Week 43, dat was de week die weken lang te horen was op de LO&Sportgroep RVS. De sportgroep zal dicht gaan omdat meerdere eenheden gebruik wilden maken van onze expertise. Het 17e kwam met een verzoek voor ondersteuning in de oefening Strong Fuselier voor het gehele bataljon. Het cluster van het 17e zou de ondersteuning gaan doen bij de oefening Strong Fuselier die zich afspeelde in België, Fort Eben Emael en in Limburg in de omgeving van Berg en Terblijt. 411 Pagncie vroeg ondersteuning bij de oefening Strong Galliër die gedraaid moest worden in Siedlinghausen.

De vraag van 411 Pagncie was iets complexer. Zij wilden een Parcours Militair in de groeve i.c.m. klimactiviteiten om zo ook nog kans te maken voor een GVA speld. Dit alles zou dan in 3 dagen moeten gebeuren met 120 deelnemers, die allemaal tegelijk in de groeve moesten bewegen. Na een korte analyse zagen wij al gauw dat wij daar met veel kliminstructeurs aanwezig zouden moeten zijn met hulp van de eenheid zelf. I.o.m. C-LO&SGP RVS hebben wij besloten om dit als sportgroep zelf te gaan draaien om zo ook aan groepsbinding te werken en ons expertise op allerlei vlakken te kunnen inzetten. Dit werd dus een product van de gehele sportgroep.

Met een kleine projectgroep is de organisatie bedacht en de opdracht richting de sportgroep verspreid om zo iedereen er bij te betrekken en samen tot een product te komen. Na een aantal weken waren de opdrachten uitgewerkt in een w5h. Zo konden wij de groepscommandanten ook trainen in het analyseren van de opdracht en dit middels een kort bevel richting zijn groep te kunnen geven. Het proces was hierbij net zo belangrijk als het uiteindelijke product. De organisatie was zo gekozen dat wij in 3 omlopen konden werken met diverse opdrachten gericht op GVA klimmen en alternatieve opdrachten. In elke omloop konden 5 groepen werken met een groepsgrootte van 8 man.
D – 4wkn kregen wij het bericht van het bataljon dat 411 de opdracht ging krijgen om vanaf wk 42 tachtig pantsergenisten te leveren voor EUMAM. Zij zullen daar 8 weken lang de Oekraïners gaan trainen om ze klaar te maken voor het gevecht aan het front.

Dit was voor ons als sportgroep in die zin jammer om te horen, omdat wij het programma goed hadden voorbereid en hier samen veel tijd in hadden gestoken. Er bleven dus nog 40 genisten over die in het basis x peloton zaten.
Na kort overleg met onze huidige commandant van de sportgroep is besloten om de organisatie om te gooien en toch met zijn allen die kant op te gaan om zo ook onze eigen instructeurs te trainen en de kans te kunnen geven voor het behalen van hun GVA speld.
Het programma was versimpeld maar wel uitdagend voor de deelnemers en voor onszelf. Iedereen heeft het maximale eruit kunnen halen. Doelstellingen zijn behaald, de eenheid zeer positief en de instructeurs die nog niet in Siedlinghausen waren geweest, hebben veel kunnen zien en ervaren en beeld gekregen van de werkzaamheden van een kliminstructeur die in het jaar toch wel regelmatig weg is voor steun.

Als sportgroep was dit voor ons een waardevolle week, want we hebben hier aan onze expertise en vakmanschap kunnen werken. Daarnaast was het voor een aantal instructeurs de eerste kennismaking met de groeve, dus voor hen was het ook een leerzame ervaring. Het allerbelangrijkste was dat we deze week aan onze groepscohesie en teambuilding hebben kunnen werken door gezamenlijk onze schouders eronder te zetten en samen een mooi product hebben afgeleverd.

Martin (LO&Sportorganisatie):
Voor mij was het de eerste kennismaking met de groeve in Siedlinghausen. Buiten dat de locatie alleen al fotogeniek is, kun je er als sportinstructeur met klimbevoegdheid een tal van activiteiten ontplooien. Voordat we de reis naar Duitsland maakten, ben ik nog opgeleid als JWOH (Junior Werken Op Hoogte), zodat ik gedurende deze week ook mezelf kon ontwikkelen op het gebied van WOH. Je leert tijdens deze opleiding wat klimtechnieken zoals mensen infitten en je krijgt kennis van het materiaal en de knopen. Deze aangeleerde technieken heb ik tijdens de GVA week meteen kunnen toepassen bij mijn groepsgenoten van 411.

Ik was namelijk deze week aangeklikt bij een club van 411. Deze week was er tijd en ruimte voor mij om mijn GVA speld te halen, in plaats van te ondersteunen bij de klimactiviteiten. We begonnen met de sportinstructeurs maandagochtend met het opbouwen van de activiteiten. Dit verliep vrij vlot en we waren dan ook op tijd klaar volgens schema. De volgende ochtend maakte ik kennis met de groep waar ik de week mee door zou brengen.

