PROJECT FALCON LEGION

Defensie in zijn algemeen, maar de Landmacht in het bijzonder, hebben behoorlijk last van de aantrekkende economie. Jongeren hebben veel keus op de arbeidsmarkt en laten hun oog steeds minder vaak op de uitdagende functies van het leger vallen - ook de uittocht van actief dienenden is de laatste jaren vele malen groter – met lege opleidingsklassen tot gevolg. Een aantal arbeidsvoorwaarden, zoals de opleiding ver van huis, helpt ook niet echt aan mee bij deze vullingsproblematiek.
Falcon Legion daarentegen wel. Het project “In, voor en door Assen” is speciaal opgericht voor de vulling van 13 Infbat en daarvoor hielden we een interview met Raimond van der Boom, vorige week begonnen bij de LO&Sportschool maar tot aan dat moment nauw verwant met de rode baretten van de JWF-kazerne.

Als ik internet raadpleeg, dan vind ik bij Falcon Legion de tekst dat het ‘een uniek en eenmalig project’ is. Kun jij in globale bewoordingen uitleggen wat het project inhoudt?
“Binnen de Brigade kregen de commandanten de mogelijkheid om een plan te maken hoe zij het vullingsprobleem tegen konden gaan. Commandant 13INFBAT kwam met dit idee. Werven in de regio, boeien en binden door lokaal personen te interesseren voor deze job. Dit hield in dat hiervoor keuzes moesten worden gemaakt; A-cie kreeg deze opdracht na hun terugkomst uit Irak. Het eigen personeel wordt opgeleid en krijgt een functie in deze opleiding. Hierbij leiden zij hun eigen personeel op waarbij ze een werkplek krijgen bij de A-cie. De A-cie (en 13-INFBAT) is dan weer goed gevuld voor hun inzet op Curacao (CidW). In principe dus een eenmalig project omdat normaal deze opleiding in Schaarsbergen gegeven wordt. Uniek om dat dus uit deze context te trekken, eigen personeel hiervoor om te scholen, te werven in de regio waar je werkt en hiermee je Bataljon weer gevuld kan krijgen met gemotiveerd personeel. Hierdoor moeten er natuurlijk behoorlijk omgedacht worden, de commandant wilde alles in eigen hand houden en dus alles in Assen organiseren.

Mogelijk is het geen eenmalig project, er is natuurlijk vanuit verschillende hoeken gekeken naar dit project en het zou mogelijk zijn dat dit in de toekomst herhaald gaat worden… “

Vanaf wanneer werd de LO&Sportgroep JWF bij dit project betrokken, en hoe werden de voorbereidingen hiervoor aangelopen?
“Het precieze begin weet ik niet exact, volgens mij is Lieuwe daar september/oktober bij betrokken. Ik ben daarover door Lieuwe getipt als mogelijk coördinator van dit project. Voorbereidingen waren voor ons wat en hoe wij als sportgroep een AMOL konden draaien. Hiervoor is nauw samengewerkt met het bataljon om plan-technisch deze opleiding vorm te geven met onze input op het fysieke en mentale vlak. Vanuit het raamconcept wat vanuit GHK is overgenomen is er langzaam in detail gewerkt aan het huidige format. In feite zijn de generieke aanbeveling leidend voor deze AMOL. Er moest natuurlijk maatwerk worden geleverd om vanuit het format dit te kopiëren naar de werksituatie Assen. dit hield voor ons in, wat krijgen we binnen aan leerlingen, wat hebben we aan beschikbare capaciteit en hoe kunnen wij daar invulling aan gaan geven met een “sausje JWF”. Hiervoor heeft Pier als HI 13INFBAT als schakel tussen het bataljon en sportgroep gefungeerd. Heeft Dennis als eenheidsinstructeur van de A-cie de schakel tussen het opleidingspeloton en sportgroep alles gesynchroniseerd voor de microplanning. Mijn taak was het uitdenken van het FMOTP en de invulling hiervan. De voorbereidingen liepen hierdoor gestructureerd, eenieder had een onderdeel wat hij bewaakte en hadden onderling veel overleg over het traject en alle wijzigingen die werden doorgevoerd. De tijd was hierin een belangrijke factor, alles ging in een stroomversnelling.”

