DE ALLEREERSTE SLD1-SPORTINSTRUCTEUR
INTERVIEW MET AMANDA DEKKER

Op vrijdag 11 december komt Geert Suijlen, een van de sponsoren van onze website, de koffiekamer van gebouw Y binnen lopen. Hij ziet mij zitten en begint direct enthousiast te vertellen over een unicum in de LO&Sportgeschiedenis, omdat hij de volgende dag de allereerste Sld1 LO&Sportinstructeur gaat bevorderen. (En dat hijzelf vanaf januari als adjudant reservist voor 20 uur in de week bij de LO&Sportorganisatie in vaste dienst komt om een opleidingsplan te gaan schrijven, om 30 soldaten sportinstructeur (reservisten) te werven en een verkorte VTO opleiding te geven. (Mensen met een vaste baan in de civiele sector kun je niet zomaar even een paar maanden naar de KMS en de LO&Sportschool sturen.) Op het verzoek van Geert om hier ruim aandacht aan te besteden, gaan we graag in en ik neem via Facebook contact op met onze nieuwste collega Amanda Dekker.

Hoe sportief is Amanda Dekker altijd geweest?
“Ik ben eigenlijk altijd heel sportief geweest, al vanaf kinds af aan. Ik zou niet zonder sporten kunnen, het geeft mij energie en is mijn uitlaatklep. Tevens geloof ik ook dat sport en bewegen iets heel moois is: het kan mensen laten ontwikkelen, groeien, verbinden en nog zoveel meer. Ik heb altijd alles willen doen maar het gaafste wat ik tot nu toe heb gedaan, is van de zomer mijn Wing behaald. Wat is dat een bijzondere ervaring, echt grensverleggend en raad dat ook echt iedereen aan. Door corona kon ik helaas niet verder dan static line maar als het weer mag, ga ik voor vrije val. Ik heb jaren lang op voetbal gezeten, helaas kon ik dit door school niet meer combineren en ben ik gestopt. Nu doe ik nog: surfen, fitness, zwemmen, hardlopen, dansen, long boarden, snowboarden/skiën en, als het weer kan, parachute springen. Daarnaast doe ik af en toe mee met bootcamp lesjes of geef ik ze zelf.”

Welke sportopleiding heb je gevolgd en waar? Kun je er iets bijzonders over vermelden?
“Cios Niveau 4, Hbo Sportkunde.
Voor mijn studie heb ik in Zeeland gezeten maar ook in Nijmegen, Utrecht en Eindhoven.
Tijdens de Hbo Sportkunde was mijn minor Sportvoeding en Diëtiek. Mijn eindstage voor deze minor heb ik gedaan bij het NOC/NSF, waarin ik de toptalenten van het KNWU mocht begeleiden en adviseren op voeding. Voor mijn afstuderen heb ik een gezondheidsprogramma ontwikkeld waarin bewegen en voeding centraal stond. Daarnaast heb ik nog een extra stage gelopen bij het Innosportlab in Eindhoven, waarin ik mooie projecten heb mogen opzetten en met de topsport van de wereld op het gebied van zwemmen heb mogen werken.” 

Ik zie in je Facebookprofiel dat je bewegingsagoog bent. Wat is het leukste of mooiste element uit die functie?
“Mijn werk ik heel erg afwisselend, iedere dag is anders waardoor het erg uitdagend is. Maar het mooiste aan mijn werk, is dat ik echt een bijdrage kan leveren aan iemand zijn leven door revalidatie processen of door het ontwikkelen en geven van sport en bewegingsactiviteiten voor mensen met een beperking op lichamelijk, sociaal, emotioneel of cognitief gebied. Op dit moment is het allemaal alleen wel een beetje anders en de vraag is wanneer het normaal word.”

