In eerdere afleveringen kwamen we de vroegere zwemsuccessen tegen, die vanuit de vorige eeuw dateren. Maar hoe zit het met de zwemequipe van de laatste decennia en de huidige? Die toevallig onder leiding staat van onze oud-collega Robert Bais (tegenwoordig officier bij de KMAR maar als LO&Sportinstructeur o.a. werkzaam geweest op de Oranjekazerne, de JWF en PMK en ook nog een tijdje als Natres-sportinstructeur). Een interview over heden en uiteraard ook nog een stuk verleden.

Inmiddels lang geleden maar weet je nog hoe je als atleet bij de zwemequipe terecht kwam? Wie was toen je trainer/coach? En hoe was je niveau in die tijd t.o.v. de rest van de ploeg?
“In 1998 ben ik in dienst getreden bij het Korps Mariniers en het NMK Zwemmen werd in dat jaar georganiseerd door de Koninklijke Marine, hierdoor kwam er een uitvraag bij het kader binnen of er mensen waren die goed konden zwemmen en mee wilde doen aan het kampioenschap.
Dit was mijn eerste NMK en ik zwom daar 2 gouden en een zilveren medaille bij elkaar.
Ik woonde destijds in Den Helder en was al 8 jaar lid van zwemvereniging MSV Zeemacht. (Marine sportvereniging Zeemacht), ik wist dus al dat er een zwemteam was en dat er een kampioenschap georganiseerd zou worden, maar had nooit verwacht dat ik mee mocht doen, omdat ik in de Mariniers opleiding zat.

Voordat ik in dienst kwam, zwom ik 15 uur in de week en deed ik mee in de top 5 van Nederland. Gelukkig had ik mijn vorm behouden tijdens de opleiding en kwam ik aardig in de buurt van mijn eigen persoonlijke records tijdens het NMK.
Na het NMK kwamen Arnold Hofsté en Mark van den Goorbergh naar mij toe met de vraag of ik wel eens een keer mee wilde trainen? Mark kende ik al vanuit de zwemwereld en was recent aangetreden als trainer/ coach en Arnold was destijds de chef d’equipe.”

Je hebt op je hoogtepunt een bronzen medaille gescoord op een MWK. Wat kun je je over dat toernooi nog voor de geest halen?
“We hadden in 2002 het MWK te Warendorf. Tijdens dit kampioenschap hielden ze het WK Zwemmen en Lifesaving.
In die tijd hadden wij een dame in ons team en die deed naast het wedstrijdzwemmen ook aan lifesaving. Dat was toen ‘nog’ niet zo’n bekende sport, maar wel erg leuk om naar te kijken en eens te proberen. Toen hebben we ons als ploeg gewoon ingeschreven op de estafette onderdelen en hebben we na ons “zwemtoernooi” meegedaan aan de estafette.
Tijdens de 4x50m lifesaver (50m borstcrawl, 50m vlinderbenen met vinnen onder water, 50m BC met tube en 50m bc met vinnen, tube en drenkeling) deden wij: Sancho Berbers, Francoise Heideman, Jean Philippe paap en ik mee aan dit onderdeel en wonnen wij de bronzen medaille. Super leuk natuurlijk, maar dit was nou niet echt onze hoofd act.

We kwamen daar om maximaal te presteren, maar het werd al snel duidelijk dat de absolute wereldtop naast ons op het startblok stond en dat je gewoon het beste uit jezelf moest halen en proberen te genieten.
Ik heb daar voor mezelf super gepresteerd en op elke afstand een nieuw pr neergezet, dus had ik op het juiste moment mijn piek neergezet.”

Je bent vrij lang als zwemmer actief geweest in de militaire ploeg. Aan welke MWK's heb je allemaal deelgenomen of (als dat teveel is om op te noemen) of welk MWK heeft de meeste indruk gemaakt (qua ambiance, organisatie, etc.)?
“In 1998 ben ik gestart als atleet in de militaire ploeg en ik heb tot en met 2014 meegedaan aan verschillende WK’s.
De MWK’s waar ik aan deelgenomen heb zijn: Rusland, Warendorf, Bulgarije, Amsterdam, Warendorf, Zwitserland en de Militaire Wereldspelen in Catania en India.
De Wereldspelen India staat me zeker nog wel heel vers bij. Dit was zo’n groot spektakel, erg goed gezwommen en bij mooie judo finales wezen kijken. Erica Terpstra was onze ere gast, dus die zat elke dag bij ons in het zwembad, het eten was drama, maar toch goed gepresteerd en we hadden een hele hechte ploeg in die tijd, dus dat was gewoon erg fijn.

Vanaf 2012 ben ik gevraagd door John Verstegen of ik misschien de nieuwe trainer wilde worden van de militaire ploeg. Van 2012 tot en met 2014 ben ik trainer coach én atleet geweest maar dat was niet zo’n succes. Dan bedoel ik meer dat het lastig te combineren was en als trainer moet je focus maximaal gericht zijn op de atleten en niet half op je atleten en op jezelf. Dus de keuze om definitief te stoppen met atleet zijn, was wel een lastige keuze want ik deed nog steeds leuk mee en was samen met Rick de Greef nog steeds de snelste zwemmer van de ploeg. Maar dit was gewoon de beste keuze en gaf me een hoop rust tijdens de begeleiding.”