Hebben jullie ook nog betrokkenheid gehad bij de Werving & Selectie, voor het fysiek toelaten van sollicitanten?
“Als sportgroep werden wij zeer zeker betrokken bij de werving &selectie. De A-cie deed zijn  werving binnen de regio’s waardoor mensen geïnteresseerd raakten en zich konden opgeven voor een Oriëntatiedag. Tijdens deze dag werd er door het 13 e een beeld gegeven wat de mogelijke functie in ging houden. Uiteraard kwam hier ook het fysieke  aspect naar voren waarbij wij als sportgroep een onderdeel hadden met o.a. een aantal samenwerkingsopdrachten op de Hindernisbaan. Na deze oriëntatie konden geïnteresseerden zich opgeven voor een van de Kennismakingsdagen. Tijdens deze drie dagen werden de deelnemers op diverse gebieden getest, en hierbij lag een grote rol voor onze sportgroep met het afnemen van de testen, fysieke onderdelen, bewegingsbaan en ons advies aan Werving & Selectie.”

Hoe is het project in grote lijnen verlopen?
“Het project is tot nu toe goed verlopen. Eigenlijk boven verwachting kregen we veel deelnemers binnen. Het kon net binnen onze randvoorwaarden met de beschikbaarheid van instructeurs en accommodaties. Je zag een duidelijke selectie van jongens die graag wilden en wisten waar ze voor kozen. Uiteraard zijn er uitvallers geweest maar dat was te verwachten. Wij hebben als sportgroep geprobeerd het uitvalspercentage zo laag mogelijk te houden op het fysieke vlak. Het project draait nog, in september is de binnenkomst en weten we hoeveel er daadwerkelijk geslaagd zijn. Maar zoals het er voor het verlof voorstond, kan de A-cie gevuld worden en dat er zelfs nog jongens overblijven die uitvloeien naar de overige compagnieën.”

Wat vond je het grote verschil tussen dit project en een reguliere AMOL-opleiding?
“Eigenlijk is het dat deze eenheid zijn eigen personeel op leidt. Dit is anders dan de reguliere opleiding waarbij de instructeurs voor de functie duur zijn aangesteld en de leerlingen zich na een opleiding verspreiden over de Brigade. Nu staat alles in het teken van het 13 e INFBAT en kweek je van het begin al “Esprit de Corps”. Dat is mooi om te zien en past ook in het boeien en binden. Verder was een zeer groot verschil in de tijdsduur tussen het aanmelden voor de oriëntatiedag en de daadwerkelijke opkomst. Er zat nu globaal 3 maanden tussen waar normaal gesproken soms een half jaar tot langere tijdsduur tussen kan komen. Hierdoor is de motivatie ook groter bij de aankomend militair en zoekt hij niet naar iets anders in de tussenliggende tijd. En een groot verschil was dat wij (zowel de sportgroep als het 13INFBAT) een bestaande opleiding moesten neerleggen op de situatie in Assen. Waar bij school Luchtmobiel een opleiding al jaren draait en alle verbeterpunten al gefilterd zijn, was dat bij ons anders en eenmalig. Hierdoor moesten we goed nadenken wat het effect zou zijn als we dat op deze manier zouden aanlopen.”

Wat vond je zelf het grootste pluspunt van dit project? En wat het minste?
“Sterke punt: personeel van de eenheid leidt het eigen personeel op, win win situatie zoals ik hierboven beschreef. Zwakke punten is dat de beschikbare tijd kort was, waardoor we soms keuzes moesten maken die we achteraf anders hadden kunnen aanpakken. Kansen: we konden als sportgroep een nieuwe weg inslaan met de huidige MSCC (Military Strenght & Conditioning Circle, red.) en de ervaringen uit het T-SAC. Dit leverde binnen de sportgroep een andere kijk op de opleiding waarbij we hebben geprobeerd de belasting/belastbaarheid zo goed mogelijk af te stemmen op het individu. Anders denken over deze opleiding dan er de afgelopen jaren was gedaan, leverde in ieder geval een mogelijkheid op om hiermee te experimenteren. Bedreiging: iedereen moet dezelfde gedachtegang hebben en zich kunnen verplaatsen in het grotere plaatje. Zowel voor de sportgroep in alle hectiek van de dagelijkse planning waar dit er “even” bijkwam alsook voor de A-cie die van infanteristen “even” opleiders ging maken…”

Nader: Meer info kan worden bekeken op de Facebook pagina van het project en op deze website.

Publicatiedatum: 20 augustus 2018