SPORTINSTRUCTEUR IN ERBIL 

Door Sietse

Als eenheidsinstructeur van 42C cie BLJ krijg ik al in een vroegtijdig stadium (zomer 2020) te horen dat deze eenheid op stand-by is gezet voor een eventuele uitzending naar Iraq. Op dat moment is er nog niets bekend over de invulling van deze missie, maar wordt alleen aangegeven: houd rekening met bewaken en beveiligen in/rondom Erbil Airbase. Voor mij als sportinstructeur de mooie taak om een fysiek en mentaal Opleidings- & Trainingsplan te maken en te ondersteunen met een goede voorbereiding op de taak die komen gaat.

Beginsituatie – doelstelling:
Waar we normaal werken vanuit een concrete doelstelling en beginsituatie is precies dit het gene wat ontbreekt. De concrete invulling omtrent de taak in het gebied is nog steeds vaag als we beginnen met de voorbereiding.
Tijdens het gesprek met de SMO en CC werpen we een blik vooruit op het rooster - inmiddels was alweer geroepen: houd rekening met vertrek okt-nov 2020 - en hebben we 3 conclusies getrokken:
1. Fysieke beginsituatie ASAP vaststellen i.r.t. A700 en de taak bewaken en beveiligen.
2. Nadruk komt te liggen op vaardigheden (time driven).
3. Flexibiliteit moet mogelijk zijn in het programma (i.v.m. cursussen en noodzakelijke trainingen).
Door het snel vaststellen van de fysiologische beginsituatie kunnen we (indien voldoende) ons over het algemeen richten op onderhoudstrainingen op pelotons niveau en meer tijd investeren in een individu dat onder het gewenste niveau zit. Dit moeten we snel vaststellen want er zijn dan nog 10 weken tot de (initieel) aangegeven deadline van gereedheid. Hoe minder tijd we over houden door het plannen, hoe minder tijd er over blijft om te trainen voor de mannen en vrouwen (1/3 en 2/3 COVO?).

De lesmomenten die we dan hebben onder leiding van de LO&S gaan we in deze situatie meer gebruiken om vaardigheden aan te leren dan wel te verbeteren. Zo kunnen de pelotons bijvoorbeeld een uithoudingsvermogen training zelfstandig op een ander moment op pakken, maar is het altijd mogelijk om bijvoorbeeld de MZV les onder leiding van een LO&S instructeur te blijven volgen.
Mochten er lessen uit vallen, kunnen we makkelijker schuiven met de lesonderwerpen.
Streven blijft zoveel mogelijk onder begeleiding van de LO&S, maar insteek was ook flexibel zijn.
Het FMOTP (plan) wat ik heb gemaakt, zorgt voor flexibiliteit . Dit klinkt voor sommige misschien even raar in de oren en ikzelf vind het ook niet fijn om een plan te maken en daarna overal een streep door te zetten, maar…. het overzicht van Opleiding & Training wat is behandeld en nog behandeld moet worden, zorgde voor handvatten in communicatie naar de compagnie en collega’s van de sportgroep. Daarnaast was ik sneller in staat een les te wisselen, omdat ik direct inzichtelijk had waar het ten koste van zou gaan en op basis van IST-SOLL het concrete prioritering bevat die ook zichtbaar was zonder mij. Al met al een overzichtelijk plan in een chaotische periode met veel variabelen.

De voorbereiding in de praktijk:
Tien weken was dus aangedragen en hier hebben we ons plan op gemaakt.
Na 2 weken in de voorbereiding werd duidelijk hoeveel er onduidelijk was omtrent deze uitzending. Heel de compagnie moet Boxer worden opgeleid, want dit zou het voertuig zijn dat gebruikt ging worden tijdens de missie (of toch niet?). Conclusie voor het FMOTP: -2 weken, flexibiliteit begint nu.
MGO, Functieopleidingen, rijopleidingen, comms opleidingen, COVID-19, etc.
De meeste collega’s die op uitzendingen/missie zijn geweest of hun eenheid hebben voorbereid, zullen dit proces herkennen. Veel doen in korte tijd. Voor mij als sportinstructeur in ieder geval zaak om het proces te bewaken en mee te bewegen met de realiteit zonder de mannen te kort te doen.
Tijdens deze periode wordt wel steeds meer duidelijk over de invulling van deze missie.
Er wordt een datum vastgesteld voor vertrek (Januari 2021) en opnieuw gekeken naar welk personeel er nodig is voor deze missie. Waaronder dus ook een LO&Sport instructeur!
De verlate vertrekdatum geeft kansen om de ‘verloren ‘ sportmomenten in te halen.
Het programma tot aan Kerst was daardoor zo alweer vol!
Zelf mag ik de plek vullen voor de LO&S instructeur en kan ik dus met mijn “eigen“ eenheid mee op uitzending. Zo sluit ik het jaar af met een mooi vooruitzicht!