Kun je het traject beschrijven vanaf het idee om sportinstructeur te worden tot het moment van nu, een paar uur voor je bevordering en aanname?
“De droom om bij defensie te gaan is er altijd al geweest. Maar een goed diploma is de basis, werd er altijd gezegd, en ben ik eerst gaan studeren. Tijdens mijn studie kwam ik er achter dat er zoveel te leren valt dat ik door ben blijven leren. Niet wetende, of er niet bij stil gestaan, dat er bij Defensie een max leeftijd grens zit. In 2017 heb ik gesolliciteerd op de functie voor sportinstructeur (beroeps). Hierin kreeg ik bericht terug dat mijn papieren prachtig waren en dat ik aan alle eisen voldeed, maar te oud was. Mijn ex-schoonvader was kapitein bij de reservisten en zei na het horen van mijn bericht: ‘waarom kon je niet bij de Natres?’ En zo gezegd, zo gedaan. Na het aanmelden bij de Natres duurde het nog een jaar voordat alles eindelijk geregeld was, 11 november 2019 was mijn opkomst bij school Noord te Assen voor mijn ARB. En mijn eerste kennismaking bij de Alfa Compagnie was in december 2019 en mijn eerste officiële opkomst bij de Alfa Compagnie was 20 januari 2020. 

Vanaf dat moment is het eigenlijk allemaal veel sneller gegaan dan ik eigenlijk kon denken. Mijn idee was om van onder naar boven te groeien zodat ik eerst in het groene pak veel ervaring en kennis ging op doen. Bij mijn sollicitatie had ik al laten weten dat ik ooit naar de sport wou en dat daar mijn hart ligt, maar dat ik eerst ervaring wil opdoen. In de zomer tijdens de zaalvoetbal competitie van de sport kwam ik in gesprek met SMI van Suijlen. Die vertelde mij meer over de sport. Ik was benieuwd naar mijn toekomstmogelijkheden, vandaar dat ik dit gesprek met hem aan ging. Tijdens mijn beëdiging kwam ik SGT1 Sven van Asperen weer tegen, ik kende hem nog van mijn ARB en hij was degene die mij mijn allereerste strepen had gegeven. Hij had onthouden dat ik interesse had in de sport en zo is het balletje gaan rollen. Er kwam een vacature vrij bij de sport en na een gesprek met SMI Geert van Suijlen besloot ik te solliciteren, omdat hij zei: ‘het is nu of nooit’. Vanaf dat moment is het eigenlijk allemaal veel sneller gegaan dat ik verwacht had. Ik moest naar Amersfoort waarin er testen en gesprekken werden gevoerd en waarin ik moest lesgeven om te beoordelen of ik opleidbaar was. Na deze dag kreeg ik te horen dat ik opleidbaar was én kwam de corona crisis.

Het was een poos stil omdat er niks gedaan kon worden. Ik had wel veel contact met SMI Geert van Suijlen over de status van mijn sollicitatie. 14 september kwam de mail van Kapitein LO&Sport J.F. van Trigt, de mail waar ik op hoopte en lang op had gewacht, ik was aangenomen en ze gingen aan de slag om mij een nieuwe arbeidsplaats te geven.
Ik ben nu officieel geplaatst in Oirschot. Zaterdag 12 december was mijn allereerste opkomst voor LO&Sport, ik moest naar de Trip van Zoudtlandkazerne in Breda. De avond ervoor kreeg ik een bericht van SMI Van Suijlen of ik een extra gvt mee wou nemen. Op 22 november 2020 was ik, volgens mijn brief, bevorderd naar SLD1 maar doordat er geen opkomsten waren was dit alleen per brief.

In de ochtend ging mijn wekker vroeg. Opgewekt stapte ik mijn bed uit en trok ik mijn gvt aan. Vandaag was het dan zover, een gekoesterde droom is uitgekomen: mijn eerste opkomst bij de sport. De kazerne was voor mij ongeveer een uurtje rijden. Die dag  stonden DCP, training Hiba en afname Fit voor de B-cie op het programma.

