Rob Jansen en Ruud Dominicus liepen onlangs samen hun tweede gezamenlijke pelgrimstocht, van iets meer dan 500 km van Sevilla naar Salamanca in Spanje. Goede bekenden van elkaar in de Infanterietijd, goede collega’s in diverse LO&Sportfuncties en grote projecten, goede kameraden in de gezamenlijke tijd bij LO&Sport 11 AASLT, en goede vrienden na de diensttijd.

Toen ik in 2010 met FLO ging, wist ik niet direct wat ik met al de extra tijd wilde doen. Een verhaal, ooit gepubliceerd in de voorganger van de Zandloper, van Peer van de Ven, “ mijn pelgrimage naar Santiago de Compostela” was mijn inspiratiebron voor mijn eigen wandeling van Pau, via Santiago, naar Finisterre. Dit was mijn eerste kennismaking met Pelgrimmeren, het ondergaan van een proces van wandelaar naar pelgrim. Daarna wist ik wat ik met de rest van mijn leven wilde. Geen hoogdravende doelstellingen meer, gewoon alleen maar “zijn” en kijken wat er op het pad komt.

Rob ging in 2011, na de organisatie van de Militaire Wereldspelen in Rio de Janeiro (waar hij optrad als adviseur), ook met FLO. Hij wist donders goed wat hij wilde. Eén rol die hij toen al veel vervulde, was stadsgids in Nijmegen. Geboren en getogen in Nijmegen was hij op de hoogte van de fijnste details van de geschiedenis van zijn stad.
In één van de stadswandelingen kwam hij altijd bij de kerk van Jacobus de Meerdere. Hij vertelde dan ook dat een vriend van hem regelmatig liep naar Santiago de Compostela.

Toen we in 2018 weer een keer bij elkaar waren en Rob zijn verhaal hierover vertelde, werd in no time besloten dat het tijd werd dat Rob dit verhaal moest koppelen aan een eigen ervaring. We hadden samen al een paar keer de Vierdaagse in Nijmegen gelopen en wisten goed wat we op loopgebied aan elkaar hadden. Dus liepen we dat najaar voor het eerst samen op de Camino Primitivo, Santander - Santiago een goede 600km in 21 dagen.
Dat beviel ons beiden zo goed dat we besloten om zoiets voorjaar 2020 nog eens te ondernemen. Door Corona ging dat echter niet door. Vliegtickets werden vouchers en iedere keer werd ons plan uitgesteld tot nu.

Vanwege het warmere weer in het voorjaar in Zuid-Spanje waren we het al snel eens over de te volgen route; de Via de la Plata.
Sevilla - Santiago: 1050 km. Dat bleek erg ambitieus toen we thuis kwamen met het verhaal dat we 42 dagen wilden gaan lopen. Compromissen, daar waren we allebei altijd al goed in dus : fase 1 Sevilla - Salamanca. 500km+ en ooit fase 2 : Salamanca - Santiago - Finisterre 500km + werd tot tevredenheid van onze partners vastgesteld.

Omdat we allebei veel op reis zijn, deden we ieder onze eigen voorbereiding en op 5 april was het dan zover. A’dam - Sevilla ✈️, overnachten in een Backpackers onderkomen om op 6 april onze eerste 25 km te lopen. Gelukkig is het weer hier een stuk beter als het koude kikkerland waar het in 1 keer weer herfst is.
Een pelgrimage onderneem je met bepaalde verwachtingen. We lopen iedere dag zo’n 25 km in heuvelachtig gebied met een rugzak waar natuurlijk te veel in zit. Op de plaats van bestemming zoeken we een stapelbedje op en doen onze dagelijkse routines.
Om het onszelf niet te makkelijk te maken, doen we ook aan slaapdeprivatie: een schuddend bed, boeren schet…..soms wel 20 man in 1 kamer met 1 toilet - er moet altijd wel iemand - maken dat de slaap soms behoorlijk wordt verstoord. Na een dag of wat raak je daar wel aan gewend en middagdutjes zorgen ervoor dat je voldoende rust. Ook eetdeprivatie staat op de lijst, helemaal als in de week voor Pasen, de heilige week voor Spanjaarden, veel is gesloten en je een paar dagen doet met een zak geplette broodjes.

Onderweg is er tijd genoeg om medepelgrims te ontmoeten en om fijne gesprekken met elkaar te hebben. Ieder heeft zo zijn redenen om een Camino te lopen en staat open om te delen wat ze bezig houdt.
Tijdens de lange monotone stukken heb je tijd om goede gesprekken met je innerlijke zelf te voeren. Rob en ik respecteren dan ook dat we die momenten graag voor onszelf willen. Er is regelmatig plezier en we moeten oppassen dat we, omdat we iedere dag bij binnenkomst een pilsje en bij het pelgrimsmenu een fles wijn drinken, na al die tijd geen alcoholist worden.

Natuurlijk roddelen we nog wel eens over “oud” collegae, (we zullen hier geen voorbeelden noemen en over ons zal er vast ook geroddeld worden), en wat we zelf allemaal in de LO&Sportorganisatie mochten mee maken.

Overnachtingen reserveren is er niet bij, we moeten de controle loslaten en vertrouwen hebben dat wat we nodig hebben op ons pad komt. Dat wordt wat lastiger als er 30 pelgrims zijn voor 20 bedjes. Na een goede 21 loopdagen geeft de Garmin 590 km aan en komen we aan in Salamanca.

Door deze intense ervaring zijn we dichter tot elkaar en tot ons zelf gekomen. Daarnaast hebben we er veel nieuwe “Camino vrienden” uit de gehele wereld bij. Veel waar we beiden dankbaar voor zijn.
Zien of we voor ons 70ste de 2e helft, Salamanca - Santiago, “spelen”.
R&R
All in one, one in All
Rudy Dominicus 🙏🕉☯️