar weer bijeen te hebben!

Na het eerste drankje verplaatsen we naar de Traditiekamer waar Johan Veenstra aan de hand van een presentatie de grootste veranderingen binnen de LO&Sportorganisatie in de afgelopen 25 jaar weergaf. Als je dat zo allemaal op een rijtje ziet en de reacties van de dienstverlaters hoort, mogen we echt trots zijn op hoe onze LO&Sportorganisatie zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld en blijft ontwikkelen! De presentatie werd afgesloten met een toost op de LO&Sportorganisatie. Na het "Semper se … Movens!” werd door eenieder een glaasje Spieritus achterover getikt.


Na de presentatie en een rondleiding op de sportaccommodatie van de BHK, hebben we de BBQ aangestoken. Met een lekker stukje vlees of vis, een prima salade en een lekker drankje werden de stoere verhalen van toen herbeleefd. De fotoboeken zorgden ervoor dat vergeten herinneringen weer tot leven kwamen. En het bleef nog lang gezellig!
Ik weet niet wat er is afgesproken, maar iets zegt me dat dit niet de laatste reünie van deze top VTO-lichting was!

Deze VTO-lichting bestond uit:
Staand v.l.n.r.: aooi Hans Westerduin (cursusleider), Mariëlle Schonewille, Claudia van Kleeff, Lark Talen (CLSK), Patrick Sins, Johan Veenstra, Eelke Hogenhout, Robert Mensink, Christiaan Bakhuizen, Bart Steenge, Richard Anker, Marcel Koersma, Joost Wiggers, Lino Ottenhof en Ivin Adriaansen.
Zittend v.l.n.r.: Arjan Koster, Paul Raveneau, Pier Niermeijer, Remco Smits, Patrick van Kampen, Alex Jansen en Michael Lapod

Bijna dezelfde foto als in de header, 25 jaar later.


Publicatiedatum: 06-10-2023

Naschrift redactie:
We stuurden de 'leden' van deze lichting een berichtje om op deze reünie of de opleiding terug te kijken, en ontvingen onderstaande reacties.

Patrick Sins
De reünie van afgelopen vrijdag was echt fantastisch. Het was zo leuk om iedereen weer te zien.
Als ik voor mezelf spreek, dan was het net alsof het eergisteren was dat we elkaar voor het eerst zagen en in de hele 25 jaar er bijna niks is veranderd. Echt zooooo gaaf.
Tuurlijk zijn we allemaal wat ouder geworden maar er was relatief weinig veranderd.
"Na 25 jaar jaar was het weer een feest der herkenning en hebben we mooie herinneringen opgehaald!”
Ik ben erg dankbaar dat Bart, Johan en Pier dit initiatief hebben genomen.

Lino Ottenhof
Ik vond de reünie vorige week echt een warme, mooie en bijzondere ervaring. Het was alsof je oude vrienden weer ziet, gelijk weer die klik en herkenning en helemaal geen afstand. Voor mij was de opleiding net als de rest een hele mooie tijd, met veel momenten uit mijn comfortzone. Een angstig moment (meer voor de sportinstructeurs die de leiding hadden, Cordelet Rouge Peer Crooymans) bij een GVA moment tijdens de eindoefening staat mij en de hele groep nog heel goed bij. Bij een tokkel van een toren van 110 m bij een energiecentrale kwam de rode pompiershaak die destijds werd gebruikt al snel los. Gelukkig had de LDO Crooymans vooraf besloten tóch een extra carabine als zekerheid te plaatsen, iets wat daarvoor niet gebruikelijk was. Zonder die beslissing had ik niet op onderstaande foto gestaan.
Gevolg was helaas dat een groot gedeelte van de groep niet meer kon afdalen omdat de oefening werd gestaakt door schade aan de lijn. Ik heb er zelf niet zoveel van gemerkt en kreeg pas later mijn bijna-dood-ervaring te horen. Kort daarna werd een nieuw soort haak ontwikkeld voor deze afdalingen die veel beter en betrouwbaarder was door…jawel diezelfde Cordelet Rouge Crooymans.

Joost Wiggers
Was een fantastische middag/avond. Ik had totaal niet het gevoel dat het alweer 25 jaar geleden was dat we met elkaar in opleiding zaten, eerder een paar weken geleden. We pakten de draad weer op in de gesprekken, ervaringen en grappen waar we gebleven waren. Gaaf dat enkelen, waaronder Bart, de handschoen opgepakt hebben om de reünie te organiseren.