Vrienden van het dienstvak LO&Sport
 


DUTCH MARINES TRAILRUN

Door: BOTO-collega's Hennie Kennis en Ronald Poulissen


Intro Hennie Kennis: “Op woensdag 23 maart namen vond er in Doorn weer eens een groot open militair kampioenschap plaats wat georganiseerd werd door het CZSK fysieke training en sport. Het Bureau Sport van de VBHKAZ uit Doorn had de organisatie op zich genomen voor deze eerste Dutch Marines Trail, die plaats vond op de Utrechtse Heuvelrug.
Voor start en finish was gekozen voor het recreatiegebied “Doornse Gat” vlakbij het MRC in Doorn. De trail voor de langste afstand over 10 DMM (16.65 km), kenmerkte zich door veel hoogteverschillen waarbij de Doornse Kaap, de Ruiterberg en de Darthuizerberg echte kuitenbijters bleken.

Wedstrijdverslag Ronald Poulissen: “Een mooie dag in de pas begonnen lente. Een dag waarop wij als de twee ‘oudjes’ van de BOTO hadden besloten om deel te gaan nemen in het idyllische Doorn aan de Dutch Marines Trial 2017.

Geprikkeld door de extra oproep op Facebook door onze Sportcommissie (i.v.m. een te geringe inschrijving door het eigen Opco) en een kort contact momentje met Hennie Kennis, gelijk maar ingeschreven voor de 10 DMM (Dutch marines miles). De NMK Cross die een week eerder plaats zou vinden, is dan een mooie oefening  ;)

De Trailrun is al enige tijd een ware hype (mét ((cani-cross)) of zonder hond) en deze kans wilde ik niet voorbij laten gaan om dit ook eens bij de collega’s van de Mariniers te proberen.  De weersvoorspellingen waren bijzonder goed die dag en goedgemutst gingen we op weg. bij aankomst kregen we keurig een parkeerplekje toegewezen op het recreatiegebied ‘het Doornse gat’.
Een groot gedeelte van de deelnemers was reeds aanwezig en het inchecken ging snel. 

Een plekje zoeken in 1 van de 8 (!) heren boogtenten was geen probleem. Je komt bij deze evenementen talloze bekenden tegen dus de resterende tijd voor de start vloog voorbij.

Nog even een foto vooraf en verzamelen voor de start. Nu alleen nog even de aanvangsspeech van de wedstrijdleiding aanhoren, deze was incl. LMRA (last minute risk analyse) wel erg lang en de deelnemers stonden behoorlijk af te koelen. Nadat het startpistool het liet afweten, zijn we mondeling “weggeschoten” en betraden we het schitterende parcours: twee verschillende rondes voor de 10 miles. Ik liep samen met een doorgewinterde oriënteerder en wij hadden geen problemen om het parcours te volgen, anderen voor ons hadden hier beduidend meer moeite mee want na zo’n drie km werden we wederom door de snelste lopers ingehaald. Die hadden dus wat marinierslintjes gemist!

De hoogtemeters (in totaal 250) en het mulle zand bij de beklimmingen vertraagde het tempo behoorlijk. Het was zwaar maar o zo mooi, we probeerden bewust te genieten van de omgeving, ondanks de vermoeidheid. Net voor het einde van de eerste ronde nog even een beklimming en afdaling waar je de handen bijna bij kon gebruiken, liepen we op de speaker af.

De 3 en 5 miles lopers, die later waren gestart, passeerden ons nu links en rechts en waren blij dat zij de finish konden bereiken. Wij mochten gelukkig nog een ronde en deze was anders dan de eerste. Dit was erg prettig om niet te weten waar je terecht gaat komen en om een nog groter gebied te kunnen verkennen.

In deze ronde bleken de linten ook voor ons niet te vinden, deze bleken verwijderd te zijn door subversieve elementen en ondanks de snelle storingsreactie van de organisatie konden ze niet voorkomen dat er toch enige lopers van de route zijn afgeweken. Er waren na afloop deelnemers die 13 of 20 km hadden gelopen. Wij konden door aanwijzingen wel onze bijna 17 km route vervolmaken. Zo zie je maar weer, dat je niet alles kunt voorkomen en over een afstand van 300 meter lintjes weghalen is zo gebeurd. Ondanks onze gemiddelde 6 min per km (wij vonden dit best nog snel) waren ze bij binnenkomst al bezig met de prijsuitreiking. Dit geeft toch niet zo’n goed gevoel, moet ik zeggen. Dit vond ik wel jammer want ik had voor de winnaars graag willen klappen. 

Een lupa en het nodige vocht, waaronder een alcoholvrij biertje bij binnenkomst, maakte het geheel helemaal af. In de zon nog even wat rekken en strekken, omkleden en voor de middag weer in de auto. Op deze manier kost het dan ook geen hele dag.

Resumé: dit is een aanrader mensen! Hou volgend jaar de Sportkalender goed in de gaten en plan als het even kan deze halve dag in! Mochten jullie naar aanleiding van dit schrijven nog vragen hebben dan horen we dat natuurlijk graag.

Publicatiedatum: 27 maart 2017