DE PEN
AFLEVERING 38: LUKE KENTER

Melvin, allereerst bedankt voor het krijgen van de Pen en de kans om wat te vertellen over mijn nog korte loopbaan bij Defensie. Ik ken je natuurlijk al een tijd als mijn commandant en heb een goed beeld van wat je allemaal doet binnen Defensie, maar het was leuk om te lezen wat je hier buiten nog meer op sportief gebied doet.

Mijn loopbaan is nog kort van duur en draai op het moment mijn eerste functie bij de LO&Sportgroep Oranjekazerne. Ik ben in augustus 2017 opgekomen als spijkerbroek op de KMS. Ik was voor Defensie een gymdocent op diverse basisscholen in Purmerend en omstreken. Het lesgeven op een basisschool was net niet wat ik zocht en haalde er niet de voldoening uit die ik voor ogen had. Er was niet genoeg uitdaging en je zoekt toch vaak naar een balans tussen wat je aan effort in je les steekt en wat je eruit krijgt. Dat was het moment dat ik besloot te solliciteren bij Defensie. Met een ALO diploma op zak schoot ik voor het hoogst mogelijke: officier zijn binnen de organisatie leek een geweldige baan. Toen ik bedacht waar ik mijn voldoening uit haal, bleek ook dat ik iets meer thuis hoorde in de gymzaal en voor de groep. Dit was de beste keuze die ik ooit had kunnen maken, om op de KMS te starten en een weg te volgen richting sportinstructeur als onderofficier.

Tijdens de VTO in 2019 kwam de vraag steeds naar voren: ‘naar welke kazerne zou jij willen na de VTO’? Dan ga je nadenken over een locatie die je snel kan bereiken. Het woon-werk verkeer kan een grote invloed uitoefenen op je leven. Ook werd de vraag gesteld: ‘ben je een blauwe of groene sportinstructeur’? Die tweede vraag deed mijn antwoord op de eerste vraag teniet. De reden dat ik ooit naar Defensie kwam, was om taak specifiek te kunnen werken in een mooie en uitdagende werkomgeving. Vanuit het kader werd ik gevraagd of ik interesse zou hebben in de Oranjekazerne. Dit betekende veel reizen, veel weg en de VAKOL. Maar goed, als je dan kijkt naar je beweegredenen, dan is de Oranjekazerne toch wel een geweldige sportgroep waar je uitdaging kan vinden. Zo heb ik de keuze gemaakt om na de VTO te starten in Schaarsbergen, waar ik op 21 januari 2019 binnen kwam.

De OK is een sportgroep die net als Groot-Heidekamp vele tradities en gebruiken kent. Bij binnenkomst heb je even de tijd om te stationeren, maar de tweede week start een pittige maar zeer waardevolle periode. Deze periode van tien dagen (mits je voldoet aan de eisen) is lastig. Het vraagt veel van je op collegiaal, sociaal en evaluerend gebied en flexibiliteit. Maar ook trots, veelzijdigheid en gehardheid komen naar voren. Niet voor niets staan er bij de ingang van de kazerne grote banners met deze competenties. Er wordt veel gezegd over deze gebruiken, maar ik heb deze periode zeer waardevol gevonden. Door juist mee te gaan in deze tradities leer je de collega’s kennen met wie je heel veel gaat optrekken en van huis bent. Je hebt allemaal hetzelfde doorstaan en dat verbindt. Daarnaast bouw je deze weken direct een netwerk op. Contact zoeken met eenheden, uitzoeken wie welke taken heeft en welke functionarissen van belang zijn voor mij als sportinstructeur. En als laatste: voorbereiden op de VAKOL.

De VAKOL is niet een makkelijke opleiding. Je leert jezelf kennen op een manier die je nooit eerder zag. Je wordt geconfronteerd met je fouten, je handelingen en je leidinggevende capaciteiten. Ik dacht dat ik mezelf kende, maar na de opleiding heb je een nog beter beeld van je eigen kunnen, wie je bent als persoon en als leider. Ik heb geen seconde spijt van deze keuze, want het heeft veel deuren voor mij geopend.