Je werd na je actieve carrière eerst trainer/coach van de militaire ploeg. Welk MWK beschouw je als het meest succesvol?
“In 2012 moesten wij als zwemploeg de overstap maken naar lifesaving, omdat we absoluut niet mee konden doen op het niveau waar de wereldtop lag.  Op dat moment zwom onze snelste zwemmer 53.2 op de 100m vrije slag en de wereldtop dook al onder de 49 seconden, sommige zelfs onder de 48sec, dus moesten we wat verzinnen om toch aan de norm, die de BIMS had gesteld, te voldoen.
Vanaf dat moment zijn we over gegaan naar lifesaving en hebben we externe trainers te hulp gevraagd om ons (om) te scholen naar lifesaving.

Amsterdam was ons eerste internationale lifesaving toernooi en hebben daar mega goed gescoord. Ik denk dat we daar wel gemiddeld met 3 medailles per persoon terug naar huis gingen. Dus hier was de lifesaving weg begonnen.
In de jaren 2014 tot en met 2016 heb ik samen met Ron van Herk de ploeg begeleid. In Zwitserland heb ik mijn debuut gemaakt als trainer, want zo succesvol zijn we niet meer geweest. We deden tijdens dit toernooi mee aan het wedstrijdzwem gedeelte en aan het lifesavin gedeelte.

Ron ging met Rick en Sharon naar de zwemwedstrijd en ik met de rest van de ploeg naar de lifesaving wedstrijd op het strand.
Tijdens dit toernooi hebben we 5 WK medailles binnengesleept en hadden we zoveel geleerd van deze sport, dat we elke dag verder groeiden als atleet en trainer.
Dus ik denk dat dit ons succesvolste MWK was in de geschiedenis van het team.”

En dan ben je nu sinds 3 jaar ook nog chef d'equipe. Kun je in die functie juist een blik vooruit werpen?
“Eind 2016 diende ik mijn ontslag in bij defensie en koos ik een carrière binnen de Nationale Politie. Ik ben nog een half jaar blijven hangen als reservist sportinstructeur om de ploeg niet zomaar los te laten en goed over te dragen aan mijn opvolger. Na dat half jaar heb ik afscheid genomen van de ploeg en defensie.
In dat jaar werd ik ook trotse papa van onze dochter, zat ik in de verkorte bachelor opleiding en liep ik al in de onregelmatigheid mee op het basisteam Ommelanden Oost.

Van 2016 tot en met 2020 heb ik als operationeel specialist gewerkt op het basisteam te Hoogeveen. Dit was een zeer leerzame periode maar ook een zeer intensieve periode, zowel thuis als op het werk.
Ik merkte aan mezelf dat ik niet helemaal kon aarden binnen de politie. Ik was met onderwerpen bezig als personeelszorg en de begeleiding op straat. Vanwege deze onderwerpen kreeg ik weer contact met defensie en werd ik uitgenodigd om aan te sluiten bij een ‘Top 100 dag’ voor de staf van defensie. Tijdens deze dag heb ik veel gepraat met de Cdt van de Kmar en zijn onder commandanten en heb ik hulp gevraagd om de politie daarin te ondersteunen.

Van het een kwam het ander en voordat ik het wist zat ik op 1 augustus 2020 in mijn kantoor op het Opleiding & Trainingscentrum van de Koninklijke Marechaussee en  was ik commandant van een sportgroep van 35 sportinstructeurs.
Ik voelde mij weer helemaal in mijn element en het leek net of ik nooit was weg geweest. In deze hele periode hield ik mijn contact met Ron van Herk en nog wat zwemmers warm en wist dat Ron binnenkort zou afzwaaien en mij heel graag als chef d’equipe wilde hebben binnen de lifesaving ploeg.
Ik kon het nog een jaar rekken, maar toen oud-zwemmers mij ook gingen benaderen, had ik toch het besluit genomen om mee te solliciteren op de stoel van Ron.

Uiteindelijk kreeg ik in januari 2022 mijn aanstelling onder mijn neus geschoven van Jan Maree en werd ik de nieuwe chef d’equipe. Dit vond ik een enorme eer. Na 15 jaar atleet te zijn geweest en daarna nog een kleine 6 jaar als trainer en dan nu als chef d’equipe aan de slag te mogen gaan, is gewoon super tof.
Samen met Rick de Greef en John van der Vliet begeleiden wij nu samen een ploeg van 14 atleten. In de periode vanaf 2022 hebben we aan diverse MWK’s deelgenomen,  het MWK Open water te Spanje, het MWK Lifesaving te Spanje en het MWK wedstrijdzwemmen in Warendorf. ( 1x bronzen medaille)

Tijdens het MWK in Frankrijk  hebben wij ook nog twee mooie bronzen plakken behaald met het estafette onderdeel line trow.
Ik probeer elk jaar weer mijn horizon te verbreden met de ploeg, maar de problemen in de wereld helpen niet echt mee. De oefenprogramma’s en de prioriteiten liggen nou niet echt snel bij een training, trainingsweek of een militair WK. Dus ik wil heel graag ver vooruit kijken, maar alles draait om je atleten en hoeveel tijd zij hebben om zichzelf voor te bereiden op een nieuwe wedstrijd. Dus er gaat heel veel in overleg en desondanks hebben we elke keer een uitdagend programma in elkaar weten te sleutelen en hopen we dat dit jaar ook weer voor elkaar te krijgen. In 2027 staan de militaire Wereldspelen centraal op het programma in Amerika, dus onze focus ligt op 2027.”

Publicatiedatum: 12 december 2025

In de serie over de zwemhistorie verschenen eerder onderstaande artikelen:

Wereldkampioen waterpolo: Fons Krijnen
Wereldkampioen schoonspringen: Frits Adelmeijer
Chef d'equipe en trainer/coach: Jan Jaap de Groot
Dubbelinterview waterpolospelers: André Wijnberger en Eric Hoek