INTERVIEW LION DE FREL
Door: Paul Lindeboom
Je hebt aan judo en voetbal gedaan. In welke van de twee heb je je mooiste successen behaald?
Lion: “Judo heeft balans gebracht in mijn leven. Als heel jong knulletje gaf het mij zelfvertrouwen door angst en agressie beheersing. Dat alleen al was en is een geweldig succes geweest. Voetbal heeft mij veel succes gebracht op het vlak van samen sterk staan en gaan voor winst. De ervaringen van de kampioenschappen als speler waren zeer intens en later als trainer was het ook geweldig, echter was het voor mij een andere dimensie. Door doelstellingen gemeenschappelijk te maken met het team en de juiste individuele beïnvloeding konden we het gemeenschappelijke succes bereiken.”
Je lijkt dus niet te kunnen kiezen tussen judo en voetbal…... Noem dan van beide maar eens je allermooiste prestatie?
Lion: “Mijn allermooiste prestatie in judo was de eerste keer dat ik kampioen werd van West Brabant – Zeeland. Ik was tien jaar en dan kampioen worden in mijn gewichtsklasse was mijn eerste grote succesbeleving van mijn judo sport.
Bij voetbal was het niet mijn prestatie als voetballer maar als trainer/coach van een zaterdag 2e klasse, in een dorp van 3300 personen, voorkomen dat je degradeerde uit de tweede klasse. Die saamhorigheid van de mensen uit dat dorp was buitengewoon en dat voelde fantastisch.”
Wat heb je als voordeel gezien van je judotrainingen c.q. –wedstrijdervaring tijdens je opleiding tot sportinstructeur en commando?
Lion: ” Naast de aangeboren talenten heeft de sport mij in mijn jonge jaren verder mentaal gevormd en gehard, dit heeft mij ondersteund in mijn succes om commando en sportinstructeur te worden.
Ik ben een zoon van ook een sportinstructeur, Nico de Frel, en mijn opvoeding heeft in het teken gestaan van presteren en winnen. Voorbeeld: 'Ik heb een zeer sportieve broer die 1 jaar jonger is. Mijn vader hield altijd wedstrijdjes thuis in van alles. Zoals hardlopen, sprinten, balletje hoog houden, dammen, stratego, maar ook met mes en vork eten was een wedstrijd. Op elke discipline was een titel houder, mijn vader heeft lang de meeste titels gehad en die kon je dan uitdagen. Winnen was belangrijker geworden dan het spel of de wedstrijd..”
Waarschijnlijk ben je als jong ventje wel eens mee geweest naar je vaders werk. Zo ja, wat kun je je uit die tijd herinneren?
Lion: “In mijn jeugd woonden wij tegenover de kazerne waar mijn vader werkte. Als kinderen waren wij dagelijks op de kazerne te vinden. Mijn vader had een judo vereniging (Kracht & Vlugheid) op de kazerne voor de kinderen van de militairen en later ook voor de kinderen van niet-militairen. Ik wilde commando worden omdat je dan een uitdagende en avontuurlijke diensttijd zou hebben. Een oudere neef, John van Toledo, had dat ook gedaan en die verhalen waren zo avontuurlijk en dat wilde ik ook.”
Wat was jouw vader voor een sportinstructeur? In welk opzicht was hij jouw grote voorbeeld?
“Tijdens mijn parate periode bij de commando's solliciteerde ik voor KVV-sportinstructeur en dat werd door mijn compagnie commandant majoor Job Hoofdman afgewezen. Ik moest beroeps worden van hem en geen half werk, vertelde hij mij. Zo ging het ook, naar de KMS en in 1985 op keuring voor militair sportinstructeur waarna de opleiding volgde later in dat jaar.
Mijn vader was een voorbeeld voor mij omdat hij altijd bezig was om zichzelf te ontwikkelen. Elk jaar volgde hij in een andere tak van sport een trainers-/coach opleiding. Hij trainde elke dag en heeft nooit een training verzuimd, zelfs nu niet op 80-jarige leeftijd.”
Wat is je mooiste herinnering als sportinstructeur? En je mooiste herinnering als commandant LO/Sportgroep?
Lion: “De mooiste herinnering als sportinstructeur was bij de aller eerste GVA van de KMA in april 1989. Fantastisch om dit geweldige product tot een succes te maken samen met Jos Hesp. Wij waren de twee rouge kliminstructeurs met een aantal sportinstructeurs van de KMA (Gerard van Dongen, Hennie Huijbregts, Ron Kaag, Danny Lenting en Ron Wintjes) en twintig KMA kaderleden, met deze kaderleden waren we twee dagen gaan voorbereiden op het klimcentrum Marche les Dames. Dan tijdens de uitvoering met 110 cadetten 4 dagen GVA programma draaien. Waarbij we elke avond moe en voldaan bij de evaluaties van de groepen aanwezig waren. Wat heb ik veel geleerd van de evaluatie technieken van Jos Hesp. Geweldig was deze ervaring van ‘s morgens 06.00 uur tot ‘s avonds 21.00 uur aan de bak en dit gaf zo'n voldaan gevoel. Daarna samen met de collega's en de cadetten een drankje nuttigen. Deze succeservaringen leverden een belangrijke bijdrage aan de persoonsvorming van de cadetten. Zelfs jaren later nog wisten deze cadetten nog deze indringende succeservaring terug te halen als een positieve succesbeleving.