Ik kwam binnen en daar stonden mijn eerste collega's van de sport. Ik kende er een aantal van gezicht omdat ik die zelf voor sportactiviteiten had gehad bij de A-cie maar voor de rest kende ik alleen SMI Geert van Suijlen. Ook zag ik een paar bekende gezichten, fijn om zo vriendelijk ontvangen te worden door de B-cie, de koffie stond ook al gelijk voor me klaar.

Die ochtend draaide ik mee met SGT 1 Almar Laurijssens, Evert Bouwman en Alberto Smit. Eind van de ochtend, na de afname van de DCP, kwam SMI van Suijlen en tijdens de koffie zei hij dat ik mezelf mocht gaan opstellen buiten. Dus zo gezegd, zo gedaan: ik stond buiten in mijn eentje netjes bij de stoep. SMI van Suijlen vertelde mij dat hij gisteren toestemming had gehad om mij vandaag te mogen bevorderen. Hij vertelde dat hij het erg belangrijk vind, dat als je het verdient het ook krijgt. Ik was natuurlijk volgens papier al op 22 november bevorderd maar speciaal om mij fysiek te bevorderen was hij naar Breda gereden. Dus daar stond ik dan: keurig in de houding en werd ik bevorderd tot de allereerste SLD 1 die de functie van sportinstructeur gaat draaien. Nadat mijn strepen erop zaten, werd ik ook gelijk gedoopt met twee flessen bier over me heen en zo hoort het ook.

Ik kan niet goed beschrijven hoe bijzonder dit moment was. Ik droomde er altijd van om als sportinstructeur bij defensie te gaan werken, nadat ik afgewezen was omdat ik te oud was dacht ik: ‘dit gaat niet meer gebeuren’. En hier was dan toch het moment. Allereerst bijzonder omdat ik de allereerste SLD1 ben en dan de eerste vrouw. Daarna heb ik snel mijn andere gvt aangedaan en zijn we door gegaan met het programma. De groep van de B-cie maakte steeds de opmerking: ‘het ruikt hier naar bier’, wat erg grappig was. Maar mijn dag kon niet meer stuk, ruikend naar bier en in de regen: dit was de beste dag ooit!! Een droom die uit komt wat dus maar weer bewijst: waar een wil is, is een weg. En dat je dus nooit te oud bent om je dromen waar te maken. Ik ga me maximaal inzetten om te bewijzen dat ik deze plek waard ben en hoop met mijn kennis en ervaring een bijdrage te kunnen leveren. Maar vooral veel te leren van mijn collega’s.”

Hoe is deze dag verlopen? En hoe voel je je nu als eerste soldaat sportinstructeur? Wanneer staat je eerste les gepland en wat wordt de lesinhoud? Of ga je eerst een speciale VTO-sportinstructeur volgen?
“De dag van mijn bevordering was een regenachtige dag maar voor mij scheen de zon. Het was een geweldige dag waarin ik veel heb geleerd van mijn collega LO&Sportinstructeurs. Mijn allereerste opkomst ben ik met open armen ontvangen, wat heel erg fijn was. Iedere dag word ik nog steeds wakker en denk ik: is het echt? Maar wat een geweldig mooie kans heb ik gekregen om als eerste soldaat sportinstructeur mee te gaan mogen draaien bij LO&Sport. Ik heb er onwijs veel zin in en hoop dat alles snel weer door gaat, gezien de corona pandemie nu. Ik ga eerst meelopen met de LO&Sportinstructeurs om te kijken en te leren. De eerste lessen ga ik pas geven op het moment dat ik de onderofficiersopleiding heb gevolgd en de VTO Sport.”

Publicatiedatum: 22 december 2020

In de serie 'NATRES' verschenen eerder al de volgende artikelen:
aflevering 01 : Amanda Dekker, de eerste soldaat LO&Sportinstructeur
aflevering 02 : Martijn Arends
aflevering 03 : Natres-sportinstructeurs onder de aandacht
aflevering 04 : interview met Geert Suijlen (volgt)