DE PEN
AFLEVERING 19: JOYCE ZAPPEIJ
Een paar weken geleden werd ik meerdere malen gebeld door Jurgen Lut. Ik was druk en heb niet gelijk kunnen opnemen, maar was natuurlijk wel nieuwsgierig waarom hij mij zo vaak belde. Toen we eindelijk contact hadden, reageerde hij zo blij als een kind en vroeg hij mij: Ken je de rubriek “De Pen” voor het LO&Sportblad? Ik zei; “Ja, want ik was al een paar keer genoemd bij meerdere oud collega’s, zoals Claudia van Kleeff, waar ik nu nog steeds bevriend mee ben”. Jurgen vroeg mij “De Pen” van hem over te nemen, omdat hij gelijk aan mij moest denken nadat hij ook gevraagd was. “Natuurlijk wil ik wat schrijven”, ik ben zeer trots dat Jurgen mij gevraagd heeft.
Via het CIOS heb ik eerst een half jaar in Zuid-Afrika gewerkt (SCORE-project via NOC/NSF). Toen ik na mijn reis weer in Nederland was, had ik geen idee waar ik na het CIOS zou gaan werken. Na het behalen van mijn diploma ben ik in eerste instantie voor een jaar als sportinstructeur bij Justitie gaan werken in Lelystad. Na een jaar was daar geen werk meer voor mij, moest ik wat anders gaan zoeken en kwam ik bij de PTT terecht. Tijdens die periode had ik nog steeds contact met Jurgen Lut en Pier Niermeyer, die zaten al in dienst en hadden al eens gevraagd of sportinstructeur bij de KL niks voor mij was? In eerste instantie dacht ik: Nou nee, ik zie mijzelf niet echt door die bossen hollen. Jurgen en Pier maakten mij toch enthousiast door te vertellen wat zij deden en ik heb een sollicitatie eruit gegooid.
Ik ben nu al 16 jaar weg bij de KL als sportinstructeur, maar ik gebruik tot op de dag van vandaag nog steeds mijn kennis en vaardigheid die ik bij de KL verworven heb. Ik pretendeer na mijn CIOS Overveen / Heerenveen dat de opleiding tot sportinstructeur na de KMS een goede opleiding is geweest. Toch wel een voorloper qua ontwikkeling in het onderwijzen en trainen van militairen.
Op 30 oktober 2000 ben ik gestart op de KMS. 14 juni 2001 kregen 21 BBT LO/sportinstructeurs, waaronder ik, ons diploma en in juli 2001 ben ik met Rembrandt Joosten en Martijn Merx begonnen op de sportgroep in Ermelo. Een grote, maar wel heel leuke en diverse sportgroep. Daar gaf ik in eerste instantie les aan het schoolbataljon en aan 400 GNK.
Ik heb in Ermelo een fantastische tijd gehad, waar ik heel veel van mijn directe sportcollega’s heb geleerd. In mijn tijd was het competentie gericht lesgeven een hot item. Nico Spierenburg was bij ons de juiste man om ons daarin te informeren en te onderwijzen. Hoe kunnen wij onze militairen zowel fysiek als mentaal beter trainen? Bij de sportgroep in Ermelo heb ik zeker geleerd om in een groot team te werken met verschillende karakters. Ieder met kennis, goede en zwakke punten van elk individu, waar je ook je plek in moet vinden. Gelukkig hadden wij een sportgroep dat ook echt een team was, die elkaar aanvulden om tot een goed product (lessen, oefeningen en trainingen) te komen.
Daarnaast de KL-sportdagen en -kampioenschappen waar wij veelvuldig als kazerne aan meededen. Dit maakte ook dat je lekker ging trainen met militairen van de kazerne en wanneer je naar een kampioenschap ging, kwam je ook weer leuke sportcollega’s tegen.