Quarantaine:
Zonder er te veel woorden aan vuil te maken. Het is wat het is… 2 weken quarantaine en dan het gebied in. Een kamer met 2 personen, sporten op basis van inschrijving, 3x eten halen per dag.
Prima faciliteiten tijdens een noodzakelijk kwaad door COVID-19. Maar toch eentje om nooit te vergeten.
De intentie was: 1 e week voordet quarantaine, 2 e week hoofdmacht quarantaine, begin 3 e week voordet gebied in en dan einde 3 e week hoofdmacht gebied in.
Conclusie is: Voordet uiteindelijk net geen 4 weken in quarantaine en de hoofdmacht was een week eerder in het gebied dan hen. Het hoe en wat bespaar ik jullie, maar dit heeft het incasseringsvermogen van menig collega even op de proef gesteld.

HOTO CBMI:
Na (te) veel tijd landen we in Erbil. Even kort wennen/wegwijs gemaakt worden door de voorgangers omtrent afspraken op het kamp en dan snel de Hand Over Take Over (HOTO) week in.
Ik heb geen voorganger en ben de eerste in het gebied met deze functie, dus mag het zelf uitvinden!
Om niet helemaal blanco het gebied in te gaan heb ik vooraf wat contact gehad met collega’s die hier al eerder zijn geweest en wat foto’s bekeken om een beeld te krijgen van de faciliteiten. Met deze informatie probeer ik vooral de eerste dagen helder te krijgen hoe de situatie daadwerkelijk gaat worden op het moment dat we operationeel zijn als CBMI. Met voor mij als hoofdvraag:
Wat kunnen/moeten we hiermee v.w.b. sport?
Ik praat nog wat met diverse collega’s die hier de termijn voor ons hebben verbleven, over hoe zij hun eigen sportmomenten in de periode hier hebben ingekleed en uiteindelijk heb ik voldoende informatie gekregen om in te schatten wat ik allemaal zou kunnen faciliteren op dat moment.
Als afsluiting van de HOTO heb ik overlegd met de eenheden van onze eigen rotatie om te kijken naar wat hun behoeften zijn voor de komende periode en hoe dit te combineren valt met de werkzaamheden die zij gaan uitvoeren. Het structureel sport aanbieden binnen de operationele omstandigheden blijkt niet gemakkelijk te worden, maar… flexibel zijn en gas op de zuigers!

Sportinstructeur in Erbil:
Eerste stap was dus zorgen dat de faciliteiten goed zijn voor de maten! Door COVID-19 mogen we niet of beperkt gebruik maken van sportfaciliteiten van andere landen, dus dat wordt zelf wat moois creëren! Omdat het National Support Element (NSE) en de Force Protection (FP) op een ander deel van de airbase zijn gelegerd, verdeel ik het materiaal dat aanwezig is en maken we 2 verschillende ‘gyms‘. Elke met de mogelijkheden die we hebben, waarbij het NSE de luxe heeft van harde infra op het kamp, heeft de FP de luxe van een coalitie gym (USA) in de buurt die ze individueel mogen gebruiken. Uiteindelijk voor beide een prima plek om jezelf gezond en inzetbaar te houden mits er niets afbreekt of er meer beperkingen worden opgelegd in het kader van veiligheid/COVID met sporten.

Met de wisselende werkzaamheden van alle Nederlanders is het hier lastig om een vast sport moment in de week te plannen (voor de FP is dit zelfs onmogelijk). Het plannen vereist dus een iets andere aanpak dan in Nederland. Met alle NLD eenheden die hier zijn heb ik de afspraak om minimaal 1x in de week gezamenlijk (maximale grootte peloton) te gaan sporten. Het tijdstip stemmen we dan wekelijks in overleg af. Deze momenten met de FP zijn vooral afwisselend gericht op saamhorigheid, onderhoud of retentie training (bijvoorbeeld Militaire Zelf Verdediging) en met het NSE ligt vooral focus op ontspanning door inspanning.

Samen zweten is ook saamhorigheid

Naast deze groepslessen investeer ik zoveel mogelijk in het individu om een gezond werk en leefklimaat te blijven stimuleren op elk werkniveau. Elke ochtend heb ik een inloopmoment voor mensen die willen praten over sport, training, periodisering of onder begeleiding van een LO&S instructeur bepaalde technische vaardigheden willen verbeteren, dan wel gewoon mensen die hun training willen doen met een extra beetje motivatie van DE sport. Zie het maar als personal training op kosten van de baas!

