DE PEN

AFLEVERING 5:
JAN-ALEXANDER HEINS

Bedankt Michiel! Weet je wel hoe druk ik in mijn eentje ben?! Een beetje een stukje schrijven over hoe ik verschillende sportgroepen heb ervaren en mijn survival carrière??? Nou ja, zeg. Waar moet ik de tijd vandaan halen?!

Enfin, ik heb toch, tussen alle bedrijven door, onder andere ook nog in Bad Reichenhall (waarbij B.S.M. Anne Bouma ook nog de nodige aandacht opeiste), nog wat tijd gevonden om een menuutje in elkaar te flansen (om maar verder te gaan op het thema voeding).

 Een zogenaamd 4-gangen menu dat zal bestaan uit een:

1) Voorafje (voorstellen)

2) Hoofdgerecht (survivalen)

3) Toetje (verschillende LO&S-groepen)

4) Een afzakkertje (overdragen van de Pen)

1) Het voorafje bestaat uit een eenvoudig voorstellinkje gecombineerd met een klein weetje.

Mijn naam is Jan-Alexander Heins, mijn roepnaam bij Defensie is gewoon Heins. Inmiddels alweer 40 jaar “oud” en woonachtig in het gemoedelijke en landelijke Gelselaar. Waar???? Zoekt u maar op als u wilt weten waar dat ligt. In ieder geval in het oosten van het land (daar waar de wijzen vandaan komen….tenminste, dat heb ik ooit ergens in een dik boek gelezen). En oh ja, voor zover u dat nog niet ten gehore is gekomen, het huisje dat ik bewoon barst uit zijn voegen van de vele schoenen.

Sinds ‘97 draai ik alweer mee in het Defensie-wereldje, hierbij heb ik mijn jaartje als dienstplichtig cavalerist van ‘92-‘93 niet meegerekend. Mijn eerste 10 jaar heb ik bij Luchtmobiel doorgebracht als hospik (dat is de mannelijke genezerik). Hopelijk vindt u het volgende een leuk weetje, de vrouwelijke genezerik wordt een verbanddoos genoemd….excuses voor mijn platte taalgebruik. Kijkt u maar hoe u dit hapje verteert. In 2008 maak ik de overstap naar de LO&Sport. In eerste instantie ben ik werkzaam in Eibergen, om vervolgens in Schaarsbergen geplaatst te worden, om via Eibergen in Münster terecht te komen, om, jawel, nu weer in Eibergen werkzaam te zijn.

2) We zijn bij het hoofdgerecht aanbeland, waarbij ik u mijn zogenaamde survival-carrière voorschotel.

Ik ben met de survivalsport in aanraking gekomen, doordat ik, naar ik meen, ergens 2005/2006 door het BIMS gevraagd werd om de Franse delegatie te begeleiden tijdens het (toentertijd nog internationale) NMK survival.  Het was niet gepland dat ik mee zou doen, maar de mogelijkheid werd mij geboden - sportminded als ik toen ook al was, zei ik natuurlijk geen nee,  en heb toen zonder specifieke voorbereiding meegedaan en eindigde ik ergens (tot mijn grote verbazing) in de top-20. Een nieuwe discipline was ontdekt. Ik heb vanaf toen jaarlijks meegedaan aan het NMK-survival. Maar het heeft jaren geduurd voordat ik eindelijk mijn eerste medaille mocht scoren. Dat kwam niet omdat ik steeds beter werd, maar juist steeds ouder. Jawel, ik kwam uit in de veteranen-categorie. Na 2 jaar achter elkaar 4 e te zijn geworden - hoe frustrerend is dat -, eindigde ik in 2012 eindelijk een keer op het podium. Weliswaar het laagste schavot, maar toch……ik was trots.

Omdat ik van verschillende kanten te horen kreeg dat een survival in de burger veel zwaarder is, wilde ik dat aan eigen lijf even ondervinden en zodoende schreef ik mij in voor de Survival van Beltrum (de Strijd tegen de elementen). En ja, in vergelijking met het NMK Survival was deze beduidend zwaarder. De zwaarste beproeving was echter, 2 maanden later, tijdens de Survival van Gendringen. Mijn hemel, wat heb ik daar afgezien……heel veel ijskoud water in combinatie met een snijdende wind. Vreselijk!

Mijn beste en mooiste prestatie is verleden jaar geweest, waarbij ik als eerste eindigde bij de Urban Army Masters (ja, in de veteranencategorie en nee, dat is geen echte survival)…….en vijfde overall. Het mooie daaraan, is dat ik 4 dagen eerder zonder er specifiek voor getraind te hebben een marathon heb gelopen. Het enige wat ik in de voorbereiding gedaan had, was het wekelijkse 9km Aa-See loopje in Münster. Toen ik startte aan deze Urban Army Masters voelde ik nog wel dat die marathon in mijn benen zat en zodoende ging ik er vanuit niet helemaal voorin te eindigen, maar gaandeweg kwam ik in een lekker ritme en merkte dat ik mij langzaam een weg naar voren baande en mij uiteindelijk op de vijfde plek bevond met zowaar een kans op een derde plaats overall. Door een te laat ingezette eindspurt moest ik genoegen nemen met die vijfde plaats overall.