Mijn mooiste ervaringen als commandant LO/Sportgroep van de Engelbrecht van Nassaukazerne. 1. Het was een voorrecht om deze mooie functie te mogen bekleden. Het vertrouwen krijgen om vanuit voor mij een hele duidelijke missie en visie, en daaruit voortvloeiende speerpunten, richting te mogen geven aan deze bijzondere eenheid. Want zo mag je het Korps Commandotroepen wel weg zetten, zonder afbreuk te doen aan alle andere eenheden van de krijgsmacht. Samen met de korps commandant en zijn staf invulling geven aan de fysieke en mentale component van het personeel van het korps om zo optimaal voorbereid te zijn voor elke opdracht die er komen gaat. 2. Ik heb mogen samen werken met sportinstructeurs en een logistiek medewerker die een hoge taakvolwassenheid hadden. Zij waren kritisch en transparant naar mij als commandant en dat gaf mij de mogelijkheid om op een volwassen wijze richting te geven aan onze afgeleide missie. Tijdens mijn periode twee maal het rode erekoord voor uitzonderlijke verdiensten mogen voordragen bij Commandant LO/Sportorganisatie en deze heeft dit ook gehonoreerd. Dit waren Gerard Machielse en Marcel van Panhuis. De collega’s inspireren om ook vooral hun kwaliteiten in te zetten voor de gehele sportorganisatie en hun daarbij begeleiden in de sollicitatie procedures die daaruit voortvloeide. Geweldige ervaring om mee te maken dat Pierre Schoonen Adjudant werd op de LOSS, Gerard Machielse op de KMA en Joep van Renswouw op het KCT, als ik hier aan terug denk, voel ik me erg gelukkig.
3. De samenwerking geïntensiveerd met de diverse regio commandanten en in het bijzonder met Hein van der Made. Ook met de staf van de LO/Sportorganisatie de contacten geïntensiveerd, wat heeft geleid tot vergroting van elkaars inzichten en begrip voor elkaars uitdagingen. Er werd door mij en het personeel elke keer weer uitgekeken naar het jaarlijkse bezoek van C-LO/Sportorganisatie en onze staf adjudant, het presenteren van waar je mee bezig bent geweest, welke uitdagingen er waren en welke successen je daarmee hebt bereikt. De lijst kan nog veel langer, wat was dit een hele mooie periode in mijn leven.”
Nu je met FLO bent, blijk je niet op je lauweren te rusten en ben je actief met het begeleiden van jongeren met autisme en/of een gedragsstoornis. Hoe ben je in deze job beland en wat doe je zoal?
Lion: “Ik heb jaren in het bestuur gezeten van de Stichting Open Door. Deze stichting had tot doel jongeren met autisme en/of gedragsstoornissen die naast de rails zijn komen te staan, naar school te begeleiden. Veel van deze jongeren zitten thuis en zijn nog steeds leerplichtig, doelgroep 12 t/m 17 jaar en 18 t/m 22 jaar. Deze twee doelgroepen begeleiden met hun talenten naar passend onderwijs. Na mijn fantastische actieve werk bij defensie ben ik me drie dagen als gedragscoach actief gaan inzetten voor deze jongeren bij Stichting Conaction te Roosendaal.
Mijn werkzaamheden bestaan uit sportles geven om fitter te worden en als middel om:
1. Agressie regulatie trainingen te geven d.m.v. rots- en water trainingen;
2. Sociale vaardigheidstrainingen;
3. Mentale weerbaarheidstrainingen.
De jongeren begeleiden met schoolwerk zoals Nederlands en Wiskunde, rekenen. Ook worden er educatie lessen gegeven en hierbij moet je denken aan motivatie gesprek kunnen voeren, sollicitatie gesprek kunnen voeren, omgaan met geld, verslavingen, vuurwerk preventie, enzovoort en de actuele thema’s die zich op dit moment in de maatschappij voordoen worden behandeld. Kortom, een uitdagende baan die elke dag weer vol verrassingen zit, heerlijk om deze pubers te begeleiden.
Daarnaast ben ik één dag in de week sportdocent op het ROC West Brabant voor ISK leerlingen te Bergen op Zoom en aan de onderwijsassistenten in Roosendaal. De resterende dagen besteed ik tijd aan voetbal en aan de familie. In april van dit jaar word ik opa van een kleinzoon en zal dan pas iets minder gaan werken, omdat ik heel graag tijd wil investeren in mijn kleinzoon.”
We begonnen met voetbal en eindigen daar ook mee. Met welk project ben je samen met Rob Hellendoorn bezig?
Lion: “Mijn vriend Rob Hellendoorn heeft mij benaderd om samen met hem de jeugd opleiding van RBC structuur en kwaliteitsimpulsen te geven, zodat deze van de KNVB de status krijgt van een gecertificeerde Regionale Voetbal Academie. Daar heb ik geen seconde over nagedacht omdat het samenwerken met zo’n gepassioneerd persoon als Rob heel veel voldoening en plezier geeft. Het samen ontwikkelen van een voetbal visie die het Nederlandse voetbal weer terug op de kaart moet zetten, is een geweldige uitdaging.
De rolverdeling binnen de Voetbal Academie is dat Rob Hellendoorn Hoofd Voetbal Academie RBC is en mijn functie is die van Hoofd Opleidingen en tevens plv van Rob. De trainers worden intensief begeleid en er vinden maandelijks bijscholingen plaats om richting te geven aan de systematiek van de Voetbal Academie.”
Onze supporters:
Video Fit for Action 2022: