Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 

IN MEMORIAM: FRITS OLDENBURGER

Door Henk Stuut

Frits Oldenburger heeft veel betekend voor de LO&Sportorganisatie. Na de afronding van zijn studie aan de ALO te Amsterdam in 1950 ging hij in militaire dienst en volgde de opleiding tot dienstplichtig (onder)officier LO&Sport op de SMLO(School Militaire Lichamelijke Opvoeding) te Hooghalen. Vervolgens werd hij achtereenvolgens geplaatst bij stafgroep Noord te Groningen, garnizoen Assen, Bussum en Havelte, om tenslotte zijn militaire loopbaan in 1955 te eindigen als luitenant-instructeur op de SMLO te Hooghalen. Aansluitend kon Frits worden aangesteld als burgerdocent op de SMLO, samen met Ake Siegers, Jan Jansen, Albert van Loo en Carl Scheepmaker.

Burgerdocent
Frits ging bij de opheffing van de SMLO in 1976 als enige burgerdocent mee naar Ossendrecht, waar het instituut onder de nieuwe naam OCLO de opleidingen voortzette. Frits Oldenburger is 32 jaar burgerdocent geweest aan hetzelfde militaire opleidingsinstituut: 21 jaar in Hooghalen en 11 jaar in Ossendrecht. Hij heeft vele, zeer vele LO&Sportofficieren en onderofficieren opgeleid, gevormd en gekneed. Niemand kan bogen op zo’n lange periode. Hij staat dan ook terecht bekend als de nestor van de LO&Sportorganisatie en zal dat ook altijd blijven.

Windsurfen
Vele LO&Sporters, actief dienend en oudgedienden kennen hem van de ‘wedstrijdorganisatie’. Een hoofdvak op de sportschool dat door hem werd gegeven. Hij onderwees echter ook de vakken sociologie, wijsbegeerte, cultuurgeschiedenis en psychologie op de SMLO. Tijdens mijn meerdaagse kwelling op het Veerse meer, waar hij mij de beginselen van het windsurfen probeerde bij te brengen, kwam het ’s avonds in de caravan tot onderwerpen van uiteenlopende aard. De zin van het bestaan, het leven, de liefde, opvoeding van de kinderen. Het steeds weer verloren gaan van culturen en het ontstaan van nieuwe. Dan ineens kon hij schakelen naar meer spirituele onderwerpen. Je kon ook altijd bij hem terecht voor een vaderlijk advies. Frits was van vele markten thuis, een veelzijdig man met een duidelijk filosofische inslag.

Blote voeten
Ook fysiek stond hij z’n mannetje. Zijn doorzettingsvermogen bij veldlopen was bekend. Frits banjerde op blote voeten dwars over de Drentse heidevelden tijdens de periode op de SMLO. De leerlingen in opleiding voortjagend, een gevreesd tempobeul. Hij wist de cursisten ook wel te verrassen. Iedereen kan zich ongetwijfeld herinneren dat hij bij een spinneweb/orienteringsloop aan de overkant van de Putseweg in Ossendrecht, een groot bos-heide en zandgebied, de cursisten afkneep. Na een uur kwam men met de tong op de schoenen bij een boom midden op een grote zandplaat. Of iemand dorst had, vroeg Frits. Nou dat hadden de cursisten, maar wat een vraag midden op die zandplaat. Och zei Frits, dan gaan we toch iets drinken en vervolgens groef hij met z’n handen en haalde een krat frisdrank en water tevoorschijn die hij blijkbaar reeds voor de les daar had begraven. Frits genoot van de verbaasde blikken.

Waterpistool
De recreatiesport neemt in de jaren zeventig een grote vlucht. Recreatiesport blijkt prima te passen in de vormingsgedachte van die jaren. Het blijkt een uitstekend middel om de oudere beroepsmilitairen in beweging te krijgen. Frits Oldenburger heeft ook op dat gebied het nodige onderwezen. Organisatievormen als het Zweeds loopspel, netspelen, circuitvormen, spetterbal en natuurlijk de bonte avonden. Ik kan me nog goed voor de geest halen dat we een plastic helm op ons hoofd moesten zetten. Op die helm was een kaars bevestigd. De kaars werd aangestoken. Vervolgens kregen we van Frits een waterpistooltje en moesten we proberen de kaars van de ander uit te schieten. Dit ging natuurlijk gepaard met de nodige hilariteit en scepsis. Maar o wee als je het niet serieus nam. Aan de ene kant dus de sportieve recreatieve kant van Frits, maar aan de andere kant wist hij als geen ander wat nog meer kon bijdragen aan de fysieke- en mentale fitheid van militairen.

Hij is één van de vaders van het Parcours Militair en later de Line-cross op het OCLO.

Frits Oldenburger in 2001 in gesprek met oud-collega Ruud Kuitems tijdens het symposium


Panta Rhei
Hij bleef, ook na zijn FLO in 1987, zeer betrokken bij de organisatie. In de jaren negentig verscheen een artikelenreeks van zijn hand in ons communicatieblad “De Zandloper”, getiteld Panta Rhei. Hij beschreef op meesterlijke wijze, met gevoel voor humor, de geschiedenis van de SMLO en OCLO zoals hij die had beleefd. De titel Panta Rhei was uiteraard niet willekeurig. Letterlijk vertaald vanuit het Grieks betekent het: “alles stroomt”: Alle dingen veranderen voortdurend, alles is steeds in wording. Typisch Frits, met een filosofische knipoog terugblikkend naar het verleden.

Geschiedenisboek
Maar ook later, toen hij al vele jaren met pensioen was heeft hij intensief gewerkt aan de geschiedenis van de LO&Sport in de KL, dat later in boekvorm is verschenen. Daarnaast heeft Frits een essentiële bijdrage geleverd aan de totstandkoming van een video aangaande de geschiedenis van de LO&Sport. Beiden zijn een vast thema in onze, onlangs geopende, Traditiezaal. Helaas kon Frits, vanwege zijn ziekte, niet bij de opening aanwezig zijn. Zijn bezoek aan de Traditiezaal was gepland op 6 april j.l. Het mocht niet meer zo zijn.

Commando-overdracht Nico Spreij aan Henk Stuut
Jaarlijks ontmoetten wij Frits en Lina tijdens de bijeenkomsten van het Fonds LO&Sportofficieren. Ik ben dankbaar dat zij aanwezig konden zijn bij de commando-overdracht op 17 september 2009. Voor Frits achteraf de laatste gelegenheid om bij te praten met oud-collega’s. Hij genoot hier van. Voor Frits Oldenburger was niets te veel, altijd bereid de helpende hand te bieden. Een man met een groot hart is heengegaan.