Op de OK zijn er drie clusters: de Zelfstandige Eenheden, het 11 e bataljon en het 12 e bataljon. Deze clubs zijn veelvuldig op oefening en ook op uitzending. Dit biedt ook veel kansen voor de sportinstructeur van de eenheid. Zo zijn er in mijn korte loopbaan bij de OK meerdere oefeningen geweest die ik heb kunnen ondersteunen. Ik was toegeschreven aan de 11Bevoorradingscompagnie en de 11Genie compagnie. Om een goed beeld te krijgen van de compagnie en hun taakstelling moet je mee de acties in. Alleen zo ervaar je wat de kerels ook ervaren en hier kan je wat mee als sportinstructeur. Buiten de oefeningen met een GVA accent in bijvoorbeeld Fritz Am Sand heb ik een oefening meegedraaid in Wales. Buiten oriëntatie oefeningen, MZV lessen en andere sportmomenten heb ik mee kunnen draaien in acties en oefeningen. Denk hierbij aan OVG’en, aanval en verdediging van het konvooi en black-out rijden. Na deze oefeningen in het links rijdende Wales begreep ik de taakstelling van de compagnie veel beter. Nu kon ik specifieker lesgeven aan de club, omdat je simpelweg hebt ervaren wat ze daadwerkelijk doen. Ook kreeg ik de mazzel mee te mogen naar Texas met de 12A compagnie voor American Falcon 20-2. Als sportinstructeur heb je daar iedere ochtend je les om te draaien, maar je bent er ook voor de sport gerelateerde activiteiten. En het mooiste uiteraard om te doen: het wederom meedraaien met de acties. In Amerika heb ik mijn eerste grote oefeningen mee kunnen pakken. In het oefengebied bij Fort Hood heb je enorme OVG dorpen waar je na een heli-insertie voorwaarts kan. Dan ervaar je pas hoe zwaar een langdurige actie kan zijn en waarom je rekening moet houden met belasting buiten je sportlessen. Als kers op de taart heeft bijna de gehele sportgroep OK en een aantal sportinstructeurs vanuit Assen de opleiding kunnen volgen tot ski instructeur niveau 3 bij de NSKIV. Dit alles ten behoeve van een grote bataljonsoefening in Stubai, Oostenrijk. Ook hier mocht ik aan deelnemen. Wat ik eigenlijk wil zeggen met dit alles, is dat de LO&Sportgroep OK mij in 1,5 jaar enorm veel geboden en geleerd heeft. Het is investeren geweest, maar het is nooit saai en het is altijd uitdagend.

Kijkend naar de nabije toekomst ligt er nog genoeg voor mij in het verschiet. Ik ben de nieuwe sportinstructeur van de 11B Stierencompagnie en ben bevoorrecht mee te gaan naar Curaçao voor een gehele rotatie CIDW-35. Dit biedt meer dan genoeg uitdaging in de komende periode. Helemaal in een periode als deze, waar een virus voor wat obstakels zorgt. Op de sportgroep zelf heb ik ook wat doelen staan. Ik wil mijzelf verder ontwikkelen in twee zuilen, namelijk WOH en MZV. Zelf heb ik altijd verschillende vechtsporten beoefend en wil dit ook doen met de compagnieën. En WOH is, buiten het feit dat het leuk en uitdagend is, ook een prachtig middel om bepaalde gedragingen naar boven te krijgen. Iets dat bruikbaar is voor een individu en voor zijn of haar eenheid.

Als we verder kijken in de toekomst zou ik graag na mijn eerste functie een tweede functie willen draaien op GHK. De school LMB zou voor mij een nieuwe uitdaging zijn en daar zou ik graag naar toe willen. Als lesgever kan ik mij ontwikkelen in zaken waar je bij parate eenheden minder aan toe komt. Het lesgeven aan de AMOL, LOVO en VAKOL lijkt mij uiterst interessant en ik hoop dat ik dit mag doen in de toekomst. En hoe het er verder uit ziet, weet ik simpelweg niet. Wat ik wel weet, is dat ik mij op mijn plek voel op Schaarsbergen.

Graag geef ik de pen door aan mijn directe collega Jorno de Vries. Je bent net terug van Curaçao met de 11A Koningscompagnie. Ik ben benieuwd hoe je deze tijd hebt ervaren, aangezien de compagnie ingezet is op het eiland na de uitbraak van Covid-19. Ook ben ik benieuwd hoe jouw toekomst eruit ziet bij de LO&Sportorganisatie.

Publicatiedatum: 30 oktober 2020

Alle eerdere afleveringen van De Pen, waaronder louter actief dienende en voormalige LO&Sportinstructeurs, vind je op deze pagina.