WK VOETBAL: INTERVIEW ANTHONY SCHEEPERS

Een mooie trilogie komt alweer ten einde. Na Patrick de Ronde en Henk Buimer laten we Anthony Scheepers aan het woord, die net als Henk ook al zo'n indrukwekkende voetbalcarrière achter de rug heeft. We beginnen met zijn zuidelijke hoogtepunten en kijken daarna of hij een timmermansoog heeft op de WK-finale.

Hoe was jij vroeger als voetballer het best te typeren of te omschrijven?
Anthony: “Ik was een speler die het best tot zijn recht kwam centraal op het middenveld. Mijn kwaliteiten zaten in mijn passing (de slimme ballen), het lezen van de wedstrijd en het elftal neerzetten. Vrij eigenwijs en vaak bezig om de scheidrechter te beïnvloeden. Vaak op het randje spelend. Geen schopper, geen type hard werken-veel slidings maken, maar vaak zoekend naar de voetballende oplossing. Ik ben een liefhebber van technisch en verzorgd voetbal.

Het verschil t.o.v. de wedstrijden en de trainingen was enorm. Ik trainde om mijn vorm te behouden en scherp te blijven, maar ook zeker om heel te blijven en me goed te laten verzorgen om zodoende in de wedstrijd alles te kunnen geven. Omdat ik vroeger altijd heb gespeeld waar ik toen woonachtig was, heb ik voor diverse clubs gespeeld. Zo heb ik eens een jaar bij EHC in Hoensbroek (Limburg) gespeeld, dat veld lag middenin het voormalig mijnengebied met de daarbij horende heuvels. Ik heb in de voorbereiding nog nooit zoveel heuveltrainingen afgewerkt als daar. Mijn medespelers vonden dat normaal, dat deden ze elk jaar zonder mokken en dat hoorde erbij. Conditioneel nog nooit in zo’n sterk elftal gespeeld met een ijzeren mentaliteit, maar bij voetbal komt meer kijken, een jaar later verhuisde ik naar Breda…dus naar Baronie. Gelukkig zijn er in Breda geen heuvelsJ “

Hoe zag je actieve voetballoopbaan er uit? En op welk moment kwam jij zelf tot het besef dat je het in je had om profvoetballer te worden?
Anthony: “Mijn jeugd doorgebracht bij v.v Geldrop, die club stond (en staat nog steeds) bekend om zijn goede en hoog aangeschreven jeugdopleiding. Geldrop speelde in mijn jeugdperiode echt in de amateurtop van Nederland. Amateurvoetbal was in die tijd ook booming. Bij thuiswedstrijden van Geldrop stond er normaliter 1500-2000 man publiek langs de lijn. Bij een derby was dit het dubbele aantal. In het jeugdvoetbal speelden we met Geldrop steevast op het hoogste niveau, wedstrijden tegen PSV, Willem 2 en NAC in competitieverband waren in die tijd normaal.

FC Eindhoven, toendertijd EVV Eindhoven, spelend in de Eerste Divisie. Ik ben pas als 1 e jaars A speler naar EVV Eindhoven verhuist. Scouting van spelers werd in die tijd pas vanaf de B- en A-junioren gedaan. Bij Eindhoven kreeg ik een zgn.” koelkastcontract”, een contract wat inhield dat je werd betaald op basis van speelminuten, toeschouwersaantallen en meer van dat soort onduidelijke clausules. Een grote vetpot was het niet, maar als jonge speler een leuk extraatje en ik zag in die tijd Eindhoven als tussenstap naar het niveau hoger. Zeker nadat ik bij Eindhoven in het C-team belandde ( tegenwoordig de Beloften). In die tijd speelde Eindhoven in een soort van reserve ere-divisie met hun C-team, dus wedstrijden tegen Feyenoord, PSV, maar ook MVV en Groningen werden op zaterdag gespeeld. Doordat ik in die periode ook op het CIOS in Sittard studeerde, werd de combinatie 4 x doordeweeks trainen bij Eindhoven en studeren in Sittard enigszins problematisch. Ik heb dat nog een jaar vol gehouden en heb daarna de overstap gemaakt naar sv Meerssen.”

Je hebt het geschopt tot speler in de Eerste Divisie bij Eindhoven. Wat zie jij zelf als je meest memorabele moment of absolute hoogtepunt?