Als eerste stonden de lange klim en afdaling op de planning. Dit was meteen een vrij pittige uitdaging. Er moest eerst een ladderklim van 20 meter worden overwonnen vervolgd door een blokjeswand van nog eens 20 meter. We gingen elkaar infitten en beveiligen bij de top rope installatie voor de ladder. Eenmaal boven aangekomen werd je verantwoordelijk voor de BVB (Beveiligd Van Boven, red.) om je buddy’s naar boven te krijgen bij de blokjeswand. Daarna moesten deze hoogtemeters ook weer worden afgedaald. Hier werden je verantwoordelijkheid en veilig werken ook weer afgevinkt, want je ging elkaar en jezelf infitten voor de lange afdaling.

Vervolgens stond de Mariniersafdaling op de planning. Hierbij ga je van grote hoogte via de 24 mm lijn naar beneden. Hierbij moet je zelfstandig remmen door in de lijn te knijpen. Dit was een mooie afdaling, want je had hier meteen uitzicht over de hele groeve tijdens de afdaling. Beneden aangekomen gingen we via een geitenspoor omhoog naar het midden plateau door middel van een klettersteig. Hierbij volg je een stalen kabel die aan de rotswand is bevestigd door middel van je klettersteigset die aan je klimgordel hangt. Dit zijn 2 valbeveiligingen waarmee je jezelf zekert aan de kabel.

Na de lunch gingen we verder met de Tyrolienne en het enterparcours. Bij de Tyrolienne gingen we van de ene kant van de groeve naar de andere door middel van een katrolsysteem. Doordat het flink had geregend, zagen we tijdens deze oversteek vrij weinig door al het water dat in je gezicht spatte. Ook hier moest je zelfstandig afremmen door het knijpen in de lijn.

Het enterparcours was een flinke uitdaging voor de armen. Door gebruik te maken van hindernissen moest je horizontaal verplaatsen over een parcours boven een afgrond. Hier werd veel gevraagd van de kracht in je armen. Bij dit onderdeel werd dan ook heel wat gevloekt wat door heel de groeve te horen was en wat voor hilarische taferelen zorgde, behalve voor degene die aan het klimmen was. Nadat we deze hindernis hadden overwonnen, was iedereen vooral opgelucht.

Het laatste onderdeel van deze eerste dag was de gewondencasus. Eerst moesten we d.m.v. een speedmars een gewonde verplaatsen van het midden plateau naar het onderste plateau. Hier werden de competenties samenwerken, communiceren en doorzettingsvermogen aangesproken. Eenmaal beneden aangekomen moesten we de gewonde d.m.v een takelsysteem naar boven krijgen. Nadat we de gewonde boven hadden gekregen, verplaatsten we terug naar het midden plateau. Dit was een mooie afsluiter van de eerste dag.

De tweede dag begon met, wat voor mij persoonlijk het hoogtepunt was van de week, de pendulesprong. Ik had deze sprong al een keer gedaan tijdens het opbouwen op maandag, dus ik wist wat me te wachten stond. Bij deze sprong spring je vanaf een plateau de diepte in waarbij je eerst een stuk een vrije val maakt en vervolgens een flinke zwaai maakt boven het water. Vervolgens word je via het systeem afgelaten naar beneden en word je opgevangen in een boot. Hier zag ik voorafgaand aan de week het meest tegenop en dit vond ik uiteindelijk de vetste activiteit die ik deze week heb mogen doen. De kriebels die je krijgt in je buik zijn niet te omschrijven.

Daarna hadden we nog de indianenbrug. Dit is een oversteek op grote hoogte d.m.v. 2 lijnen, een boven en een onder je. De overige activiteiten die we hadden waren 2 materiaalherkenningsopdrachten: één tijdens een klettersteig waarbij we voertuigen moesten herkennen en de andere was in een tunnel met gebruiksartikelen en o.a. mijnen. Daarnaast hadden we nog een korte afdaling, het onderdeel vlot bouwen en een samenwerkingsopdracht waarbij je het team van de ene zijde naar de andere kant moest krijgen over een 24 mm lijn.
Al met al vond ik het persoonlijk een zeer geslaagde week, waarbij ik mijn WOH skills heb kunnen trainen en zelf ook heb ondervonden wat de activiteiten met je kunnen doen als deelnemer. Er komt de nodige stress bij kijken en er wordt ook wat verwacht van je doorzettingsvermogen. Iedereen is deze week op zijn eigen manier geprikkeld en heeft iets mee kunnen nemen waar hij of zij later in zijn loopbaan profijt van kan hebben. De week werd afgesloten met het in ontvangst nemen van de welverdiende GVA speld en een heerlijke barbecue.

Publicatiedatum: 14 november 2025