3) Nu is het de beurt aan het nagerecht (het toetje). Daar serveer ik u als een soort van grand-dessert, de verschillende plaatsingen op de verschillende LO&S-groepen.

Laat ik daarbij beginnen met het volgende plagiaat: elk voordeel heb z’n nadeel.

In 2008 ben ik mijn LO&S-carrière begonnen in het immer gezellige en zonnige Eibergen, waarbij ik de eer en het genoegen had met Smi René de Jager te mogen samenwerken (die ik toen nog helemaal niet kende). We zaten al gauw op 1 lijn en ik kreeg van René genoeg vrijheid om mijn lessen in te kleden. Dat ervoer ik als zeer prettig. Daarnaast was het ook erg prettig dat ik, als beginnend instructeur, een beroep kon doen op de ruime kennis van de ervaren René. Daar heb ik dan ook een hoop van kunnen leren. Door die eerder genoemde klik was, en is, een erg prettige samenwerking mogelijk. Concluderend: om een 2-mans sportbureau succesvol te maken, is het belangrijk dat je met elkaar op 1 lijn zit en elkaar voldoende vrijheid geeft, anders zou het wel eens lastig kunnen worden (je bent per slot van rekening op elkaar aangewezen). Het is een kwestie van geven en nemen, waardoor er een balans ontstaat.

In 2012 word ik in Schaarsbergen op de OK geplaatst, waarbij ik te maken krijg met een echte LO&S-groep met nadruk op GROEP. Na mijn eerder genoemde 10 jaar voelde dat als weer terug te zijn op het nest. Heel veel collega’s met verschillende achtergronden, specialiteiten, interesses en bagage. Het grote voordeel van een grote LO&S groep is dat je heel veel kan leren (ideeën kan opdoen) van de lessen van je collega’s en de manier van lesgeven. Tevens kunnen deze collega’s je een helpende hand bieden als je even niet meer weet hoe je bepaalde zaken dient aan te lopen en bij het voorbereiden van een les. Waar ik tevens positief op terugkijk, is de sfeer tijdens de pauzes. Er valt bijna altijd wel wat te lachen/te beleven. Ook het gezamenlijk sporten (kicken, survivalen…..een stukje lopen/fietsen) is een behoorlijke plus. Je blijft op een grote LO&S-groep ook beter geïnformeerd over wat zich in den lande afspeelt. Op een kleine LO&S-groep, zeker Eibergen en Münster (ver weg gestopt) ben je toch enigszins verstoken van de meest recente nieuwtjes.

Dan, na een korte periode te hebben gefunctioneerd in Münster (9 maanden) waarbij ik heb samengewerkt met de zeer ervaren Smi Niek van Gils, ben ik nu weer terug in Eibergen wat in vergelijking met een aantal jaren terug inmiddels een éénmansfunctie is geworden. Ik vervang daar Smi Rene de Jager - hij is tijdelijk op de Sportcommissie geplaatst- waarbij ik, voor de time being, Eibergen waarneem. Ik ben nu dan ook volledig op mezelf aangewezen. Wat ik daarbij als zeer prettig ervaar, is dat ik mijn tijd vrij kan indelen. Natuurlijk staan de lesmomenten vast, maar daar omheen bepaal ik voor een groot gedeelte zelf wat ik doe en wanneer. Een absoluut nadeel van het geheel op jezelf aangewezen te zijn, is dat je (bijna) alles zelf moet uitzoeken/regelen, waarbij je voorheen je collega’s kon raadplegen. Dat maakt dat je zo nu en dan je benen onder je lijf vandaan rent, les hier, les daar, vergadering hier, vergadering daar, storing hier, storing daar….etc….etc…

4) Het afzakkertje is van het huis en dat is niets meer, maar ook niets minder dan het overdragen van De Pen.

En die eer valt aan jou…….Aooi Ruud Lenferink. Je komt met enige regelmaat bij mij op het LO&S-bureau om “even” aan je herstel te werken (dat gaat zeer voorspoedig) en zodoende borrelde de vraag op hoe je zo in het atletiekwereldje terecht bent gekomen en hoe dat je daar nu, gezien je blessure, invulling aan geeft. Succes met je herstel en De Pen. Oh ja, je mag De Pen niet langer overdragen aan een rode pet.

Ik hoop dat u genoten heeft en dat alles naar wens is geweest. Denkt u er wel aan, u heeft nu rijkelijk geconsumeerd en lang stil gezeten….het is nu de hoogste tijd voor wat beweging………KEEP ON MOVING…….begin te bewegen, stelletje luie pax’n!

Het gaat u ALLEN goed!

Publicatiedatum: maart 2015

Alle eerdere afleveringen van De Pen, waaronder louter actief dienende en voormalige LO&Sportinstructeurs, vind je op deze pagina.