Anthony: “Een memorabel moment was toch wel dat Hans Kraaij JR (die in die tijd ook bij Eindhoven speelde) tijdens een uitwedstrijd tegen Helmond Sport scoort. Echter tijdens het scoren krijgt hij een joekel van een elleboog in zijn gezicht. Hansie ligt zeker 10 minuten buiten westen op de grond, wordt uitvoerig behandeld, zelfs de brancard ligt erbij en een ambulance is gebeld. Op het moment dat iedereen zoiets heeft van ‘die staat niet meer op’, krabbelt hij na lange tijd op en loopt als een dolle langs de hekken om zijn doelpunt alsnog te vieren. Wat een mannetje was dat zeg. Voor elke training kwam hij strompelend binnen en gingen daar 3 rollen sporttape op zijn enkels en knieën, anders was hij werkelijk niet in staat om te spelen, die man hing met tape aan elkaar.

Andere hoogtepunten zijn toch wel de jaren in het militaire elftal geweest, in die tijd was het wekelijks op woensdag trainen in Zeist. Dat kan je nu niet meer voorstellen, maar het leven als voetballer binnen Defensie was toendertijd goed. De Kentish Cup wedstrijden in Engeland en België met de daarbij horende voorbereidingen waren professioneel en altijd goed geregeld. Ik kan me nog herinneren dat we in die tijd een verzorger hadden bij de ploeg, genaamd Henkie, hij was van de kwarktherapie. Met zijn kwarkbandages in de plasticfolie bracht hij spelers weer snel terug van blessures. Ook de teamarts was niet te beroerd om een spuit in je donder te zetten, alles was geoorloofd om spelers op het veld te krijgen. Wat ik me ook nog herinner dat AJAX talent Tarik Oulida in Polen bij ons geld kwam lenen om naar de massagesalon te kunnen gaan. ’s Morgens net voor het ontbijt kwam hij terug, hij had een mooie avond gehad en dat geld hebben we nooit meer terug gezienJ.

Of keeper Michael Aerts (later nog jaren bij Bochum gespeeld) gaf tijdens een stapavond in Rome zijn telefoonnummer en adres aan een mooie Italiaanse. Twee weken later stond zij met koffers en al op de stoep bij de familie Aerts, omdat ze daar kwam wonen…. want dat had Michael beloofd.

Een ander memorabel moment was in de tijd dat ik bij Baronie speelde, in die tijd was Dick Buitelaar (oud-sportinstructeur) daar trainer. In dat elftal speelde o.a. oud NAC-speler Peter Matena. Peter liep vrijwel wekelijks tegen een kaartje aan, dus ook deze wedstrijd, maar Peter was boos en dan verstond je hem niet meer helemaal. Dan begon Peter een beetje met een Dordts accent te praten (de stad waar hij vandaan kwam), de scheidsrechter gaf een volledig terechte gele kaart en vroeg om zijn naam. Dus Peter zei heel boos schreeuwend: Matena! De scheidsrechter hoorde dat niet helemaal goed en dacht dat hij werd uitgescholden als : Matenaaier. Dus direct rood en 6 weken schorsing wegens belediging van de scheidsrechter.”

Het WK Voetbal komt er over een paar weken aan. Welke voorspelling zou jij aandurven voor de twee landen die de finale gaan bereiken?
Anthony: “Duitsland, omdat het Duitsland is. Bekende oneliner van in het tournooi groeien is altijd van toepassing op Duitsland. Deze ploeg kent praktisch geen zwakke plekken. Ook tijdens de Fed Cup heeft Duitsland aangetoond dat er veel talent in deze lichting zit. Daarnaast is het bijtrekken van Klose bij de teamstaf een slimme zet geweest van trainer Low. Klose weet wat er wordt gevraagd op een WK en zal dat zeker kunnen overbrengen op spelers.

De andere finalist is Brazilië. Lijkt mij een hele opgaaf voor de staf om uit deze selectie de elf juiste op zijn plek te zetten. Wat een keus, wat een spelers, dit is echt allemaal top. De boel goed bij elkaar houden is het voornaamste. “

Het WK Voetbal komt er aan. Welke voorspelling zou jij aandurven voor de speler die het meest zal gaan excelleren?
Anthony: “Coutinho van Brazilië, doelgericht, topniveau, juiste leeftijd en geweldige vorm en Messi van Argentinië, is eindelijk de man bij Argentinië en zal dit laten zien in zijn spel.”

Publicatiedatum: 17 juni 2018