Ondersteuning O&T:
De taak bied ruimte om elk peloton 1 dag in de week te laten besteden aan O&T. Deze dagen wisselden per week en in overleg wordt per week afgestemd hoe we deze het beste in kunnen vullen. Waar mogelijk plan ik het liefste mijn sportmomenten op deze dagen zodat rust ook rust blijft. Echter worden deze dagen o.a. gevuld met de nodige schietmomenten en specifieke lessen. Bijvoorbeeld de lessen met drones etc. en dan heeft dit logischerwijs de prioriteit op dat moment.
Buiten de reguliere sportlessen heb ik mijn integratie met de eenheid tijdens deze O&T dagen versterkt door middel van ondersteuning met OVG trainingen (Optreden Verstedelijkt Gebied, een onderdeel van de Militaire Zelf Verdediging, red.). Voorafgaand aan deze trainingen heb ik in overleg met de OPC/SMO elk moment besproken op basis van de leerdoelen en beginsituatie per sub eenheid. Dit maakte voor mij deze momenten een mooie kans om mijzelf te verdiepen en continue maatwerk te bieden. Zo konden de mannen mijn rol als specialist op gebied van bewegen en MZV maximaal kon uitbuiten! Lesonderwerpen variërend van vaardig bewegen met uitrusting i.r.t. tot OVG, Bewegen met verschillende wapen systemen, Bewegen door huizen niv I en II, trainingsbaan t.b.v. Situational Awareness, MZV VG lessen, MZV OG lessen, scenario trainingen etc.
Al met al weer een mooie aanvulling op het fundament dat we in Nederland hebben gecreëerd.

Voor de sportinstructeur kan het niet gek genoeg

Evenementen en O&O:
Ik heb hier net als bij diverse andere uitzendingen ook diverse sportieve “challenges“ opgezet waar een t-shirt of badge mee te verdienen is. Hier kunnen de mannen en vrouwen dan mee pronken wanneer ze thuiskomen. Van afstanden lopen tot aan Kilo’s wegdrukken in de fitness. Voor iedereen iets. Deze losse uitdagingen heb ik ze ook nog een keer gekoppeld, want de grootste kunst is natuurlijk om alles te kunnen. Het grote voordeel: lopers moeten kracht training doen, krachtsporters gaan looptraining doen. Mooi om te zien hoe sommige collega’s uit hun comfortzone komen en hier weer nieuwe energie uit konden halen!
Het laatste voorbeeld van een challenge was er een waarbij men elkaar direct uit kon dagen. Zeker voor de Force Protection met meerdere pelotons was hiermee het doel om op een leuke manier met elkaar in contact te blijven, ondanks de wisselende diensten.
Naast deze ludiekere uitdagingen hebben we nog wat kleine evenementen op het programma gehad zoals de halve marathon, hele marathon, sterkste man/vrouw en een SPARTAN games met de Engelsen en Duitse collega’s. Kortom, enthousiasmeren van een gezond en sportief leefklimaat was hier wel geborgd!
O&O probeerde ik vooral te ondersteunen waar mogelijk. Omdat wij als sportinstructeur regelmatig organisaties draaien, merk je dat wanneer het gaat om plannen en organiseren van zaken we makkelijk uit de voeten kunnen en snel een overzicht hebben over wat er nog moet gebeuren. Van feesten en partijen tot de midterm dag, je kan je altijd nuttig maken! Uiteraard is er dan voor vele niets mooiers dan een sportinstructeur die een vette hap rondbrengt, want dit past niet bij het beeld van sport. Maar ik hou ze allemaal voor de gek! Meer kilo’s, meer punten, meer werk voor de sport!!

Genoeg te doen voor een sportinstructeur hier dus!

Afsluitend:
Boven alles is het goed geweest. Ik heb mogen ervaren hoe een echt operationele omgeving werkt.
En hoe cliché het ook mag klinken: het is bijzonder om mee te maken in de breedte van het woord.
Van helikopters die de hele dag over je hoofd vliegen, standaard met een wapen op de man lopen, van dreiging hoog naar het relatief in je warme bed liggen tot aan een alarm (oefenalarm, vals etc).
Allemaal niet alledaagse zaken (voor ons als LO&S instructeurs) die ik zelf nooit eerder op deze manier had ervaren. Alles is ineens echt… Zoals bijvoorbeeld ook de reden waarom de foto’s onherkenbaar gemaakt zijn en er geen namen genoemd worden in dit stuk bewust is naar aanleiding van deze periode.

Het geluk om met mijn eigen eenheid op missie te gaan en de bijzondere band die dit kan geven, was voor mij vergelijkbaar met de eerdere ervaring van een CidW. Dat moment wanneer je ook bij een eenheid aan één blik genoeg hebt om elkaar te begrijpen of een lach te creëren, is onbetaalbaar. En precies dit is iets wat voor mijzelf het werken als eenheidsinstructeur ook speciaal maakt.

Ondertussen staat de volgende collega al bijna op de vliegtuigtrap en ben ik alweer een tijdje in Nederland. Maar dit was er weer eentje om nooit te vergeten!

Publicatiedatum: 27 augustus 2021

P.S. De foto’s zijn ook onherkenbaar gemaakt zodat ik niet iedereen om toestemming hoef te vragen en geen ruzie wil met de M2.