Waar ik ook met genoegen aan terug denk, zijn de LO&Sportgroep uitjes, zoals Sinterklaas, Jeroen Velders’ afscheid (waar hij met een zwaar doktersvest en skilatten de klimtoren in moest, omdat zijn bureau daar nog hing), de bruiloft van Jeroen van Dongen, de zelfverdedigings-, aerobic- en streetdance lessen die ik met Claudia in de avonduren op de kazerne gaf, de SGT1 testen, de leuke oefeningen met 400 GNK, die verschrikkelijke RAMMSTEIN muziek en slapen in de sporthal waar Martijn Merx in z’n blote billen de touwen in klom. Zo kan ik nog wel 1000 wist-u-datjes over mijn collega’s vertellen.
Ook heb ik nog een tevredenheidsbetuiging gehad van mijn A-cie, waar ik sportinstructeurs van was. Het was een enorme verrassing dat mijn A-cie ineens in de sporthal stond en wij als sportgroep ineens moesten komen opdraven en opstellen.
Ik had nog steeds niks door en schrok toen Elnt Velders mijn naam noemde en ik naar voren moest komen. Kap Plenk van de A-cie had mij voorgedragen. Later bij de Kmar heb ik weer zo’n waardering gehad van mijn C-sport.
Wat ik zo mooi vind van ons vak als sportinstructeur is de verbroedering op je eigen sportgroep, maar ook van de andere collega’s in den lande die je bij LO&Sportdagen of bij evenementen tegen kwam. Ik kende bijna iedere sportinstructeur wel, van Noord tot Zuid.
De bijeenkomsten met alle sportinstructrices binnen de KL waren ook goede en belangrijke dagen voor onze vrouwen die de sport uitdragen. De mannelijke collega’s waren hier lichtelijk jaloers op. We deden aan teambuilding en hadden het over belangrijke zaken, die voor ons vrouwen verbeterd konden worden. Het blijft toch een mannencultuur.
Sport verbroedert, omdat je toch hetzelfde uitdraagt en trots bent op je vak. Ook wilde ik graag met de militairen van onze kazerne naar sportevenementen om op sportief gebied een mooie prestatie neer te zetten. Deze verbroedering miste ik bij de Kmar waar ik 5 jaar IBT-Docent ben geweest (op het opleidingscentrum en op Schiphol). Nu werk ik al 8 jaar bij de politie, ook als IBT-docente, in Apeldoorn, waar ik instructie geef aan de politiekundige Bachelor en de Recherchekundigen.
Die verbroedering die ik bij de KL kende, heb ik nooit meer gevoeld. Wel in de IBT-groepen waar ik gewerkt heb en nog steeds werk, maar iedere IBT-groep doet zijn ding.
Daarnaast ken ik niet alle IBT-docenten omdat we nooit echt gezamenlijke dagen hebben. Daarnaast zijn politiemensen wat eigenwijzer en is de hiërarchie heel erg aanwezig. Bij de Landmacht trainden wij ook met de officieren, dus rang was bij de sport niet meer belangrijk.
Jurgen zijn vraag aan mij was: Wat mis jij van Defensie?
Wat ik net hierboven beschreven heb, is wat ik het meeste mis. De verbroedering. Het contact onderling van Instructeurs/docenten die hetzelfde vak uitdragen en willen verbeteren. Met je militairen trainen voor een toernooi en het weerzien van je sportcollega’s bij verschillende dagen en evenementen.
Gelukkig heb ik nog veel contact met oud sportinstructeurs en het gaat vaak over hoe leuk en goed we het hadden bij de KL.
Vorming/weerbaarheid
Helaas heb ik binnen de Landmacht geen uitzending kunnen ervaren. Bij de Kmar ben ik op een ongewapende missie geweest in Burundi om hoger opgeleide politievrouwen op het gebied van zelfverdediging en zeden te trainen.
Bij mij roept dit de vraag op; hoe kunnen wij militairen en politiemensen behoeden voor PTSS? Mijns inziens kan dat slechts door in het begin van de opleiding duidelijke structuur, discipline en praktijk gericht te trainen. Bij de KL zijn ze daar al heel ver mee. Daar is het motto “train as you fight” het beste middel om mensen klaar te maken voor uitzending. Dat vraagt van de militairen ook doorzettingsvermogen, veel herhalen van drills en skills, goede communicatie en samenwerking. Breng ze al in een vroeg stadium in stressvolle situaties, maar leer ze ook hoe ze in die stressvolle situatie tot een goede prestatie kunnen komen. Daarnaast is ook de nazorg heel belangrijk.
