ERIK VERBOVEN REDACTEUR VANUIT DE KLU

Binnen de Redactieraad is het idee ontstaan om, net als de LO&Sportschool, de LO&Sportgroep Lgen Bestkazerne (LBK) in de Vredepeel en de Sectie Sport KMA, een paarse redactie te formeren. Waarbij we uiteraard beginnen bij onze samenwerkingspartner van het eerste uur: de Luchtmacht.
Het vergde slechts een zeer korte zoektocht of we konden ons al verblijden met het direct positieve antwoord van Erik Verboven, die we in 2021 al op onze website opvoerden in zijn liefst 1134 keer gelezen verslag over de 100 kilometer corona-run rondom zijn huis. Waarmee hij negende werd, in tegenstelling tot vele andere podiumplaatsen want Erik is het type winnaar.
We kunnen nog niet snel gebruik maken van de diensten van Erik, het 'aanstellingsgesprek' vond namelijk plaats na afloop van zijn voorlopig laatste werkdag want aansluitend zou hij op missie vertrekken naar Polen. Waarvandaan hij wel antwoord kon geven op een aantal vragen.

Je eerste jaren als sportinstructeur heb je gedraaid in de CLAS-eenheden. Wat is je na al die jaren bijgebleven van je opleiding bij de LOSS, de BRK in Vught en de Oranjekazerne in Schaarsbergen?
“Tijdens de opleiding op de LOSS is toch wel de hechte groep met opkomende sportinstructeurs het meest bijgebleven. Het was een lichting waarbij er zich een goede cohesie ontwikkelde waarbij ik nog steeds leuke herinneringen vertel aan het handje vol instructeurs die daar nog van zijn overgebleven. Na mijn eerste plaatsing in Vught waren de hoogtepunten toch wel de vele opleidingen die ik heb mogen volgen. Van Instructeur OrienteringsLoop tot Instructeur Verplaatsen In de Sneeuw en de vele andere waardoor ik gemiddeld genomen toch wel 5x per jaar 2 weken in Bad Reichenhall aan het ondersteunen was. Tijdens mijn plaatsing in Schaarsbergen ging de wereld nog een beetje verder open. De hardwerkende doorpakkers van de Genie werden ingeruild voor een groep infanteristen die haast niet moe te krijgen waren. De mooiste herinneringen bij Lumbl kan ik gelukkig niet op 1 hand tellen. Maar de verschillende buitenlandse oefeningen, het meevliegen in diverse heli’s en de heersende cultuur maakte dit één van de mooiste locaties waar ik heb mogen werken in mijn carrière.”

Je hebt op enig moment voor een overstap naar een Bureau Militaire Sport van de CLSK gekozen? Wat was toentertijd de belangrijkste redenen hiervoor? En hoe beviel de overgang?
“De hoofdreden dat ik de CLAS heb verlaten, was vanwege de reorganisatie in 2013. Ik zat in de zogenaamde gevarenzone en wilde toch erg graag binnen het bedrijf blijven werken. Tevens wilde ik graag op uitzending en dit werd me bij de CLSK in 2014 ook gegund.”

Erik in 2014 te midden van vele KLu-collega's tijdens de Luchtmachtdagen.

Vaste lezers van onze website zullen jouw naam regelmatig gespot hebben in verslagen van NMK Wielrennen of Mountainbike? En het zal opgevallen zijn dat jij steevast hoog scoorde. Wat is je mooiste herinnering? En wat had je meeste voorkeur: de racefiets of de ATB?
“De mooiste herinnering van de wielersport…, het zijn er meerdere maar wil er 2 toelichten. De eerste staat voor altijd in mijn geheugen gebrand en dat is wel de overwinning van het NMK Wielrennen waarbij ik de winst pakte met de laatste stoot op de finishstreep. Degene die dacht dat hij al gewonnen had en met zijn armen in de lucht over de streep kwam, werd na de finishfoto toch als eerste verliezer geplaatst ;-) De tweede herinnering zijn de 9 Militaire WK’s die ik heb mogen fietsen voor het team en daarmee ook de gouden medaille voor het 9x uitkomen voor een MWK. Geen voorkeur voor race of mountainbike, als het maar snel gaat en ik tot het gaatje kan gaan.”

En toen was daar corona en jouw activiteit om 100km te hardlopen in de nabijheid van je woning? Ben je nog steeds erg actief op hardloopgebied?
“Jazeker, het fietsen gebruik ik nu voornamelijk voor hersteltrainingen. Ik heb momenteel het doel om een snelle 5km te lopen (onder de 17min), als dat gelukt is dan ga ik mij weer focussen voor een grote (meerdaagse) ultrarun. De laatste ultra die ik heb gelopen was de ‘Black Devil Run’, deze liep van de Van Ghentkazerne in Rotterdam tot de Grebbeberg (105km). Een ultrarun heeft wel iets magisch, zeker als hij zo lang is dat je ook een nacht mee neemt. Voor degene die wel eens mee hebben gedaan met de RoPaRun, die weten dat ‘s nachts hardlopen toch iets magisch met zich meebrengt. En ja, je moet wel een beetje gek zijn om aan zoiets mee te doen.”

Je bent momenteel op uitzending in Polen. Wat waren in de eerste week je eerste indrukken? Hoe is de sfeer daar? En hoe bevallen je werkzaamheden?
“De eerste weken was het vooral flink aanpoten, er was nog niets geregeld en we slapen gewoon in een hotel. Op de vliegbasis is geen faciliteit om de Deployment Box te plaatsen (en met -20 graden, wat geen uitzondering is, is het ook bepaald geen pretje om buiten in de ijzers te hangen), en het hotel heeft een summiere fitness ruimte. Dus het was vooral veel contacten leggen met externe partijen (fitness-studio / zwembad / atletiekbaan, etc.), een weekprogramma maken, een sport- en ontspanningsgroep creëren om samen te brainstormen hoe we de militairen hier op uitzending een zo’n fijn mogelijke tijd kunnen geven. Het is belangrijk dat de boog niet altijd gespannen staat en dat de groepsprocessen zo goed mogelijk verlopen.
De sfeer was de afgelopen weken erg goed. Men is bereid om te sporten en om fitter terug thuis te komen dan toen ze vertrokken. Iedere 2 weken organiseren we een uitstapje in het weekend (mits het werk het toe laat, 7 dagen per week is de vliegbasis hier bezet en staan de kisten klaar voor een QRA (Quick Reaction Alert)). Elke uitzending is anders, dit is er ééntje die door de drukte van de dag echt voorbij vliegt. En zoals een wijs man ooit sprak: de marine navigeert op de sterren, de landmacht slaapt onder de sterren, en de luchtmacht slaapt in niet minder dan 4 sterren.”

Publicatiedatum: 25 januari 2023