Bij de Kmar en de politie zijn ze daar nu meer mee bezig en in de opleiding geven ze daar bij de Kmar ook meer vorm aan. De politie leert van de ervaringen en opleidingen van Defensie. Waarom iets nieuws ontwikkelen als het er al ligt.
Mijn ervaring binnen de Nationale Politie is dat in de opleiding nu meer aandacht besteed wordt aan de fitheid van de politiemedewerkers. Vorming en weerbaarheid komen hier ook naar boven. Bij vormen doen we veel groepsdynamica en om de fitheid te trainen geven wij nu ‘Professioneel Fit’. Dat is een online trainingsprogramma die een student moet volgen die Noodhulp draait. Ze moeten 500 meter roeien , squats, push-ups, sit-ups, burpees, optrekken en 1600 meter hardlopen. Daarnaast moeten ze ook de fysieke vaardigheidstest afleggen en beide moeten behaald worden in een tijdsbestek van 2 of 4 jaar. Ook krijgen de studenten in de opleiding Mentale Kracht, waarbij ze leren om te gaan met stress of stressvolle situaties. Deze cursus duurt 3 dagen en na 6 weken is er een terugkom dag.
Omdat de politie veel te maken heeft met fysiek geweld heeft het een voordeel als je aan een vechtsport doet. Ik merk bij mijzelf dat het beoefenen van een vechtsport mij geholpen heeft mijn vak beter uit te kunnen voeren. Bij de Kmar kon ik mijn mannetje wel staan, omdat ik daar ook in de praktijk liep. Bij de KL heb ik de MZV-instructeursopleiding gedaan waar ik ook nu nog profijt van heb.
Mijn vechtsportachtergrond is judo en kickboksen. Daarnaast heb ik nog andere sporten op wedstrijd niveau gedaan. Menig NMK- en KL-kampioenschap heb ik meegedaan en ook met militairen vanuit Ermelo. Zelf heb ik bij de judo, volleybal en voetbal 1e prijzen behaald maar ook poedelprijzen. Haha.
Mijn studenten adviseer ik ook om iets aan vechtsport te gaan doen om zelfverzekerder te worden maar ook om te kunnen incasseren. Voor het politievak zijn judo, kickboksen en Krav Maga een goede basis.
Judo om iemand vast te durven pakken en het grondgevecht is handig wanneer je dat beheerst.
Kickboksen om klappen uit te durven delen en ook te kunnen incasseren en Krav Maga is een combi van de verschillende vechtsporten die je op verschillende manieren kan toepassen.
In praktijkoefeningen bij de politie laat ik ervaren vechtsporters komen om tegenstand te bieden tegen onze politiestudenten. Hier wil ik de studenten laten ervaren hoe ze handelen wanneer er iemand tegenover ze staat die meer weerstand kan en gaat geven. Doordat ze van tevoren getraind worden in de verschillende situaties, komen voornamelijk de agenten naar boven die altijd met de juiste mindset getraind hebben. De zelfverzekerden gaan vechten, de onzekeren tonen vluchtgedrag en de bangen en de denkers bevriezen. Ik maak daarom ook veel gebruik van media. Ik film mijn lessen veel zodat de studenten bewust zijn van hun houding, gedrag en handelingen.
Tot slot wil ik Jurgen Lut nogmaals bedanken voor deze kans, zodat ik jullie kan laten zien dat ik nog steeds een baan heb en dat de KL de beste basis voor mij is geweest, waar ik veel leuke, kundige en lieve mensen heb leren kennen. Met velen heb ik nog steeds contact.
Ik draag nu “De Pen’ over aan mijn oude KMS en KL-buddy, Ramon Tromp! Mijn vraag is: Wat is je mooiste herinnering binnen de LO&Sport?
Alle eerdere afleveringen van De Pen, waaronder louter actief dienende en voormalige LO&Sportinstructeurs, vind je op deze pagina.
Onze supporters:
Video Fit for Action 2022